We gaan een beetje herrie maken, fluistert Thijs van Leeuwen, zanger en gitarist van Certain Animals terwijl het nog rustig is in de kleine zaal. Naast hem zitten drummer Kees Braam en zanger/bassist Niels-Jan van Dijk. Het drietal brengt zijn mix van ruige rock met wat melodie en een beetje psych met de nodige humor. De jonge gasten moeten tijdens de opener nog even warmdraaien, maar zitten er vanaf het erop volgende Beatles And Stones goed in. De beleving is prima en die energie slaat over op het publiek, dat evenwel het optreden van een afstand blijft bekijken. Een dansende man en vrouw uitgezonderd, dit tot tevredenheid van de bandleden. De samenzang in Down The Rabbit Hole is prima, maar toch moeten de mannen het meer van de instrumentatie hebben, zoals ze tonen in het avontuurlijke Shuffling. Er zit voldoende afwisseling in de set om bij vlagen te boeien. Certain Animals maakt live meer indruk dan op plaat en krijgt terecht een hartelijk applaus van de aanwezigen.
En dan Kamchatka, dat slechts een kleine vijftig bezoekers voor zich ziet. De mannen malen er niet om en zijn blij om weer op te treden nadat Juneor tijdens zijn parttimebaan in de haven een container tegen zijn hoofd kreeg en daardoor een tijd op non-actief heeft gestaan vanwege onder andere een whiplash en een schedelbasisfractuur. De frontman moest weer van nul af aan gitaar leren spelen en is naar eigen zeggen op 85%. Ook al haalt hij de 100% momenteel niet, hij imponeert vandaag met zijn gitaarsolos waarvoor hij naar voren stapt.
Hij gunt de anderen echter ook de spotlights. Zo zingt Per een drietal nummers. Dat zijn de DEVO-coverscombi Auto Modown en Space Girl Blues, het ruim tien minuten durende Slowly Drifting Away, met een heerlijke solo van Andersson (van blues naar jazz en weer terug) en Human Dynamo. Ook original member Tobias Strandvik laat zich horen. Samen met Per zorgt hij voor een uitstekende basis waarop Juneor kan excelleren. Het niveau ligt toch wel een stuk hoger dan bij Certain Animals, hetgeen direct al blijkt uit de eerste drie nummers, die een heerlijke vibe in de zaal bewerkstelligen.
Veel bezoekers knikken mee op de grooves en de maat van de muziek. Helaas is er ook een drietal die overbodig hard met elkaar staat te praten. Nadat deze mensen daarop aangesproken worden, is er weer minder afleiding voor de bezoekers en gaat iedereen na een paar minder overtuigende nummers weer op in de muziek. In de tweede helft rockt het drietal muzikanten weer wat steviger, met onder andere het catchy Get Your Game On. Zo biedt de set veel afwisseling en staat iedereen tevreden en met ontzag toe te kijken, een handvol mensen staat te dansen. Cross The Distance vormt een lekker smooth einde van een fijn en overtuigend optreden van de Zweden. Een optreden dat meer belangstelling had verdiend, maar degene die erbij was, heeft evengoed genoten.
Setlist Kamchatka
1. Out Of My Way
2. Auto Modown/Space Girl Blues (DEVO-covers)
3. TV Blues
4. Take Me Back Home
5. Dragons
6. Slowly Drifting Away
7. No
8. Sea Of The Sea
9. Get Your Game On
10. Pressure
11. Human Dynamo
12. Cross The Distance
Setlist Certain Animals:
1. Shoot Me
2. Beatles And Stones
3. Down The Rabbit Hole
4. Midnight Shaker
5. Shuffling
6. Mojo
