Het in 2010 opgerichte Desolace Divine verandert in 2015 de tenaamstelling in Veil Of Delusions als Zoë Tilly toetreedt als zangeres en daarmee de sound verandert. De formatie uit Oss, Overlangel, Geldrop, Maarssen en Amstelveen maakt melodieuze metal die zowel raakvlakken heeft met melodeath als in grotere mate met heavy metal van de oude school. Ook zijn er wel wat occulte invloeden verwerkt in de composities. Het mysterieuze en donkere komt terug in de presentatie van Zoë. Ze draagt een soort gewaad met een hoodie waarin ze zich soms verstopt. Nu en dan keert ze zich af van het publiek om het een en ander uit te beelden. De frontvrouw verkeert in haar eigen wereld en zit nu en dan met haar knieën op de grond. Wat meer contact met het publiek is geen overbodige luxer. Tussen de nummers door oogt ze wat zenuwachtig en lijkt ze met moeite uit haar woorden te komen. Ze toont zich evenwel enthousiast en stopt veel beleving en energie in haar performance.

Ook de andere bandleden tonen veel speelplezier. De dankbaarheid om vanavond in Willemeen te mogen spelen, straalt ervanaf. Gitarist Xander ten Boden vertoont een big smile en zingt bijna alle teksten mee met Zoë, die naast een melodieuze stem ook beschikt over screams en grunts. Gitarist Martin Vos zet af en toe zijn extreme vocalen in ter afwisseling. Het geheel klinkt aardig, maar heeft te lijden onder een matig geluid (drums te hard, gitaarleads te zacht). The Chase en Together For Glory komen vandaag het beste uit de verf en bevatten memorabele momenten. Drummer Rob Reijs zorgt samen met bassist Jeffrey Wennekes voor een stabiele basis, maar die basis mag in de toekomst wel wat extra inhoud krijgen, want soms is het iets té voorspelbaar en kabbelt het daardoor wat voort. Veil Of Delusions gaat er wel uit met een knaller, want They Wonder bevat fraai samenspel van Xander en Martin, het groovy aspect komt er goed uit en deze afsluiter heeft wel een lekkere vibe. Het publiek klapt dan ook mee. Mede vanwege het enthousiasme van de bandleden is dit toch een leuke opener.

De tweede act van vanavond laat vanwege technische problemen even op zich wachten. Nadat deze grotendeels verholpen zijn, kan Scarlet Stories beginnen aan het optreden. Ondergetekende zag de formatie rond gitarist Bram te Kamp en zangeres Lisette van den Berg reeds een aantal maal optreden. Nimmer stelde het Tilburgse collectief, met naast de twee oprichters ook nog Carmen Raats, bassist Maarten Grimm en drummer Kuper, teleur. Ook vandaag is de show dik in orde. Muzikaal brengt het vijftal een zeer interessante rock van sfeervolle rock en metal ten gehore, verpakt in memorabele, lange tracks. Neem nu het goed opgebouwde Tell-tale Heart, dat middels het getokkel en het gevarieerde, bijpassende drumwerk een duister sfeertje neerzet, die de hele show de Willemeen in zijn greep houdt.

Voeg daaraan de kwaliteiten van de zangeres toe en je hebt een zeer interessante, unieke en tevens ondergewaardeerde mix te pakken. Ondergewaardeerd, aangezien er slechts vijftig mensen in de zaal staan. Die zijn overigens wel aan het genieten van de sfeervolle muziek die goed uit de boxen komt. Bram imponeert met zijn sterke solo’s en Lisette toont zich naast een karaktervolle verschijning een zangeres met een groot palet aan zangtechnieken. Van ingetogen, lief, verhalend tot melodieus, rockend en fel uithalend. Dynamisch is bijna een understatement. Wat knap is dat de presentatie conform is: van verleidelijk, mysterieus tot uitbundig headbangend.

Het basspel van Maarten komt mooi door in Dance Of Narcissism en When The World Was Asleep wordt prachtig ingeleid door Bram. Carmen zorgt samen met hem voor twee interessante tokkellijnen in Nostalgia In A Closed Mind. Het is vooral luistermuziek, maar tijdens Craving klapt het publiek ook nog even mee. Er is veel bewondering en bijval voor de prima uitvoering van de songs, die ondanks hun lengte niet gaan vervelen. Dat is dankzij de goede songwriting die de spanning goed vasthoudt. Scarlet Stories houdt ons middels de woorden van Lisette nog even in spanning omtrent nieuw studiomateriaal: “We zijn aan het schrijven”.

Geen makkelijke bandnaam: Vetrar Draugurinn. De term is IJslands voor ‘winter ghosts’. Een toepasselijke omschrijving voor de melancholische metal van de formatie van Eric Hazebroek. Ghost Brigade is een van zijn favoriete bands en het karakter van de winter spreekt hem aan: de rauwheid, de schoonheid, het koude van de grimmige wind en de warmte van de kachel. Het zit allemaal in de muziek verwerkt. Onder een dikke laag mist klinkt de intro (feitelijk de outro van Bleak Earth) en betreden de bandleden het podium. Naast Eric zijn dat zangeres Marjan Welman, bassist Douwe de Wilde, drummer Jim van de Kerkhof en gitarist Thomas Cochrane.

Het vijftal begint sterk met Morther Of Northern Skies. Net als op de ep komen de grommende heavy riffs goed uit de verf en dankzij Jim zit er veel power in het nummer. Tijdens I AM staan de bandleden flink te headbangen. Narrow Path is een stuk trager, maar niet minder krachtig. Ook hier zit Jim flink te rammen, iets dat hij op andere momenten soms wat minder mag doen (13th Night bijvoorbeeld). De gelaagdheid in de ritmegitaarpartijen komt er goed uit, zoals in Narrow Path. De leads zijn goed te volgen (mooie exemplaren in Vigil), maar op andere momenten mogen ze wat dikker. In het karaktervolle 13th Night komt die diepte juist weer heel mooi naar voren. Het nummer, dat niet op de ep staat, behoort beslist tot één van de hoogtepunten van de avond. Zang en gitaarmelodieën komen hier heel mooi samen.

De nummers van de ep zelf behoren alle tot de highlights. Mother Of Northern Skies en Vigil zijn reeds genoemd en Bleak Earth met zijn gave riffs komt voorbij nadat het goed opgebouwde The Noose (met fraaie zanglijn) en de headbanger Wanderer aan bod zijn gekomen. Afsluiter Into The Black Light, een cover van Ghost Brigade is fantastisch uitgevoerd (knap laag gezongen) en vormt een slot van het optreden van Vetrar Draugurinn. De drie bands hadden beslist meer bezoekers verdiend, maar lieten zich desondanks van hun goed kant zien. Om met de woorden van Marjan af te sluiten: “Het is met recht een Goede Vrijdag.”

Met dank aan Ton Dekkers van Interdependent Photo voor de foto's.

Setlist Vetrar Draugurinn
1. Intro
2. Mother Of Northern Skies
3. I AM
4. Narrow Path
5. Vigil
6. 13th Night
7. The Noose
8. Wanderer
9. Bleak Earth
10. Death Will Come For Us
11. Into The Black Light (Ghost Brigade-cover)

Setlist Scarlet Stories:
1. The Tell-tale Heart
2. Dance Of Narcissism
3. When The World Was Asleep
4. Craving
5. Nostalgia In A Closed Mind

Setlist Veil Of Delusions:
1. War Begins
2. Last Generation
3. The Chase
4. Together For Glory
5. Black Wings
6. They Wonder