Openingsact Amaranthe draait inmiddels twaalf jaar mee en heeft al vijf studio-albums uitgebracht. We praten dan ook over een goed geoliede machine, die de toegewezen speeltijd van veertig minuten gemakkelijk kan vullen. Variatie staat bij dit Zweedse gezelschap hoog in het vaandel. Door de aanwezigheid van drie vocalisten en uiteenlopende muzikale invloeden, van techno en pop tot moderne metal en melodeath, klinkt vrijwel geen nummer hetzelfde. De grootste uitschieters zijn vanavond Hunger en GG6. Het sterkste wapen van Amaranthe is nog altijd zangeres Elize Ryd, die met haar mooie stemgeluid en stralend voorkomen de meeste aandacht opeist tijdens dit uitstekende optreden. Bij aanvang staan veel bezoekers nog buiten in de lange rij te wachten, maar aan het einde van de show staat Amaranthe welverdiend voor een volle zaal te spelen.

Apocalyptica is al sinds medio jaren negentig actief. Toch is dit pas de eerste keer dat ik de Finse cellisten en drummer live aan het werk zie. Het is inmiddels erg druk aan het worden in de uitverkochte AFAS Live en lastig om een comfortabele plek te vinden. Het aantal thuisblijvers, dat in verband met de storm en regen geen gebruik maakt van de aangeschafte toegangsbewijzen, blijkt beperkt te zijn. Zitplaatsen zijn er sowieso nauwelijks en staand is alleen achter in de zaal voldoende bewegingsruimte. Daar bevindt zich echter veel publiek dat absoluut niet lijkt gekomen om naar voorprogramma Apocalyptica te luisteren, maar om vijftig minuten lang dwars door de muziek heen te ouwehoeren.

Het lukt me daardoor nauwelijks om van het optreden te genieten. De zelfgeschreven composities van de Finse formatie maken weliswaar een goede indruk, maar de covers van overbekende rocksongs en klassieke muziekdeuntjes, die veelal worden 'opgeleukt' met grappig bedoelde fratsen en interacties met het publiek, hadden voor mij niet gehoeven. Ik ben echter de eerste om toe te geven dat ik vanavond, gezien de omstandigheden, gewoon niet in de juiste stemming ben voor Apocalyptica. Waarschijnlijk komen ze beter tot hun recht bij een eigen headlinershow, waar ze louter voor geïnteresseerd publiek spelen dat speciaal voor deze aparte mix van klassieke en heavy muziek komt. Al mag er dan sowieso wel voor een andere afsluiter gekozen worden dan een slappe cello-cover van de in de originele uitvoering reeds mierzoete Metallica-ballad Nothing Else Matters, want ik kan me echt niet voorstellen dat veel metalfans daar op zitten te wachten. Meer geslaagd zijn daarentegen de twee vocale nummers halverwege, met een gastrol voor (Amaranthes) Elize Ryd.

Gelukkig weet hoofdact Sabaton mijn groeiende ontevredenheid in een klap weg te vagen. Zodra de Zweedse oorlogsmachine aan de schermutselingen begint, is de concentratie van alle aanwezigen volledig op het podium gericht en die aandacht zal in de daaropvolgende (ruim) anderhalf uur nog amper verslappen. Nu is het gemakkelijk beginnen met een onvervalste kraker als Ghost Division, maar tot mijn verbazing blijft het niveau zo hoog. Het medio vorig jaar verschenen studio-album The Great War is op de achtste plaats geëindigd van de door onze lezers samengestelde Metalfan.nl Top 10 van 2019, maar wist mij persoonlijk op cd nog niet geheel te overtuigen. Live staan de nieuwe nummers echter als een oerstevige bunker. Het is daarom geen probleem dat de setlist voor een flink deel uit recente songs bestaat. Sterker nog, kersverse strijdliederen als The Attack Of The Dead Men (waarbij zanger Joakim Brodén door een gasmasker heen zingt) en The Red Baron (met een Hammond-orgel in de vorm van een klein vliegtuig) blijken mede door de entourage absolute hoogtepunten te zijn in de huidige show. Bovendien hoeft niemand wat te missen van de visuele krachtpatserij en het vele (letterlijke) vuurwerk, want een groot videoscherm aan de achterzijde van het podium toont een mengeling van live geschoten opnames van het optreden en andere sfeerverhogende beelden.

Ondanks dat de woorden 'The Great War' in grote letters voor dat videoscherm geplaatst zijn, hebben niet alle songs die vanavond voorbijkomen de Eerste Wereldoorlog als thema. Vanaf song tien (Angels Calling) tot en met vijftien (Carolus Rex) is niet zozeer het tekstuele onderwerp van belang, maar het antwoord op de vraag of drie cello's (en een extra percussionist) aan het geluid kunnen bijdragen. Apocalyptica komt tijdens dit gedeelte van de show Sabaton namelijk ondersteunen en doet dat heel verdienstelijk. Wellicht komen de mannen van Apocalyptica simpelweg het beste tot hun recht in zo'n ondersteunende rol. Het helpt daarbij natuurlijk dat je aan een live-uitvoering van weergaloze tracks als The Lion From The North en het reeds genoemde Carolus Rex eigenlijk weinig verkeerd kunt doen.

In een lange toegift komen hierna (zonder Apocalyptica) nog vier songs voorbij, waaronder publieksfavorieten Primo Victoria en Swedish Pagans. De recente non-album single Bismarck vind ik persoonlijk minder geslaagd, maar voor afsluiter To Hell And Back mag je me juist op elk moment van de nacht wakker maken. Daar waar Sabaton bij eerdere concerten nog weleens irriteerde met overduidelijk ingestudeerde toneelstukjes, komen bandleider Brodén en zijn collega's vanavond opvallend spontaan en oprecht over. Dit imposante optreden haalt me er zeker toe over om The Great War nog eens wat vaker op te zetten en ik kijk nu al uit naar een volgend werkstuk en bijbehorende tournee.

Setlist Sabaton:
1. Ghost Division
2. Great War
3. The Attack Of The Dead Men
4. Seven Pillars Of Wisdom
5. The Lost Battalion
6. The Red Baron
7. The Last Stand
8. 82nd All The Way
9. Night Witches
10. Angels Calling
11. Fields Of Verdun
12. The Price Of A Mile
13. Dominium Maris Baltici
14. The Lion From The North
15. Carolus Rex

Toegift:
16. Primo Victoria
17. Bismarck
18. Swedish Pagans
19. To Hell And Back

Setlist Apocalyptica:
1. Ashes Of The Modern World
2. Path
3. En Route To Mayhem
4. Seemann
5. I Don't Care
6. Grace
7. Seek And Destroy
8. Hall Of The Mountain King
9. Nothing Else Matters

Setlist Amaranthe:
1. Maximize
2. Digital World
3. Hunger
4. Amaranthine
5. GG6
6. Helix
7. That Song
8. Call Out My Name
9. The Nexus
10. Drop Dead Cynical

Meer foto's vind je op onze Facebook-pagina!