Het Britse Admiral Sir Cloudesley Shovell bijt het spits af deze avond. De band is vernoemd naar een achtiende-eeuwse officier van de Britse marine en zit evenals Blood Ceremony bij het Rise Above-label. Dit powertrio heeft al drie full-lengths op zijn naam staan, waaronder het vorig jaar verschenen Keep It Greasy! Een passende naam voor de smerige, vuige rock van deze band. Vergelijkingen met Mot�rhead zijn snel gemaakt, maar ook hardrockbands zoals Sir Lord Baltimore, Budgie en UFO lijken de groep uit Hastings be�nvloed te hebben. De Britten willen deze avond blijkbaar zo weinig mogelijk speeltijd verloren laten gaan. Uitgezonderd enkele droge grapjes tussendoor volgen de nummers elkaar namelijk in een razend tempo op. Het ene nummer is wat geslaagder dan de andere, maar over het geheel zet 'The Shovell' een lekkere show neer. Vooral de Australische nieuweling Serra Petale maakt indruk met haar strakke drumwerk. Hier en daar maakt de band wat foutjes, maar dat mag de pret niet drukken. De greasy hardrock is een prima opwarmer voor Blood Ceremony.

Wanneer je aan iemand de sound van Blood Ceremony moet omschrijven dan is �een mix tussen Black Sabbath, Jethro Tull en Fairport Convention� nog altijd een behoorlijk accurate omschrijving. Toch heeft de groep nooit geklonken als een rip-off van deze bands. Blood Ceremony heeft vanaf het begin een eigen geluid. De muziek is eigenzinnig en overtuigend. De groep laat deze avond horen dat deze ook live stevig in de schoenen staat. Vanaf het moment dat Sean Kennedy de beginriff van Old Fires inzet, heeft Blood Ceremony de toeschouwers om zijn vinger gewikkeld. De lekkere flow van dit nummer pakt het publiek vanaf het begin. Met het toegankelijke Goodbye Gemini blijft het tempo erin en bespeelt Alia O�Brien voor het eerst de dwarsfluit. Het is bewonderingswaardig om te zien hoe eenvoudig O�Brien haar loepzuivere vocalen combineert met haar toetsenwerk en fluitspel. Ook ontbreekt het haar niet aan charisma wanneer ze haar zang met veel mimiek brengt.

De setlist van deze avond bevat uiteraard veel nummers van het laatste album Lord Of Misrule. Hierbij zijn Loreley en Half Moon Street al twee vroege hoogtepunten. Toch vergeet de groep het oude werk niet. Zo worden Return To Forever en I�m Coming With You van de eerste en My Demon Brother en Oliver Haddo van de tweede plaat gespeeld. Ook de volgorde van de setlist is goed verzorgd. Het optreden in Merlyn kent namelijk geen inzakkers. Blood Ceremony maakt niet het type muziek waarbij het publiek helemaal uit zijn dak gaat. De aanwezigen liggen echter wel van begin tot eind aan de lippen van O�Brien en zijn in trance van de muziek.

Alle bandleden zetten een uitstekende presentatie neer. Gitarist en tekstenschrijver Kennedy heeft op het podium een bescheiden uitstraling. Ondanks dat hij een foutloze avond heeft, blijft hij rustig op de achtergrond en dat siert hem. Ook de blootsvoets spelende bassist Lucas Gadke is een live-muzikant die je graag aan het werk ziet. Wanneer hij zijn ingetogen vocalen inzet in het folknummer Lord Summerisle oogt hij in eerste instantie nog wat onzeker, maar desondanks is het liedje een van de hoogtepunten van deze toch al indrukwekkende set. Na Witchwood merkt O�Brien op dat dit normaliter het moment is dat de band het podium afloopt voor een volgende encore. Aangezien backstage gaan in het kleine Merleyn niet mogelijk is, vraagt ze aan het publiek of ze verder moeten spelen. Na een positieve respons sluiten de Canadezen af met I�m Coming With You en het ijzersterke The Magician.

Het was zo�n avond waarin alles klopte; een mooie locatie, twee interessante bands, uitstekend geluid, waarbij alle instrumenten goed hoorbaar waren. Admiral Sir Cloudesley Shovell en Blood Ceremony maakten er een heerlijke avond van. Hoe leuk Merleyn als zaal ook is, Blood Ceremony verdient ondertussen wel meer publiek. De kwaliteit spatte er namelijk vanaf. Dat het qua songmateriaal wel goed zat, wisten we wel, maar live zijn de bandleden inmiddels erg goed op elkaar ingespeeld. Stadions zal de band nooit uitverkopen, maar Blood Ceremony verdient zeker meer naamsbekendheid.