Door een misverstand in de aanvangsttijd (de Doornroosje vermeldt 21:00 als starttijd terwijl de opener al om 20:15 begint) en de gastenlijst kan ik slechts de laatste twee nummers van Ragnarok meepakken. Het kleine beetje Black Metal wat ik zo te horen krijg is te weinig om een goed oordeel te kunnen vellen. Tussen alle brute Death Metal van de avond valt Ragnarok een beetje uit de toon, maar aan het publiek te zien heeft de band het zeker niet slecht gedaan.
De eerste band die ik volledig kan zien is het Amerikaanse Incantation. De band speelt al vele jaren dezelfde, loodzware old school Death Metal en deze avond vormt daarop geen uitzondering. Drummer Kyle Severn is helaas door familieomstandigheden niet aanwezig, maar wordt uitstekend vervangen door Ilmar Uibo. Incantation heeft aanvankelijk wat ruzie met de PA, maar na wat geklooi door de roadies levert het geluid verder geen problemen mee op. Incantation zet een prima set neer waarin zowel het werk van Onward To Golgotha als het nieuwe Decimate Christendom goed tot zijn recht komt, maar de aan doom verwante, trage sound van de band zijn duidelijk niet aan iedereen besteed. De totale afwezigheid van Incantation-shirts in het publiek spreekt boekdelen.
Behemoth laat vervolgens zien hoe het wel moet. Natuurlijk levert een band van het formaat Behemoth nooit echt slechte optredens af, maar vanavond heeft de band duidelijk een topavond. De band is zo slim geweest om en favoriet als From The Pagan Vastlands al vroeg in de set te plaatsen, en het publiek gaat dan ook stevig uit zijn dak. Ook de nieuwe nummers van Demigod worden goed ontvangen, maar het is vooral tijdens bekende nummers als Antichristian Phenomenon en het magistrale Christians To The Lions dat het dak er af gaat. Behemoth speelt bruut, strak en uitermate genspireerd en bandleider Nergal laat zijn waardering over al dat enthousiasme duidelijk blijken. Het enige minpunt wat ik kan ontdekken is de korte duur van de set (Behemoth en Krisiun wisselen af als headliner), waardoor er helaas geschrapt moet worden in het aantal nummers. Jammer maar helaas.
Headliner van de avond is Krisiun. De meningen over deze band zijn verdeeld. Je vind het eentonige bagger of je gaat totaal uit je dak. Ik reken mezelf tot de tweede categorie, maar zelfs de meest devote Krisiun-fan moet toegeven dat de start van het optreden niet de beste is. Het geluid is een enorme brij en weinig mensen herkennen zelfs het nummer wat er gespeeld wordt. Gelukkig komt daar gaandeweg verbetering in, zodat knallers als Ageless Venomous en Dawn Of Flagellation toch met de nodige kracht de zaal in geslingerd worden. De band is in ieder geval lekker op dreef. Alex Camargo kan maar niet ophouden met het publiek te bedanken voor hun aanwezigheid. Krisiun is de terechte headliner van vanavond en hoewel ik Behemoth graag wat langer had horen spelen kan ik terugkijken op een geslaagde avond.
