Enquête

Populaire bands teren veelal op succesalbums van jaren geleden. Van welke, uit 25 door ons geselecteerde ‘grote’ bands, vind je het recentste studio-album het meest bevredigend?

AC/DC - Power Up [2020]
Alice Cooper - Road [2023]
Avenged Sevenfold - Life Is But A Dream [2023]
Bring Me The Horizon - Post Human: Next Gen [2024]
Deep Purple - =1 [2024]
Def Leppard - Diamond Star Halos [2022]
Disturbed - Divisive [2022]
Dream Theater - Parasomnia [2025]
Five Finger Death Punch - Afterlife [2022]
Iron Maiden - Senjutsu [2021]
Judas Priest - Invincible Shield [2024]
Korn - Requiem [2022]
Linkin Park - From Zero [2024]
Metallica - 72 Seasons [2023]
Nightwish - Yesterwynde [2024]
Opeth - The Last Will And Testament [2024]
Ozzy Osbourne - Patient Number 9 [2022]
Porcupine Tree - Closure / Continuation [2022]
Rammstein - Zeit [2022]
Sabaton - The War To End All Wars [2022]
Scorpions - Rock Believer [2022]
Slipknot - The End, So Far [2022]
Tool - Fear Inoculum [2019]
Volbeat - Servant Of The Mind [2021]
Within Temptation - Bleed Out [2023]

[ Uitslag | Enquêtes ]

    2 april:
  • Bridear en Lords Of The Trident
  • Kai Hahto
  • Social Distortion en The Bellrays
  • The Raven Age en Disconnected
  • 3 april:
  • Frog Leap
  • Very 'Eavy Festival
  • 4 april:
  • Greenleaf, Gnome en High Desert Queen
  • Very 'Eavy Festival
  • 5 april:
  • Grindhoven XII
  • Salacious Gods, Oerheks en Nubivagant
  • Your Highness, Mould, The Fifth Alliance en LowMad
  • 6 april:
  • Anneke van Giersbergen
  • Benediction, Jungle Rot en Master
  • Thundermother, Cobra Spell en Vulvarine
  • 7 april:
  • And So I Watch You From Afar en Scaler
  • 8 april:
  • Save Face
    2 mei:
  • Mike Tramp's White Lion
  • RedHook en Comastatic
  • Temple Fang en Mojo & The Kitchen Brothers
Kalender
Vandaag jarig:
  • Aleksi Sihvonen (Medicated) - 41
  • Coen Janssen (Epica) - 44
  • Daniel Droste (Ahab) - 45
  • Giuseppe Spanò (Daedalus) - 49
  • Markus Vanhala (Malpractice) - 44
  • Phil Demmel (Machine Head) - 58
  • Richard Loudin (Monolithe) - 51
  • Sascha Gerstner (Helloween) - 48
  • Tim Grose (Lord) - 55
Concertreview

Ne Obliviscaris, Persefone en The Omnific
Op 20 mei 2023 in Gebr. de Nobel, Leiden
Tekst door Jeffrey
Het is alweer vier jaar geleden dat Ne Obliviscaris live te zien was in Nederland. In 2019 stond de Australische formatie op de laatste editie van FortaRock. Daarna werd er vooral hard gewerkt aan een opvolger van Urn (2018). Die kwam begin dit jaar in de vorm van Exul. Vandaag staat de extreme, progressieve metalformatie in Gebr. De Nobel, samen met special guest Persefone en voorprogramma The Omnific.

Ne Obliviscaris in Leiden

Als eerste betreden de drie heren van The Omnific het podium. Die drie heren zijn bassisten Matthew Fackrell en Toby Peterson-Stewart en drummer Jerome Lematua. In 2021 verscheen hun debuutalbum Escapades. Die plaat staat vandaag centraal. Het Australische trio speelt instrumentale, moderne, technische, djenty en licht-progressieve muziek op de grens van rock en metal, met invloeden van fusion en filmmuziek. De uitvoering van de songs is goed, maar ze missen in veel gevallen iets memorabels en op meerdere momenten zijn ze wat kaal. Vocalen en/of een gitaarmelodie/-solo zouden een verrijking zijn. Op compositorisch vlak is er dus nog wel wat werk te doen. De mannen staan evenwel lekker enthousiast te spelen en vermaken met hun charisma. Vooral de enthousiaste drummer die, soms helaas onverstaanbaar, het publiek toespreekt, stemt vrolijk. The Omnific speelt goed, maar maakt geen blijvende indruk.

