Zaterdag
Op de zaterdag is Balfor de eerste groep in de grote zaal. Hoewel de band uit Oekrane komt, is diens benadering van black metal niet te vergelijken met de sfeervollere en folkgerichte aanpak van hun landgenoten. Dikke Immortal-achtige riffs maken de nummers van de nieuwe release Black Serpents Rising (2017) heel toegankelijk doch stevig. Wanneer bassist Athamas naast de grunts van vocalist/gitarist Thorgeir lage cleane zang laat horen, doet het ook aan het sfeervolle vikingmetaltijdperk van Enslaved denken. Aan Dissection herinnerende melodien maken het geheel af. Deze som der delen maakt Balfor tot een prima binnenkomer!
Als er n genre is waarbinnen originaliteit absoluut geen vereiste is om iets genietbaars neer te zetten, is het wel thrash metal. Mortal Strike blijkt een perfect bewijs voor deze stellinginname te zijn. De Oostenrijkers brengen gedurende hun half uur durende set een schrijnend gebrek aan originaliteit aan het licht. De nummers van For the Loud and the Aggressive (2014) zijn een who's who van Kreator- en Sodom-riffs en de stem van frontman Matthias lijkt als twee druppels water op die van Destructions Schmier. Het gebrek aan verrassing wordt echter ruimschoots gecompenseerd door een feilloos gevoel voor het schrijven van riffs die het hoofd aan het bangen en refreinen die de vuist in de lucht krijgen. De enthousiaste reacties vanuit het publiek zijn dan ook geheel terecht.
De heren van Darkane beleven vandaag de ergste nachtmerrie van elke muzikant. Tot drie keer toe valt de pa volledig dood. Hierdoor loopt het optreden volledig in het honderd. De weinige nummers die gespeeld worden, zijn technisch dik in orde. Hun typische 2000-era Zweedse death/thrash valt echter behoorlijk uit de toon binnen het meer old school- en extreme programma van de dag. Tot slot hield menig aanwezige het tijdens de tweede stop al voor gezien en is de zaal akelig leeg. Al met al geen beste beurt van de Zweden.
De lokale helden van Heretic zijn enkele dagen voor aanvang van het festival toegevoegd aan de line up ter vervanging van Darkfall. De zelfverklaarde 'black metal punks' leuken jaarlijks menig metalkroeg of -festival op met hun oersimpele doch aangenaam energieke muziek die herinnert aan een tijd dat extreme metal nog in de kinderschoenen stond. Bij vlagen is het zelfs eerder een hele vuige, zwartgeblakerde vorm van hard rock te noemen. Ook vanavond gaat de kleine zaal behoorlijk los. Prima opwarmer voor het optreden van hun grote voorbeeld Venom later op de avond!
Over Distillator valt in feite hetzelfde te zeggen als over Mortal Strike, zij het dat de tukkers uit een ng ouderwetser vaatje tappen. Slayer ten tijde van het debuut Show No Mercy (1983) en Destruction in zijn vroegste dagen zijn duidelijk de grote voorbeelden geweest bij het schrijven van het kersverse album Summoning The Malicious. Met hun gevoel voor songwriting en uitmuntende technische vaardigheden mag de band echter met recht een van de betere thrashmetalbands uit de Benelux genoemd worden. Het enthousiaste optreden is hier andermaal bevestiging van.
Kristian Eivind Espedal, beter beken onder de artiestennaam Gaahl, is een druk man, met een carrire die inmiddels zes bands beslaat. Met zijn nieuwe project Gaahl's Wyrd speelt hij materiaal van Trelldom, Gorgoroth en God Seed. Hierin wordt hij bijgestaan door zeer vaardige muzikanten, waaronder Kevin Kvaal. De presentatie is minimaal, zeker van Gaahl, die geen voet teveel zet. Het draagt bij aan de superintense uitvoering van de muziek. Met name de juweeltjes uit de Trelldom-discografie en de nummers va het vernietigende Gorgoroth-album
Ergens is het best jammer dat Tankard zichzelf zo'n feestband-imago aangemeten heeft. Doordat veel metalfans niet verder kijken dan de zuipthematiek, gaat menigeen er aan voorbij dat de Duitsers eigenlijk menig bijzonder geslaagde thrashgranaat op hun conto hebben staan. Eindhoven weet getuige de flinke moshpit gelukkig wel raad met klassiekers als Chemical Invasion, The Moring After en Zombie Attack. Mening hoofd in het publiek schudt even rap heen en weer als de uitpuilende bierpens van frontman Gerre!
