Synths, koor, muziek van de toekomst. Een eenvoudige wiskundige handeling (optellen) leert ons dat je dan een razendsnel toetsenshred album voor je kanis krijgt, zoals je van grote namen als Jens Johansson en Janne Wirman zou verwachten. Voelen wij ons even genaaid met Dol Ammad, project van de Griekse syntherklaas Thanasis Lightbridge. Razendsnelle toonladdertjes in klavecimbel- of kerkorgelgeluidjes die je zelfs op de my first sony's aantreft en gregoriaanse zangpartijtjes zul je niet horen in deze bizarre futuristische soep. Een waar gekkenhuis, geen woorden voor.

Waar je snelle maar toegankelijke keyboardriedeltjes verwacht wordt je opgetild en ondersteboven in je zetel gepleurd door intense composities die minstens zo hyper zijn als pak 'm beet elke neurotische black metal band. De ongetrainde ziel zou er horendol van worden. Toch is niets wat het lijkt. Dol Ammad staat met het ene been in het heden, met conventionele melodielijntjes en alledaagse opvattingen over hoe een succesvolle song eruit zou moeten zien. Compleet met catchy technodeuntjes en dansbare ritmes, maar ook synthpartijen die een behoorlijke jazzy feeling hebben. Het andere been is een gigantische stap voorwaarts, vindt zijn plek in een scenario dat be�nvloed wordt door denkbeelden over futuristische muziek zoals die geschapen zijn in boeken als Orwell's "Nineteen Eighty-four" en Luc Besson's kaskraker "The Fifth Element".

Exact bij die gedachtegang doet ook het koor zijn intrede. Niet voor niets telt de 'band' Dol Ammad zestien leden. Zes mannen en zes vrouwen zorgen voor vocale ondersteuning, deze twaalf dragen alleen maar bij aan het massale, het overdonderende dat Dol Ammad in zich heeft. Tevens het enige kleine verlies. Met twaalf zangers en zangeressen groeien kansen om samenzang op een gospelachtige manier te arrangeren. De massale zes-om-zes koren zouden in meerdere lagen opgenomen kunnen worden opgenomen, maar dat is miereneukerig gezanik.

Een speciale vermelding verdient ook Alex Holzwarth. De onvolprezen Rhapsody-drummer die op plaat in de illustere Thunderforce keer op keer zijn meerdere moet erkennen heeft op "Star Tales" w�l een eerzaam bestaan. Holzwarth beantwoordt laserwapens en tot nu toe ongehoord audieel geweld met kanonbulderingen en musketknallen die we sinds 1854 niet gehoord hebben. Luca Turilli zou zich in dit slagveld niet thuis gevoeld hebben.

De psychedelische fractalkunst van Brian Exton vertaalt nog het best het extraordinary kabaal dat Dol Ammad hier zo even neerzet. Geen hippieachtige batikkleurtjes maar felle afdrukken die de oorlog verklaren aan je netvliezen. Luister "Star Tales", maar zoek dekking.

Tracklist:
1. Dreamport
2. Eclipse (Corona Of The Sun)
3. Weaver's Dance
4. Boxed Daylight I
5. Boxed Daylight II
6. The Veil (Seven Face Danger)
7. Back To The Zone
8. Master Of All
9. Hill Of Hope
10. Kruug
11. Vortex 3003
12. Mission Butterfly