Hoe anders is dat bij Persefone? Met Aathma (2017) maakte de groep al indruk, maar met Metanoia (2022) overtreffen de Andorrezen zichzelf. Ook op het podium lieten ze al meermaals een goede indruk achter, zoals in Nijmegen in 2019. De progressieve metalband treedt vandaag in gewijzigde samenstelling aan. De belangrijkste wijziging is dat niet Marc Martins Pia achter de microfoon staat, maar Daniel Rodríguez Flys (Eternal Storm). Hoewel laatstgenoemde veel minder beweeglijk is dan stuiterbal Pia, gaat dat niet ten koste van de show. De vervanger blijkt een goede vocalist. Toetsenist Miguel ‘Moe’ Espinosa is er wel weer bij en neemt de cleane zang net als op het meest recente album verdienstelijk voor zijn rekening. Van die nieuwe langspeler (Metanoia) komen slechts twee tracks aan bod. Daarvan maakt vooral het zeer overtuigende Katabasis indruk. Daarin laat de groep veel kanten van zichzelf laat horen: de technische en proggy metal, het filmische toetsenspel, de extreme en cleane zang en metalcore-elementen. Het kwintet doet dat op zeer overtuigende wijze – strak en met veel energie. Die energie is voelbaar in de zaal en levert al vroeg een pit en wall of death op. De reactie van het publiek is er een van ongeloof en veel respect voor de prestaties van de mannen. Mede vanwege het prima afgestelde geluid is het volop genieten en stijgt Persefone boven zichzelf uit.

De lat ligt dus hoog voor Ne Obliviscaris. De band treedt vanwege een persoonlijk noodgeval aan zonder “handsome vampire” Marc ‘Xen(oyr)’ Campbell, maar de extreme vocalen blijven gelukkig niet achterwege, want James Dorton (Black Crown Initiate) heeft in korte tijd de hele set ingestudeerd, waarvoor hij terecht een staande ovatie krijgt. Soms komen zijn bijdragen, die wat bruter en agressiever zijn dan die van Xen, goed tot hun recht en hebben ze impact, maar soms staan ze te zacht in de mix. Die wisselvalligheid horen we terug in de instrumentatie. Bepaalde elementen, zoals de prachtige melodielijnen van bassist Martino Garattoni en het uitstekende vioolspel van Tim Charles, zijn goed uitgelicht. Daar staat tegenover dat het gitaarspel van Matt Klavins en Benjamin Baret soms onderbelicht is, en dat terwijl dat juist zo ijzersterk is in bijvoorbeeld Devour Me, Colossus (Part I): Blackholes.

Toch valt er ruim voldoende te genieten van de kolossen van composities, die met veel beleving en vakmanschap de zaal in worden gebracht. Zo valt op hoe ongelooflijk strak And Plague Flowers The Kaleidoscope wordt uitgevoerd en hoe de cleane zang van Charles is verbeterd. Dat laatste merk je vooral in de oudere tracks ten opzichte van de originele versies. Ook de nieuwe tracks Equus, het Misericorde-tweeluik en Graal tonen zijn progressie en die van de band als geheel, al gaat er niets boven Forget Not, Devour Me, Colossus (Part 1): Blackholes en toegift And Plague Flowers The Kaleidoscope. Ondanks het niet optimale geluid heeft het publiek enorm genoten.

Setlist Ne Obliviscaris:
1. Intra Venus
2. Equus
3. Misericorde I – As The Flesh Falls
4. Misericorde II – Anatomy Of Quiescence
5. Libera (Part I): Saturnine Spheres
6. Forget Not
7. Devour Me, Colossus (Part I): Blackholes
8. Graal

Toegift:
9. And Plague Flowers The Kaleidoscope

Setlist Persefone:
1. Flying Sea Dragons
2. Mind As Universe
3. The Great Reality
4. Prison Skin
5. Living Waves
6. Katabasis
7. Merkabah
8. The Majestic Of Gaia

Setlist The Omnific:
1. Antecedent
2. Wax & Wane
3. Merlin's
4. Fountainhead
5. Ne Plus Ultra
6. Objets De Vertu

Pitfest

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.