De concertavond begint vandaag met laatstgenoemde. Once Awake is al sinds 2004 actief, maar is pas sinds vijf jaar actief met het uitbrengen van albums. De groep uit het Noorse Bergen en Vestland maakt een mix van melodeath, groove metal en metalcore. Het shirt van frontman Frode Hennoe verraadt de invloeden van In Flames. Hij is het die op het podium de kar trekt. De gitaristen staan er wat bescheiden bij en de drummer slaat niet echt hard door. Het geheel mist daardoor kracht en overtuiging, mede doordat een bassist op het podium ontbreekt. Hoewel Hennoe zijn uiterste best doet om het publiek mee te krijgen en men wel meeknikt en applaudisseert, mist het songmateriaal iets bijzonders. Alleen Meet The Maker, Becoming Alive en afsluiter 585 hebben iets extra�s. De cover van Roots Bloody Roots weet de meeste publieksreactie te bewerkstelligen, maar Once Awake blijft ook na vandaag een anonieme speler in de scene. (Jeffrey)

De Franse groove/industrial-formatie Dagoba bracht dit jaar zijn nieuwe album By Night uit. Hierop bewandelen de heren een wat melodieuzer pad dan dat de meeste mensen gewend zijn van de Fransozen. Vanavond is Drachten aan de beurt om kennis te maken met deze nieuwe tracks. Na het instrumentale en elektronische intro Neon begint Dagoba met The Hunt van zijn nieuwe plaat en de groep kan meteen al op meer respons rekenen dan de openingsband. Vervolgens blijkt het een aanfluiting te zijn wat vocalist Shawter laat horen. Of beter gezegd wat hij niet laat horen. Hij begint prima, maar tijdens het refrein komt de cleane zang van backingtrack. Waarom hij zijn eigen stukken niet zingt is een raadsel, maar het komt bijzonder amateuristisch over. Dit terwijl hij goed bij stem is en hij de ruwe vocalen prima voor zijn rekening neemt. Bijzonder is dat dit een terugkerend tafereel is bij alle tracks van het nieuwe album.

Los daarvan zet de groep een solide performance neer. Oud werk wordt afgewisseld met nieuwe nummers en zeker tegen het einde neemt het enthousiasme bij zowel de bandleden als het publiek toe. Vooral het furieuze Maniak hakt er lekker in, alsmede The Great Wonder. Met The Things Within sluiten de mannen helaas niet helemaal verdienstelijk af. Het wat tragere nummer wordt prima gebracht, maar haalt de energie uit de zaal weg. Dat is jammer omdat de groep er de sfeer goed had inzitten. Het is jammer dat Dagoba zichzelf tekort doet. Het optreden is meer dan degelijk, maar had de band andere keuzes gemaakt qua setlist en zou Shawter de cleane zang tijdens de nieuwe nummers live vertolken, zou het allemaal veel overtuigender zijn. (Marcel)

De meeste bezoekers zijn voor Infected Rain gekomen. Er zijn aardig wat fans met een shirt van de Moldavische band, al dan niet gekocht bij de merchstand in de gang naar de grote zaal. Net als bij Dagoba waagt een klein aantal aanwezigen zich aan een pit. De rest staat er relaxed omheen te kijken en te genieten van zowel de show als van een biertje of sappie. De formatie rond zangeres Lena Cataraga knalt in hoog tempo door de set. Veel woorden tussendoor zijn er niet, afgezien van meermaals een keurig �thank you�.

Het geluid staat snoeihard, maar wel definieerbaar. Wat achter had ook gemogen, waardoor je meer details van backingtrack zou kunnen horen. Ondanks het hoge volume, houdt de frontdame met de kleurrijke dreads zich goed staande. Samen met de heren zet ze een professionele show neer die overtuigt. De bandleden werken hard en zijn veel in beweging. Met name de songwritende gitarist Vadim "Vidick" Ozhog werkt als een paard. Zijn basspelende collega Vladimir Babich en gitarist Sergey doen er weinig voor onder. Constant zijn ze in de weer. Drummer Eugene Voluta geselt zijn instrument. Mede door het strakke en harde spel hebben de songs live veel overtuigingskracht. De heren laten de spotlights evenwel graag aan de enige vrouw op het podium als tijdens een van de weinige rustige passages Lena laat horen over een geweldige set stembanden te beschikken (The Earth Mantra, Everlasting Lethargy).

Vrijwel constant is er een pit en aan het einde van de set komt het tot een grote circle pit en wall of death als de frontvrouw daarom vraagt. Conclusie: een oorverdovend en zeer overtuigend optreden van Infected Rain, dat in een gezellig en gastvrij Iduna de fans tevreden stelde en nieuwe liefhebbers aan zich bindt. Fijn dat dit soort bands, dat live veel beter uit de verf komt dan op plaat, weer aan het touren is. Het optreden eindigt overigens bijzonder. Een ongeduldige fan wil zo graag een drumstokje, dat deze aan het microfoonsnoer trekt en geen gehoor geeft aan het verzoek van Lena om het snoer los te laten. Ze is duidelijk not amused, haast zich om een drumstokje te overhandigen en voegt eraan toe: "Please be gentle." Enkele momenten later is ze nog steeds ge�rriteerd als ze naar de merchstand loopt. Daar neemt ze juist alle tijd voor de fans die graag een handtekening of met haar op de foto willen. Eind goed, al goed. (Jeffrey)

Setlist Infected Rain:
1. Pendulum
2. Mold
3. Black Gold
4. Longing
5. The Earth Mantra
6. The Realm Of Chaos
7. Postmortem Pt. 1
8. Passerby
9. Fighter
10. Everlasting Lethargy
11. Orphan Soul
12. Fool The Gravity

Toegift:
13. Sweet, Sweet Lies

Setlist Dagoba:
1. Neon (intro)
2. The Hunt
3. Sunfall
4. Black Smokers
5. Inner Sun
6. The Last Crossing
7. City Lights
8. The Sunset Curse
9. Stone Ocean
10. From Torture To Enslavement
11. Maniak
12. The Great Wonder
13. The Things Within

Setlist Once Awake:
1. Trespasser
2. Bury Your Soul
3. Blinded To Remind
4. Listen To Yourself
5. Meet The Maker
6. Becoming Alive
7. Live Life On
8. Roots Bloody Roots
9. 585

Met dank aan Jan Willem Vijfvinkel voor de foto's.