De Gentse opener Illyrian (mix van hardcore en deathmetal) en het Zeeuwse Badly Preserved (grooverock met knipoog naar Life Of Agony) hebben we jammer genoeg gemist zodat het festival voor ons begon met een show van de jonge heren van Death Before Disco. Ze brachten onlangs de cd 'Party Bullet' via hardcoreprioriteit Goodlife Recordings op de markt en ze stelden dat materiaal vanmiddag voor. De jongens deden hun best maar stonden nog een beetje onwennig op het podium. De mix van nu-metal, hardcore en alternatieve rock klinkt op zich aardig maar mist dynamiek en echte gevoelens.
Xystus (spreek je uit als 'existece') is een collectief met zeer veel potentieel. De progressieve powermetal met bruisend instrumentaal gitaarwerk kwam ook vandaag goed uit de verf. Een selectie van de fantastische debuut cd 'Recieving Tomorrow' kwam langs en de gitaarsolo's, drumfills en pomende basloopjes kwamen erg goed uit de verf. Alleen stond het geluid veel te hard, iets waar het voltallige publiek heel de dag over klaagde, maar waar de geluidsmannen iets aan vertikte te doen. Is de klant geen koning? Moeten wij allen lijden onder de keuze van een paar gekken?
Na, wederom een veel te lange ombouwpauze (het schema liep op het einde van de dag een paar uur uit) mag het Waalse Do or Die zijn hardcoretalent komen tonen. Nieuwe hymnes werden afgewisseld met oude beukers en de energie van de heren kwam volledig tot zijn recht. Beatdowns en brute moshstukken zorgden ervoor dat enkele lui volledig uit hun dak gingen met de bekende fitnessoefeningen. Een brute Sepultura cover wees nog eens op de metalroots van de heren en de geluidsmix was goed. Het eerste opzwepende concert van de dag en n van de absolute hoogtepunten van de eerste editie van dit goedbedoelde festival.
Na al dat geweld kan Dreadlock Pussy alleen maar tegenvallen. Het concert kwam heel traag op gang en van dynamiek, spanning en woede uitbarstingen was weinig te horen. Deze Nederlandse nu-metallers kunnen beter.
Autumn is volwassen geworden. Deze Nederlandse gothicrock formatie bestaat inmiddels alweer tien jaar en het debuut 'When Lust Evokes The Curse' werd opgevolgd door het mooie 'Summers' End. Een enthousiaste Nienke de Jong, erg stijlvol aangekleed, zette een leuke presentatie neer en haar mooie stem steelt altijd de harten van het publiek. Eindelijk weer eens een zangeres die niet afkomt met valse en overdreven operavocalen.
Ik heb God Dethroned al veel zien optreden en ze zetten altijd een goede set neer. Ook vanavond viel de groep rond Henri Sattler niet tegen. De setlist was geweldig want van elk album werden de krenten uit de pap gehaald. Zo kregen we van 'The Grand Grimoire' de geniale songs 'The Art Of Immolation', 'Under A Silver Moon' en 'The Somberness Of Winter', van 'Bloody Blasphemy werd 'The Execution Protocol' en 'Serpent King' vertolkt, van 'Ravenous' kregen we enkel 'Villa Vampiria' aangeboden en de melodieuze 'Into The Lungs Of Hell' liederen 'The Warcult', 'Soul Sweeper' en 'The Tombstone' werden ook weer van stal gehaald. God Dethroned heeft echter ook een nieuwe uitstekende cd gefabriceerd waarvan het titelnummer 'The Lair Of The White Worm', 'Nihilism' en het catchy 'Sigma Enigma' de tent werd in gegooid. Henri's tong slipte geregeld weer naar buiten zodat we wederom kunnen spreken van een goed God Onttroond optreden. Samen met Do or Die het hoogtepunt van de dag.
Het was inmiddels alweer middernacht en het tijdschema was enorm uitgelopen zodat Metalfan het optreden van Orphanage wegens andere verplichtingen moest missen. Ik kan u wel vertellen dat het optreden, uitgezonderd drie oudjes, volledig in het teken stond van het nieuwe 'Driven'. Ik hoop dat de organisatie zich niet laat ontmoedigen door de miserabele opkomst en het volgend jaar nog eens op kleinere schaal probeert.
