Ook de supportacts zijn niet de minste. Mammoth WVH en Architects zijn er vandaag om het publiek op te warmen en zaterdag is het de beurt aan Ice Nine Kills en Nederlands eigen Floor Jansen. Zij mag invallen voor Five Finger Death Punch wegens een blessure van frontman Ivan Moody. Het is Wolfgang van Halen die met zijn Mammoth WVH het spits mag afbijten. Grote stadions is de beste man wel gewend, want de zoon van wijlen gitaarvirtuoos Eddie Van Halen ging de wereld al meermaals rond als bassist van Van Halen. Nu probeert hij het op eigen kracht met zijn band, al is Mammoth uiteraard een verwijzing naar de bandnaam waarmee Van Halen zijn loopbaan ooit begon.

In 2021 kwam het zelf getitelde debuutalbum uit, met daarop degelijke rock in de lijn van Foo Fighters, Nickelback en Tremonti (tevens Wolfgangs vorige werkgever). Er wordt geopend met Mammoth. Heel veel zal de ArenA hier echter niet van hebben meegekregen, want het geluid is abominabel. Veel meer dan zware basklanken en galm is er niet te horen. Gaandeweg wordt het wel iets beter, maar dit doet vrezen voor de rest van de avond. Muzikaal zit het wel goed in elkaar en tracks als Mr. Ed, Epiphany, Stone en You're To Blame zijn lekkere rocknummers. In augustus brengt de groep zijn nieuwe plaat Mammoth II uit en als voorproefje komt het sterke Another Celebration At The End Of The World voorbij, alvorens de formatie afsluit met Don't Back Down. Waar de bandleden veel gebruik maken van de mogelijkheid om over het podium te rennen, is Wolfgang zelf niet bewegelijk. Hij blijft statisch in een hoek staan, wat ervoor zorgt dat een gedeelte van het publiek hem amper ziet en dat een ander gedeelte van de zittende toeschouwers alleen naar zijn rug kijkt. Dit geeft een afstandelijk gevoel en dit samen met het galmende geluid zorgt ervoor dat het optreden helaas niet heel erg overtuigt.

De Britse metalcore-formatie Architects doet het wat dat betreft beter. Na de instrumentale opener Do You Dream Of Armagedon? klapt de band er hard in met Black Lungs. Het is alsof de groep rondom vocalist Sam Carter zich al een tijdje heeft voorbereid op deze stadiontour, gezien het materiaal dat Architects de laatste tijd heeft uitgebracht. Op platen als For Those Who Wish To Excist (2021) en het recente The Classic Symptoms Of A Broken Spirit (2022) wordt het typerende metalcore-geluid een beetje de rug toegekeerd en richt de groep zich meer op grote stampers. Logischerwijs is de setlist dan ook veelal gevuld met materiaal van deze albums, al komt er met Nihilist, Mortal After All en het fabuleuze Doomsday ook iets ouder materiaal voorbij. Het geluid laat al iets van verbetering horen en de groep zelf is actief en overal op het podium te bewonderen. Sam Carter spreekt daarbij dikwijls zijn dankbaarheid uit over dat de formatie onderdeel mag zijn van deze tour. Hij wint aan sympathie door Johan Cruijff te eren en is zich als Manchester United-fan bewust dat coach Erik Ten Hag eerder faam op dit veld maakte. Al met al geeft Architects een prima optreden. De groep werkt hard en krijgt hier en daar zelfs wat fans mee, al is het grote deel van het publiek toch echt nog meer bezig met wanneer de hoofdact eindelijk op het podium verschijnt.

En gelukkig duurt dat wachten niet heel lang. Nadat er redelijk snel is omgebouwd, klinkt iets na half negen It's A Long Way To The Top (If You Wanna Rock 'N' Roll) van AC/DC uit de speakers en deze wordt opgevolgd door Ennio Morricone's machtige opener The Ecstasy Of Gold. Een uitzinnige ArenA joelt de klanken mee en krijgt vervolgens meteen een fantastische verrassing voor de kiezen wanneer Metallica begint met Orion. De bandleden verschijnen één voor één ergens op het podium en Lars Ulrich komt in de hoek met zijn gele drumstel via een platform omhoog. De thrashmetalpioniers maken overduidelijk goed gebruik van de mogelijkheden die de nieuwe podiumopzet biedt en ze zijn overal te vinden (inclusief Lars die gaandeweg het concert met vier verschillende, draaiende drumstellen op meerdere plekken boven komt). Dat zorgt vooraan bij veel fans voor uitzinnige taferelen wanneer één van de muzikanten recht voor ze staat te spelen.

