Op het moment dat ik binnen kom lopen, is het Franse Glowsun net klaar om te beginnen. Het trio speelt loodzware stoner metal met psychedelische invloeden en heeft al vrij snel een fanatiek groepje liefhebbers op de been die schouder aan schouder in de maat headbangen. Halverwege het optreden ontstaat er zelfs al een (kleine) moshpit en probeert hetzelfde selecte groepje al onstuimig wat te crowdsurfen. Of de band het doorheeft is onduidelijk, want men blijft goed geconcentreerd op de muziek. Als het optreden eindigt, heeft de band het publiek in ieder geval goed voor zich gewonnen met deze sterke performance.
Zoals eerder genoemd, ben ik deze dag nog niet helemaal fit en houd ik mijn aandacht zodoende bij het hoofdpodium. Waar ik echter niet omheen kan, zijn de 'Plee Sessies' bij de toiletten. Tussen de optredens door spelen hier verscheidene bands met een kleinere geluidsinstallatie op een minuscuul podium. Wildebeast bijt het spits af met enthousiaste, punky hardrock, waarna de dag verder gaat met onder andere Rude Radiation (ska) en Gewoon Fucking Raggen (hardcore). Doordat het geluid is afgestemd op het niveau 'kleine jeugdsoos' is er zelfs vooraan bij de bands nooit veel herrie. Gezellig is het echter wel en de bands krijgen dan ook allen tussen de grotere optredens door lekker wat publiek. Een zeer leuk initiatief!
Bij Fleddy Melculy is de tent afgeladen. Niet geheel onterecht, want dat de band weet hoe je een feestje moet bouwen, is vanaf de eerste tonen al duidelijk. Er is dan ook snel een enorme moshpit gaande terwijl de band oud materiaal als Geen Vlees Wel Vis en Ik Haat Jazz afwisselt met een nieuwe parel als Ik Ben Kwaad. Vanzelfsprekend sluit men af met "het nummer dat het allemaal begon" T-shirt Van Metallica en duikt iedereen voor een laatste maal over elkaar. Het blijft in dat opzicht fantastisch om te zien hoe een redelijk ontoegankelijk genre als metal/hardcore er toch in slaagt om zoveel succes te hebben. Het is onze sympathieke zuiderburen in ieder geval van harte gegund!
De belangstelling voor 10 Years valt in vergelijking daarmee een beetje tegen. Dit ligt niet aan het materiaal, want de aan Tool referende alternative metal wordt kundig gespeeld, maar mogelijk is het publiek vandaag toch uit op iets vrolijkers en harders. Tevens mist er wat bas in de mix, waardoor de muziek bij vlagen wat ielig klinkt. Degenen die wel gebiologeerd kijken, valt het vooral op dat de band met Jesse Hasek een fantastisch zanger in huis heeft en dat de gitaarmelodien eveneens wonderschoon zijn. De Nirvana-cover Heart Shaped Box slaat goed aan, maar ook een eigen track als Wasteland kan bij de aanwezigen de goedkeuring dragen. Ik vermoed dat deze band beter tot zijn recht komt in een klein zaaltje, maar het siert de organisatie dat er voor wat muzikale afwisseling tussen al het geweld gekozen is.
Heidevolk gaat vandaag (nadat men enkele weken geleden akoestisch bejaarden mocht vermaken) weer lekker los. De Nederlandstalige folk metal trekt vandaag een hoop bekijks en zorgt tijdens Yngwaz' Zonen voor een mooi schouwspel als een groot gedeelte van het publiek aan het roeien slaat. De band put vandaag rijkelijk uit het laatste wapenfeit Vuur Van Verzet met sterke songs als Ontwaakt, Britannia en Tywaz, maar krijgt toch het meeste applaus bij de afsluitende Normaal-cover Vulgaris Magistralis. Zanger Jacco heeft in de tussentijd een flinke baard laten staan, waardoor het duidelijk is dat hij zijn plaats helemaal gevonden heeft. Het publiek en de bandleden genieten in ieder geval allemaal met volle teugen en Heidevolk levert toch wel een van de hoogtepunten van de dag.
Ook al ben ik doorgaans niet heel erg van de death metal, ik maak voor God Dethroned altijd graag een uitzondering. Het is vandaag in het begin eventjes sleutelen aan het geluid, maar als dat na de eerste songs eenmaal wat beter afgestemd is, is het genieten geblazen. Het geheel wordt met wat droge humor gebracht (Sigma Enigma aankondigen als meezinger), maar het rost bovenal wonderbaarlijk goed. De band wisselt vakkundig spetterende stukken met blastbeats en strakke riffs af met wonderschone solopassages die het hart in beroering brengen. Van het laatste album krijgen we sterke uitvoeringen van The World Ablaze en Annihilation Crusade voorgeschoteld, maar er gaat toch niets boven het hypnotizerende Soul Capture 1562 en Poison Fog. Ook God Dethroned laat vandaag een ijzersterke indruk achter.
Op het moment dat Rose Tattoo begint te spelen staat een groot gedeelte van de bezoekers vast in een van de lange drankrijen. Na afloop van het festival begrijp ik dat er een hoop vrijwilligers niet zijn komen opdagen en dat er hierdoor een flink personeelstekort is. Jammer, want het levert een hoop chagrijnige gezichten en een bedrukte sfeer op. Van Rose Tattoo krijg ik zodoende slechts de tweede helft van het optreden mee. De ietwat oubollige hardrock met brakke zang slaat gelukkig rond dit tijdstip bij het gros van het publiek wel aan en er wordt lekker meegezongen, geheadbangd en naast mij zelfs ook nog wat gezellig gedanst. De aanwezigen kunnen op dit moment nog even lekker losgaan op Rock 'n' Roll Outlaw, Scarred For Life en afsluiter Nice Boys.
Ook dit jaar was het wederom goed geregeld qua afwisseling qua muzikale stijlen en eetgelegenheden. Het geluid bij de mainstage was niet altijd even goed, maar voor het gros van de tijd toch prima te tolereren. Zoals eerder genoemd waren de lange wachtrijen om drank te halen helemaal tegen het einde van de dag erg vervelend. Omdat ik redelijk bijtijds munten heb gehaald, heb ik hier geen last van ondervonden, maar vrienden vertelden me eveneens horrorverhalen over twintig minuten in de rij staan. Hopelijk zijn deze problemen voor volgend jaar opgelost, want Baroeg Open Air blijft toch wel een van de leukste gratis festivals in Nederland!
