Om 8 uur begon het 1e voorprogramma, Arkangel. Ik kende ze niet, maar als ze op cd net zo klinken als live dan hoef ik ze ook niet te kennen. Dit komt vooral door de zanger, die maar 1 kunstje had, en dat was zo lelijk mogelijk schreeuwen. Om 9 uur begon Length Of Time, die al wat beter klonken. Lekkere NYC style Hardcore, maar er werd me verteld dat ze uit Belgie komen.
Iets na 10en ging het licht weer uit, en het gordijn open. Het podium was nu geheel in Biohazard sferen, met op de achtergrond de voorkant van het nieuwe album Uncivilization. Eerst denderde een stuk muziek die rechtstreeks uit Return Of The Jedi genomen was door de speakers (inclusief dialogen). Daarna galmde de intro van het nummer Uncivilization door de zaal, en begon de show pas echt. De setlist was een goeie combinatie van oude en nieuwe nummers. Van de nieuwe cd werden onder andere Sellout, HFFK, Last Man Standing en het eerder genoemde Uncivilization gespeeld. Het publiek vond dit ook helemaal niet erg, want bij zowel de oude als nieuwe nummers kreeg de band het publiek helemaal mee.
Natuurlijk werden de klassiekers niet vergeten. Zo werd van het State Of The World Address album Tales From The Hardside, Love Denied en What Makes Us Tick gespeeld. Tijdens Wrong Side Of The Tracks (wat een heel stuk langer was dan normaal) ging het publiek helemaal door het dolle heen, vanwege dat iedereen voor het podium in een cirkel begon te rennen (wat normaal is tijdens dit nummer trouwens). Op het podium zelf waren vooral bassist Evan Seinfeld en gitarist Billy Graziadei erg actief. Ze bleven van de ene naar de andere kant rennen. Gitarist Leo Curley stond voornamelijk op dezelfde plek te springen. De meeste fans willen toch Evan en Billy zien, maar gelukkig was gitarist Leo niet onzichtbaar, en had hij het ook duidelijk naar z'n zin. Drummer Danny Schuler bleef zoals de meeste drummers de hele tijd achter z'n kit.
De enige keer dat het publiek stil was was toen Evan het publiek toesprak over de recente gebeurtenissen in New York, waarna hij de intro van Loss zong, waarvoor hij een luid applaus kreeg. Van Urban Disclipline werden verder onder andere nog het titelnummer gespeeld, en Black And White And Red Allover, Shades Of Grey en Punishment. Hold My Own sloot de geweldige show af.
.jpeg){kind=small}