Het duurt uiteindelijk zelfs bijna een kwartier voordat James Hetfield zijn eerste noten zingt. Na Orion volgt For Whom The Bells Tolls en het is duidelijk zichtbaar dat Metallica er zin in heeft. Levendig en energiek staan de heren te spelen en de vocalen van Hetfield klinken bijzonder sterk. Op de setlist valt ook niets aan te merken. Naast de klassiekers die altijd voorbijkomen, zijn er in het begin verrassingen in de vorm van Holier Than Thou en het voor vandaag toepasselijke King Nothing. Van het nieuwe album 72 Seasons maken Lux Æterna, Screaming Suicide en Sleepwalk My Life Away hun concertdebuut. Opvallend is dat de drie nummers live erg sterk uit de verf komen. Vooral eerstgenoemde is een heerlijke kraker, maar ook het op plaat wat duffe en langdradige Sleepwalk My Life overtuigt.

Wetende dat zaterdag een compleet andere setlist gespeeld gaat worden, betekent dat het niet vanzelfsprekend is dat vandaag alle fanfavorieten voorbijkomen. Desondanks komen er veel aan bod. Fade To Black, Nothing Else Matters, Sad But True, Seek And Destroy en grootste afsluiter Master Of Puppets worden afgewisseld met wervelende versies van The Day That Never Comes, Fuel, Ride The Lightning en Battery. Op de nieuwe tracks en The Day That Never Comes na, komt er dan ook geen muziek voorbij van na het millennium en ook niets van ...And Justice For All (1988).

Zoals gezegd is Metallica goed in vorm. Beter dan in de laatste jaren zelfs. De groep komt bijzonder vitaal voor de dag. Wel worden er wat schoonheidsfoutjes gemaakt en gaat het intro van Seek And Destroy even in de mist. Vooraan klinkt het geluid prima, maar in de rest van de ArenA is het geluid zoals het geluid in de ArenA bekend staat. En dat is niet al te best. Wel blijft deze locatie een unieke ervaring voor zulke grote evenementen, zeker als deze zo volgepakt is als vandaag en overal enthousiaste fans te zien zijn. Het concept van het ronde podium geeft veel fans de unieke concertervaring om voor het eerst echt dicht bij hun helden te staan, maar het heeft ook een keerzijde. Want als de bandleden aan de andere kant staan, kijken de toeschouwers regelmatig naar een leeg podium. Ook is maar de vraag hoeveel de wat kleinere bezoekers meekrijgen, want het podium is best hoog en volgebouwd aan de zijkanten met onder andere lasers. Het zittende publiek heeft het daarbij ook niet altijd makkelijk, want de grote pilaren die in de lucht hangen, blokkeren ook voor veel mensen het zicht. Het advies voor de mensen die zaterdag gaan is dan ook: kies je plek zorgvuldig. Wanneer je iets vroeger bent, heb je alle ruimte om een mooie plek vooraan uit te kiezen rondom het podium.

Uiteindelijk is het concert van Metallica een groots feest. Waar de laatste tijd op dit veld de eenheid en doeltreffendheid een beetje zoekende is, laten de vier heren de Arena weer uitbundig juichen. Een setlist gevuld met nieuwe nummers, oude klassiekers en een aantal verrassingen zorgt ervoor dat ongeveer zestigduizend fans niets tekort komen. Zowel het vertrouwde materiaal als de nieuwe songs weten te overtuigen en zorgen voor een heerlijke avond. De bandleden tikken allemaal bijna de leeftijd van zestig jaar aan, maar met deze energie en speelplezier kan Metallica live absoluut nog heel veel jaren mee.

Setlist Metallica:
1. Orion
2. For Whom The Bell Tolls
3. Holier Than Thou
4. King Nothing
5. Lux Æterna
6. Screaming Suicide
7. Fade To Black
8. Sleepwalk My Life Away
9. Nothing Else Matters
10. Sad But True
11. The Day That Never Comes
12. Ride The Lightning
13. Battery
14. Fuel
15. Seek And Destroy
16. Master Of Puppets

Setlist Architects:
1. Do You Dream Of Armageddon?
2. Black Lungs
3. Nihilist
4. Be Very Afraid
5. Tear Gas
6. Deep Fake
7. A New Moral Low Ground
8. Doomsday
9. Mortal After All
10. Impermanence
11. Meteor
12. When We Were Young
13. Animals

Setlist Mammoth WVH:
1. Mammoth
2. Mr. Ed
3. Epiphany
4. Stone
5. You're To Blame
6. Another Celebration At The End Of The World
7. Don't Back Down

Meer foto's vind je op onze Facebook-pagina!