Het is goed om te zien dat Loc Rossetti weer op twee benen staat. Hoewel de shows zonder de frontman van The Ocean op Prognosis en die met hem (op krukken) in De Helling te Utrecht positief werden ontvangen, gaat er niets boven een optreden waarbij hij fit is en de emotie van muziek en tekst optimaal kan overbrengen. Helemaal fit is hij overigens nog niet, want hij houdt zich op het gebied van bewegen nog in. Vocaal geeft hij alles, maar hij staat helaas niet altijd goed hoorbaar in de mix. Het lukt de geluidsman maar niet om zijn bijdragen en die van de anderen goed op elkaar af te stemmen. Bovendien staat het geluid wat te zacht. Je wilt overdonderd worden door de post-metalmuur van de mannen uit Berlijn, overspoeld door de golven van de rauwe riffs, maar dat gebeurt slechts af en toe.
Wel kun je horen dat drummer Paul Seidel een klasse apart is, Hij kan niet alleen maar uitstekend drummen en de composities daarmee naar een hoger niveau tillen, maar ook zijn achtergrondzang is dik in orde. Dat blijkt als hij samen met Rossetti en gitarist Robin Staps in bijvoorbeeld Miocene | Pliocene voor fijne harmonien zorgt. Het blijft genieten van het emotionele Permian: The Great Dying, de heerlijke vibe van Holocene en de sterke afsluiter Jurassic | Cretaceous, maar euforisch wordt het vandaag zelden. The Ocean bouwt de set goed op, maar blaast 013 vandaag helaas niet omver.
Hoewel het nog altijd wachten is op een opvolger van Asymmetry (2013) en de nieuwe single All It Takes alweer uit eind 2021 stamt, is het publiek Karnivool niet vergeten. Er vond een upgrade plaats van het concert van de kleine naar de grote zaal en dat nieuwe onderkomen is ook nog eens goed gevuld. Slechts de balkons zijn gesloten. Bemoedigend voor de Aussies, die in tegenstelling tot The Ocean de geluidsafstelling wl mee hebben zitten. Zodoende is het van begin af aan genieten.
C.O.T.E. is direct een prettige opener, die de sfeer er al aardig in brengt, maar na een aardige uitvoering van All It Takes en Shutterspeed, neemt de bijval pas echt grote vormen aan, als de aanvangsriff van Goliath klinkt. Er is meer beweging bij de toeschouwers, men knikt heftiger mee op de ritmiek en de fans zingen uit volle borst mee. Simple Boy en een uitstekende uitvoering van Sky Machine houden het momentum vast. Karnivool heeft de bezoekers te pakken en laat niet meer los.
Ook technische problemen bij de gitaristen mogen de pret niet drukken. Wel kun je merken dat de heren wat ouder zijn geworden en iets minder beweeglijk zijn dan in 2015. Ze tonen evenwel nog altijd beleving. Zo danst zanger Ian Kelly vanaf de openingstrack mee en Mark Hosking gaat af en toe op in zijn spel. Hij tikt daarbij zijn microfoonstandaard per ongeluk omver, maar speelt ongestoord verder. De technici hebben af en toe de handen vol aan het verhelpen van de problemen, maar slagen uiteindelijk wel in hun missie.
Slagen doen ook de heren muzikanten, want ze bouwen de set uitstekend op. Na Umbra, All I Know en Deadman komen de grote favorieten aan bod. Bij Themata, dat de reguliere set afsluit, staat niemand meer stil. Tijdens de toegift, bestaande uit Alpha Omega en New Day is er zelfs een pit en een enkele crowdsurfer. Tot ver achterin de zaal geniet men van de uitstekende prestaties op het podium. Het heeft lang geduurd voordat de mannen terugkeerden naar Nederland, maar het wachten werd beloond met een prima optreden. Tevreden keert het publiek huiswaarts, voorzichtig, want het sneeuwt.
Setlist Karnivool:
1. C.O.T.E.
2. All It Takes
3. Shutterspeed
4. Goliath
5. Simple Boy
6. Sky Machine
7. Umbra
8. All I Know
9. Deadman
10. Themata
11. Alpha Omega
12. New Day
Setlist The Ocean:
1. Triassic
2. Miocene | Pliocene
3. Mesopelagic: Into The Uncanny
4. Bathyalpelagic I: Impasses
5. Permian: The Great Dying
6. Holocene
7. Jurassic | Cretaceous