Met Merciless blijven we in old school-sferen. Binnenkort zullen de Zweden zelfs geheel tot het verleden behoren, want vanavond spelen ze hun allerlaatste optreden ooit! De meest unieke of grensverleggende band was het nooit, maar met The Awakening maakte men wel een heel venijnig death/thrash-album. Daar komt vanavond veel van langs. Liefhebbers prijzen zich gelukkig, voor anderen is het aardig headbangmateriaal.
Het Zwitserse Coroner bracht tussen 1987 en 1993 vijf albums uit die bol stonden van de ingenieuze en technisch hoogstaande metal. Na Grin (1993) gooide men de handdoek in de ring, maar sinds 2011 wordt er weer live gespeeld. Als deze optredens enige indicatie zijn voor recent aangekondigd nieuw werk, staat ons nog heel wat moois te wachten, want Coroner staat als een huis. Er komt een enorm vet geluid uit het zeer strak spelende viertal. Hun kortstondige productiviteit leverde een gevarieerde discografie op die de tand des tijds zonder een krasje op te lopen doorstaan heeft. Zo gaan we van technische thrash (Masked Jackal, Reborn Through Hate) naar progressieve groove metal (Metamorphosis) en industrile klanken (Internal Conflicts, Grin). Hoewel Coroner een van de meest ondergewaardeerde bands uit de metalgeschiedenis is, lijkt Eindhoven hen wel op waarde te schatten en gaat het publiek goed los, zoals men verdient. Hopelijk zien we ze de volgende keer met nieuw werk in de set!
"Good evening Dynamo!" Bassist/frontman Cronos heeft waarschijnlijk het idee dat het nog 1996 is en hij voor 90.000 metalheads op een Eindhovens vliegveld staat te spelen. Misschien is het ook niet zo'n gekke gedachte, want eigenlijk heeft de tijd voor Venom stilgestaan. Nog steeds presenteert Cronos zich als de incarnatie van het kwaad op aarde zelve, zij het in een grotesk, karikaturaal jasje. Recente nummers als Long Haired Punks en Pedal To The Metal zijn fraaie staaltjes zelfplagiaat en de baanbrekende klassiekers uit de jaren tachtig als Bloodlust, Countess Bathory, Welcome To Hell en natuurlijk het onvermijdelijke Black Metal hebben nog niets aan slagkracht ingeboet. Wat wl anders is dan vroeger, is dat er door drummer Dant en gitarist Rage daadwerkelijk strak gespeeld wordt. Tel daar het volle geluid en de karrevracht aan klassiekers op en er kan weinig fout gaan. Het optreden van Venom is een feest der herkenning en het metalfossiel vormt een waardige headliner voor Eindhoven Metal Meeting.
Dat Master's Hammer zo laat begint te spelen, wreekt zich: menigeen is afwezig vanwege treintijden of overmatige alcoholconsumptie, waardoor de grote zaal erg leeg is. Deze relieken hadden beter verdiend: niet alleen omdat hun verschijning op het podium erg zeldzaam is, maar ook omdat de Tsjechische band begin jaren negentig de missing link tussen de First en Second Wave of Black Metal vormde en dientengevolge van grote invloed is geweest op menig artiest die dit weekend speelde. Ook voor degenen die nog wel aanwezig zijn, lijkt de muziek op dit late uur wat te moeilijk en de respons is erg lauw. Het schelle geluid werkt ook niet mee. Al met al komt Master's Hammer, ondanks dat men muzikaal geen steken laat vallen, niet echt uit de verf. Venom had beter het licht uit kunnen doen.
Eindhoven Metal Meeting blijft een bijzonder prettige manier om het concert- en festivaljaar af te sluiten. Als grootste voordelen noemen wij daarbij uiteraard de gevarieerde De line up, die zowel de behoeften van de extreme metalfan, als de meer Roadburn-gerichte luisteraar en oldschool-thrashers bevredigt, de Effenaar als uitgelezen locatie voor dit soort evenementen en de gemoedelijke sfeer, waarbij het menigeen wellicht meer om de gezelligheid dan om de optredende bands leek te gaan. Als grootste aanmerking kan het late tijdstip van aanvang genoemd worden. Op de zaterdag, als de meeste bezoekers toch al in de stad zijn, zou het fijn zijn als de deuren een uur of twee eerder open gaan in plaats van pas in de namiddag, zodat het 's avonds ook rond een uur of 1 's nachts afgelopen zou zijn en iedereen het volledige programma mee kan krijgen. Desondanks: tot volgend jaar!
Meer foto's vind je op onze Facebook-pagina!
