Het uit Boston afkomstige Lansdowne bracht eerder dit jaar Medicine uit. De plaat bevat oud materiaal en diverse singles die in de afgelopen tien jaar zijn uitgekomen. Hoewel de mannen al zo'n anderhalf decennium actief zijn, is het aantal uitgekomen albums beperkt. Met veel enthousiaste kondigt zanger Jon Ricci de groep het laatste optreden van de tour aan. Het publiek krijgt de expliciete boodschap er op deze laatste avond geen potje van te maken. Aan de energie van het gezelschap zal dat niet liggen. Het optreden wordt geopend met No More, waarvan de stijl, net als het afsluitende One Shot, het beste valt te omschrijven als groove rock. Het swingt behoorlijk. De meeste songs in de set van maar liefst elf tracks zijn moderner, alternatiever en nieuwer. Zo komen Halo en de meest recente single Bury Me voorbij. Gitarist Shaun Lichtenstein voorziet deze vaak van schreeuwen. Op zich niet verkeerd, maar die heerlijke groove waar de band mee opende, is pakkender en sluit beter aan bij de hoofdact. Lansdowne is een aardige opener, maar het materiaal voelt wisselvallig aan.
Halverwege de set geeft Ricci zijn microfoon af aan de tourmanager. Op een laatste touravond kan er altijd wat bijzonders gebeuren. In plaats van een Lansdowne-track brengen de heren een ode aan Audioslave en de overleden Chris Cornell. Met een warme uitvoering van het emotionele Like A Stone is er plaats voor rust en bezinning tussen het Amerikaanse rockgeweld. Het kan, net als het meeste van het eigen materiaal, rekenen op enthousiasme vanuit het publiek. De Helling is dan wel niet vol, maar applaus en gejuich is er zeker. Dat is vooral hoorbaar wanneer tijdens One Shot Thundermother op het podium verschijnt om de powertrack extra cachet te geven. De eerste helft van het rockfeestje is dan ten einde.
De Thundermother-tournee staat in het teken van het recentste werk Black And Gold (2022). Om het publiek kennis te laten maken met de gewijzigde bezetting verscheen voorafgaand aan de tour de single I Left My License In The Future: een stevige, snelle rocktrack zoals we deze van het dameskwartet graag horen en een die volledig in lijn ligt met het eerdere materiaal. Met een setlist van maar liefst eenentwintig tracks is daar ruimschoots aandacht voor.
Uiteraard wordt er geopend met muzikaal vuurwerk: lekker snel, ruig en hard. Wat verwacht je nog meer van traditionele hardrock? De dames razen over het podium en de uitbundige gitaar- en bassolo's vliegen je om de oren. In sneltreinvaart wordt de ene na de andere korte rocktrack erdoorheen gejaagd zonder dat het slordig wordt. Loud And Free, Into The Mud en de nieuwe single komen voorbij. Linna Vikstrm maakt indruk met geweldige brullen en past qua uitstraling beter bij de muziek en show dan haar voorganger. Daarnaast neemt ze tijdens enkele songs de gitaar ter hand. We Fight For Rock 'N' Roll van het album Thundermother (2018) draagt ze op aan Tina Turner.
Het eerste en enige rustmoment is de ballad Sleep, die gevolgd wordt door een drumsolo die helaas moeizaam op gang komt. En laten we eerlijk zijn: de meeste shows kunnen best zonder drumsolo. Het is een wat vreemde volgorde, maar de dames slaan hard terug met Whatever en Shoot To Kill. Vooral tijdens laatstgenoemde komt de rockgeest goed uit de fles, want Nssil doet met gitaar een rondje door de zaal terwijl ze welbekende metalriffs produceert. Bassiste Lindberg gaat haar achterna, waarna er een speels onderonsje volgt tussen het publiek. Thundermother doet deze truc vaker, maar het is altijd effectief. Minder geslaagd zijn de flauwe praatjes en toneelstukjes tussen de nummers door, al is het met zo'n bomvolle setlist begrijpelijk dat er af en toe op adem moet worden gekomen. Vikstrm krijgt tijdens Give Me Some Lights wat extra pauze wanneer Nssil zelf de zanglijnen voor haar rekening neemt.
Na negentien tracks (inclusief de drumsolo) neemt de band kortstondig afscheid om vervolgens terug te keren voor twee rappe knallers. Tijdens het afsluitende partynummer Driving In Style maakt Lansdowne nogmaals zijn opwachting. De 'thunderbrothers' gaan volledig getooid in Thundermother-merchandise en dansen en brullen vrolijk mee. Gitarist Lichtenstein van het voorprogramma sluit de avond crowdsurfend af. Thundermother laat op plaat geen rockclich ongemoeid. Live gaan de rappe songs pas cht leven en komen ze volledig tot hun recht. Het is dan ook een geslaagde, vermakelijke avond.
Setlist Thundermother:
1. Loud And Free
2. Try With Love
3. Hellevator
4. Dog From Hell
5. I Left My Licence In The Future
6. Heat Wave
7. Into The Mud
8. It's Just A Tease
9. I Don't Know You
10. We Fight For Rock 'N' Roll
11. Raise Your Hands
12. Sleep
13. Drum Solo
14. Whatever
15. Shoot To Kill
16. Stratosphere
17. Give Me Some Lights
18. Racing On Mainstreet
19. Thunderous
Toegift:
20. Watch Out
21. Driving In Style
Setlist Lansdowne:
1. No More
2. Conquer Them All
3. Savage
4. Falling Down
5. Halo
6. Bury Me
7. Like A Stone (Audioslave-cover)
8. Used To Be
9. Up All Night
10. Watch Me Burn
11. One Shot
Meer foto's vind je op onze Facebook-pagina.