Terwijl je vlak voor de ingang van de concertzaal nog wordt getrakteerd op happyhardorehits als Have You Ever Been Mellow, die vanaf het verderop gelegen festiviteitenterrein klinken, kom je in een heel andere sfeer als je Iduna betreedt. Al vroeg in de avond staat Horizon Ignited te spelen. De Finse melodeathformatie staat onder contract bij Nuclear Blast Records en dat label bracht vorig jaar de tweede langspeler Towards The Dying Lands uit. Daarop laat het zestal melodeath horen die sterk aan In Flames doet denken en in mindere mate aan Soilwork. Hoewel de originaliteitsprijs niet in de wacht wordt gesleept, luistert het songmateriaal prettig weg. Met name Reveries, Beyond Your Reach, Towards The Dying Lands en Leviathan zijn songs waar je gerust mee aan kunt komen. Bovendien is de presentatie dik in orde. Finnen zijn van nature geen podiumbeesten, maar met name Okko Solanterä (tevens in I Am The Night) toont zich een charismatische frontman, die al snel vrienden maakt en tot zijn tevredenheid tijdens Servant een pit ziet ontstaan. De frontman blijkt niet alleen degelijke extreme vocalen te kunnen produceren, maar beschikt ook over het vermogen om overtuigend clean te zingen. Horizon Ignited valt muzikaal niet op, maar vanwege de overtuigende performance krijgt het sextet veel bijval.
Het gros van de bezoekers komt uiteraard voor Soilwork en Kataklysm. Eerstgenoemde is met Verkligheten (2019) en Övergivenheten een melodieuzere en progressievere weg ingeslagen. Nummers daarvan beslaan voor de helft de setlist van vandaag. Die tracks komen live een stuk ruiger over dan op de albums, mede doordat het geluid knalhard staat. Daardoor komen veel details helaas niet tot hun recht, zoals het toetsenspel van Sven Karlsson. Wel kun je goed horen dat Bastian Thusgaard een geweldige drummer is. Ook de anderen, waaronder de niet zo lang geleden toegetreden bassist Rasmus Ehrnborn en gitarist Simon Johansson, brengen het er prima van af. Meer dan prima zelfs. Het soleren gaat Johansson blijkbaar zo makkelijk af, dat hij soms niet eens hoeft te kijken naar zijn instrument. Ehrborn blijkt over prima stembanden te beschikken. Hij verzorgt op geslaagde manier de tweede zanglijnen, terwijl frontman Björn Strid solide presteert.
De mannen jagen er in hoog tempo zestien nummers doorheen. Vanwege de verre van ideale geluidsafstelling komen die lang niet allemaal goed uit de verf. Vooral de nieuwe tracks hebben eronder te lijden. Het aan de vorig jaar overleden gitarist David Andersson opgedragen Valleys Of Gloam had een mooier eerbetoon verdiend. Hoewel tijdens het derde nummer, de klassieker Stabbing The Drama een pit ontstaat en een deel van het publiek ondanks de kritiek staat te genieten, is het heel lang wachten op meer hoogtepunten. Dat zijn, laat in de set, Death Diviner en het trio Arrival, Nerve en Stålfågel, waarmee het wat schreeuwerige optreden toch nog heel positief afsluit. Volgende keer hopen we op een geluidsman die beter in vorm is.
Neem een voorbeeld aan de geluidsman van Kataklysm die zijn zaken vanaf het begin op orde heeft. Daardoor ontstaat al snel een zeer overtuigend optreden dat veel impact heeft. De grooves komen hard aan en worden met precisie de zaal ingeslingerd. Met name de in 2020 toegetreden drummer James Payne (ex-Vital Remains, ex-Hour Of Penance) levert een indrukwekkende prestatie. De Canadese formatie heeft niet veel poespas nodig en laten de vette ritmiek en riffs voor zich spreken. Als er toch een minpuntje genoemd mag worden, is dat wel de timing van zanger Maurizio Iocono, die het enkele keren laat afweten. Het is echter meer zoeken naar een verbeterpunt dan dat het niet juist timen van de zang hinderlijk is.
Tot zijn tevredenheid ziet hij de fans springen tijdens Guillotine en een circle pit vormen tijdens Manipulator Of Souls. Hij moedigt de deelnemers aan met “Keep it going” en zijn woorden zijn niet aan dovemansoren gericht. Tijdens Crippled And Broken doen er nog meer mee aan de circle pit. Iocono roept op tot saamhorigheid: “The world is divided, we stand united”, alvorens Outsider wordt ingezet. Hij laat fans meeschreeuwen tijdens überklassieker As I Slither, dat veel impact heeft. Dat geldt eigenlijk voor alle tracks die vandaag gespeeld worden. Vanwege het prima geluid valt op hoe divers de groove metal van Kataklysm is. Dat toont At The Edge Of The World, dat melodieuzer en progressiever is dan veel andere tracks, die meer de hardcore- of melodeath-kant laten horen. Kataklysm is de grote winnaar van deze bijzondere Koningsdag.
Setlist Kataklysm:
1. Push The Venom
2. Guillotine
3. Narcissist
4. Underneath The Scars
5. Where The Enemy Sleeps...
6. Manipulator Of Souls
7. To Reign Again
8. The Killshot
9. Outsider
10. Crippled & Broken
11. At The Edge Of The World
12. As I Slither
13. Taking The World By Storm
14. In Shadows & Dust
15. The Black Sheep
16. Blood In Heaven
Setlist Soilwork:
1. Övergivenheten
2. This Momentary Bliss
3. Stabbing The Drama
4. The Living Infinite I
5. Is It In Your Darkness
6. Electric Again
7. The Living Infinite II
8. Bastard Chain
9. Valleys Of Gloam
10. The Nurturing Glance
11. Harvest Spine
12. Death Diviner
13. The Ride Majestic
14. Arrival
15. Nerve
16. Stålfågel
Setlist Horizon Ignited:
1. End Of The Line
2. Equal In Death
3. Reveries
4. Guiding Light
5. Servant
6. Carry Me
7. Leviathan
8. Beyond Your Reach
9. Towards The Dying Lands