Om 15:00 zouden de deuren van de 013 open gaan en om 16:00 zou het programma beginnen. Bovendien werden we lekker gemaakt met een gratis cd, voor de eerste 200 bezoekers (wat er in feite op neer kwam dat vrijwel iedereen zon ding nagesmeten kreeg). Desondanks mocht Judgement Day voor een nagenoeg lege kleine zaal openen. Deze Nederlandse death metalband, die al van 1988 bestaat maar met het onlangs verschenen 40 Minutes to Impact pas haar tweede full length uitgebracht heeft, leverde een degelijke, maar eigenlijk nauwelijks verheffende set af. De nummers zaten vrij aardig in elkaar en ook het geluid was zeker niet slecht, maar de vonk sprong nergens over op het publiek. Waarschijnlijk waren de meeste metallers die er al waren dan ook hun kater nog aan het wegdrinken.
Hierna mocht Hearse de vlag overnemen. Deze Zweden, met ex-Arch Enemy gitarist Johan 'Liiva' Axelsson in de gelederen, zorgden voor een nogal wisselende ontvangst. Zoals meerdere aanwezigen die nog niet met deze band bekend waren, verwachtte ik melodieuze, gitaargerichte death metal, maar al snel bleek dat deze band wel wat bruter te werk gaat dan Arch Enemy. De ADHD-achtige, nogal nichterig overkomende presentatie van de heer Axelsson zorgde voor nogal wat hilariteit, maar de eerlijkheid gebied mij te zeggen dat het muzikaal gezien behoorlijk goed stond. Ook Hearse kon bogen op een goed geluid, waardoor het snelle gitaarwerk extra benadrukt werd. In een dik half uur werden nummers van zowel het debuut als het meest recente album Armageddon Mon Amour gespeeld. Toch maakte de band een niet al te serieuze indruk, met een punker op blote voeten op de gitaar en een drummer met een Spice Girls-shirt aan.
Na Hearse vonden we het tijd worden voor een eetpauze. Dankzij de geweldige service bij de MacDonalds kwamen we welgeteld n hamburger voller en drie kwartier later weer bij de 013 aan om erachter te komen dat de Nederlanders van Occult al bezig waren aan hun set. Al sinds 1992 laten deze heren een op cd aardig klinkende combinatie van death en thrash metal horen, maar live weet deze band me nooit te boeien en dat was deze keer niet anders. Er straalde maar weinig energie van het podium af, maar zo te zien dachten velen er anders over. Voor het eerst werd er namelijk behoorlijk geheadbanged voor het podium en bovendien om een toegift geroepen. Desondanks voor mij een van de mindere optredens vandaag: alleen de bandhit Killing for Recreation wist me te bekoren.
Callenish Circle was met haar erg melodieuze, aan At the Gates herinnerende Zweedse death metal toch wel een beetje de vreemde eend in de bijt. Desondanks wist de band met een tomeloos enthousiasme het grootste gedeelte van de inmiddels toch nog vrij vol zittende kleine zaal voor zich te winnen. Ook deze band beschikte, zoals eigenlijk iedere band vanmiddag (complimenten voor de geluidstechnici) over een erg goed geluid, hoewel de gitaren ietsje harder hadden gemogen. Met name de laatste twee albums Flesh Power Dominion en My Passion // Your Pain waren goed vertegenwoordigd in de setlist met nummers als Soul Messiah, Forsaken, Witness Your Own Oblivion en Suffer my Disblief (meen ik me te herinneren). De kroon op dit optreden was de geweldige afsluiter Obey Me, mijns inziens zeker het beste nummer van Callenish Circle.
Tegen een uur of acht was het dan eindelijk tijd voor de band waar de meeste mensen voor gekomen waren: Dismember! Al sinds 1988 verwoesten deze Zweden alles en iedereen dat hun pad kruist, en vandaag was dat dus de 013. Alles zat mee: de band had er duidelijk zin in, het geluid was super (alleen de basgitaar mocht iets minder prominent in de mix staan) en het publiek veranderde in een horde barbaren. Uiteraard kwam veel werk van het album Where Ironcrosses Grow langs (onder andere het titelnummer, Me-God en Where Angels Fear to Tread), maar de band greep ook terug op haar begindagen. Zo meende ik oudjes als Soon to be Dead, Skin Her Alive en In Deaths Sleep van het eerste album langs te horen komen. Dismember denderde deze vroege avond als een tank over de zaal heen, die weinig weerstand hiertegen kon bieden. Een goede afsluiting dus van deze middag, met Dismember en Callenish Circle als uitschieters.
