Als support krijgt het publiek de heavymetalband Night Demon voorgeschoteld. De drie muzikanten komen uit de Amerikaanse staat Californi en hebben twee albums op zak: Curse Of The Damned (2015) en Darkness Remains (2017). Bassist Jarvis Leatherby is tevens de zanger, maar gitarist Armand John Anthony steelt de show met zijn energieke houding op het podium. Leatherby heeft ook nog eens zijn eentonige en monotone stem tegen zich werken. Night Demon maakt lekkere, vlotte heavy metal die goed in de smaak valt bij het publiek. Maar een extra bandlid in de vorm van een frontman met een krachtige stem zou het plaatje compleet maken.
De zaal is goed vol als de headliner op het punt staat om te beginnen. Accept begint om 20.30 uur aan haar set en heeft dik twee uur later het publiek compleet murw geslagen. De songs volgen elkaar in rap tempo op zonder oeverloos geklets van zanger Mark Tornillo. Godzijdank ontbreekt ook een drumsolo. Alleen gitarist Wolf Hoffmann krijgt een solospot, maar die is van korte duur. Accept levert in waar voor je geld, en dat mag ook wel nadat Nederland al die jaren verstoken was van een clubshow.
De set bestaat voor de helft uit songs van de recente Tornillo-albums. Uiteraard krijgen de klassiekers de meeste bijval, maar het publiek weet het nieuwe werk ook goed te waarderen. Stalingrad, Teuntonic Terror en Pandemic zijn de laatste jaren zelfs voorzichtig uitgegroeid tot live-favorieten. Het nieuwe album The Rise Of Chaos is met vijf nummers goed vertegenwoordigd en van het voorgaande album Blind Rage komt het razende Final Journey voorbij. De grootste verassing is het even snelle Objection Overruled, het titelnummer van een ietwat vergeten album uit 1993, de eerste van de renie met oud-zanger Udo Dirkschneider. Het nummer is genieten geblazen en bevat een spetterende soloduel tussen oerleden Hoffmann en bassist Peter Baltes.
De meeste klassiekers komen in de tweede helft van de set aan bod. Hoe kun je daar nu een hoogtepunt uit noemen? Princess Of The Dawn, Fast As A Shark en Metal Heart worden allemaal even enthousiast ontvangen. Er ontstaat zelfs een kleine pit vooraan het podium. Maar afsluiter Balls To The Wall zorgt toch wel voor het grootste feestje. De band is in topvorm en musiceert voortreffelijk. Hoffmann is de grootste gangmaker van het stel. Het is altijd geinig om te zien als zijn grijns even verdwijnt en hij met zijn handen in het lucht een reactie van het publiek probeert uit te lokken, om vervolgens met een grote glimlach zijn zoveelste scheurende solo af te maken.
Tornillo is met zijn onwennige houding niet bepaald een podiumbeest, maar is goed bij stem en staat tevreden zijn ding te doen. Dat geldt ook voor Uwe Lulis, zelfs nu hij tegenwoordig is gedegradeerd tot slaggitarist, met alleen een paar solootjes in het nieuwe No Regrets. Uiteindelijk is Accept toch echt de grote Baltes- en Hoffmann-show. Maar niemand die het wat kan schelen. De eerste clubshow van Accept in Nederland in jaren mag een succes genoemd worden.
Setlist Accept:
1. Die By The Sword
2. Stalingrad
3. Restless And Wild
4. London Leatherboys
5. Breaker
6. The Rise Of Chaos
7. Koolaid
8. No Regrets
9. Analog Man
10. Final Journey
11. Shadow Soldiers
12. Neon Nights
13. Princess Of The Dawn
14. Midnight Mover
15. Up To The Limit
16. Objection Overruled
17. Pandemic
18. Fast As A Shark
19. Metal Heart
20. Teutonic Terror
21. Balls To The Wall
Setlist Night Demon:
1. Welcome To The Night
2. Full Speed Ahead
3. Curse Of The Damned
4. Hallowed Ground
5. On Your Own
6. Run For Your Life
7. Heavy Metal Heat
8. Black Widow
9. Dawn Rider
10. Screams In The Night
11. The Chalice
12. Night Demon
