Maar toch ga ik The Old Dead Tree toch vermelden omdat ik ze vorige week ook al zag in de Biebob. Toen speelden ze een vrij sfeervolle set met materiaal van hun The nameless disease album. Sfeervol, bij vlagen technisch en af en toe een harde riff. Een goede band die ook goed aansluit bij de set van Opeth. Zelf heb ik ze dus jammer genoeg niet gezien in de 013 maar naar ik hoorde speelden ze een goede set.
Het eerste wat we opviel toen ik de zwarte grote deuren van de 013 zaal opende, was dat de zaal vol stond met stoelen. Doordat ik en mijn vrienden te laat waren hadden we geen plek meer, maar dat gaf totaal niet. Achteraan de zaal had je een perfect zicht op het geheel. De tour stond dus in het teken van Damnation aangevuld met wat ouder materiaal. Windowpane opende de set en de nummers van Damnation werden mooi na elkaar gespeeld. Opeth is een band die natuurlijk muzikaal altijd perfect speelt en dat was vandaag niet anders. Na elk nummer was er dan ook een groot en oprecht applaus te horen. De nummers van Damnation stonden ook live als een huis.
Maar uiteraard kon wat ouder materiaal ook niet ontbreken. Ze speelden dan ook hun rustigste nummers van de oudere albums. Nummers als Too bid you farewell en Face of Melinda werden met veel klasse vertolkt en ik kon het ook niet laten om toch nog eventjes te headbangen op die geweldige nummers. Het hoogtepunt van de avond was de cover Soldier of fortune dat werkelijk fantastisch werd uitgevoerd. Zo mooi, dat ik vandaag de Deep purple elpee heb gedraaid en dat nummer vier keer heb beluisterd. Een prachtige cover die ze ook op cd zouden moeten zetten!
Opeth kwam, zag en stal de harten van het publiek. Zanger Mikael Akerfeldt was trouwens ook in topvorm. Zijn werkelijk gortdroge humor is fantastisch. Alleen als hij nog maar Thank you very much zegt dan komt dat al geweldig over. Wat een fantastisch man is dat toch. Droog, droger, Mikael!
Na het concert heb ik nog even nagepraat en daarna was het tijd om terug richting huis te gaan. Eerst nog iets gaan eten en dan verder de lange rit uitzitten. In de terugrit kon ik het niet laten om toch iets hards te draaien na deze rustige avond. De laatste mini van Vader spuwde dan ook hard door de speakers. Maar toen ik eindelijk in mijn bed lag gingen de Opeth melodien nog door mijn hoofd. En rustig denkend aan Opeth viel ik dan ook in een diepe en prachtige slaap.
