Eenmaal aangekomen bij de zaal blijken de bands fors later te zijn gearriveerd. Dit heeft meteen gevolgen voor de speeltijd van de eerste band van deze dag: Sariola. Hun speeltijd wordt danig ingekort. Deze Duitse female fronted band slaagt er niet in om de nog niet talrijke groep aanwezigen te kunnen boeien. De symfonische gothic metal komt gewoonweg niet uit de verf en de ondermaatse zang van Loreley von Rhein is daar verder debet aan.

De tweede band van de dag is From Hell uit San Fransisco. De markante zanger en tevens gitarist George Anderson heeft indertijd (in 2014) het album Ascent From Hell opgenomen met Paul Bostaph, Damien Sisson en Steve Smyth. Alledrie schitteren overigens door afwezigheid. George heeft voor deze toureen live band geformeerd uit sessiemuzikanten. Bassist Stephen Paul Goodwin duikt op in de gelederen, voorheen was hij o.a. werkzaam bij Vicious Rumors. Een gedegen optreden met een verrassende afsluiter van een van de inspiratiebronnen van de band: King Diamond. De strakke uitvoering van Welcome Home wordt zeer positief ontvangen.

Een band waar velen naar uitgekeken hebben, is het Texaanse Absu. Zesendertig en een halve minuut mythological occult metal scandeert Proscriptor bij aanvang van dit optreden. Na zelf een aantal nummers drummend gezongen te hebben, draagt hij de drumstokken over aan een collega-drummer en begeeft hij zich verder op de voorgrond. Eigenzinnig dwalend en uiterst gedreven werkt hij zich samen met de rest, door een sterke set heen. Men wisselt snelle blast beats af met thrashy gitaarriffs en de alom geprezen snerpende zang doet de rest.

Voorafgaande aan deze double-headline-tour van Possessed en Belphegor is er besloten om om de beurt de avond af te sluiten. Achteraf gezien is het jammer dat dat vanavond Belphegor is. Possessed is gewoonweg de band waar de meeste mensen in Tilburg voor gekomen zijn. Nog altijd brult Jeff Becerra zeer gedreven en vol inzet zijn teksten al headbangend vanuit zijn rolstoel. Zijn stem nog steeds overweldigend rauw. Niets of niemand pakt dit van hem af en dat straalt hij ook uit. De setlist (met o.a. Death Metal en Seven Churches) is om van te smullen en er wordt zelfs een nieuw nummer gespeeld. In de loop van volgend jaar kunnen de fans een nieuw album verwachten volgens Jeff. Een handjevol fans wordt achteraf getrakteerd op een gesigneerde setlist.

Belphegor trekt dus als laatste ten strijde, maar op geen enkel moment ontstaat er een connectie met het publiek. Een deel is zelfs al huiswaarts gekeerd of is op weg naar een optreden elders. Zodra men voelt dat de respons vanuit de zaal minder wordt, zet Belphegor nog een laatste keer aan. Het mag niet baten en ruim voor tijd trekt men zelf de stekker er uit. 25 minuten voor het einde van de show blaast men de aftocht. Geen slimme zet en niet professioneel, maar men geeft zich gewonnen en de technische k.o. is een feit: Possessed is the winner. De organisatie is tevreden met de opkomst (400 betalende bezoekers), maar had de avond graag anders zien eindigen.