Twee jaar geleden was ik nog laaiend enthousiast over de kolkende razernij die het anonieme blackmetalgezelschap HWWAUOCH op de mensheid losliet in de vorm van Into The Labyrinth Of Consciousness (2019). Een compleet verwrongen vertolking van de algehele waanzin, vol stroperige, dissonante riffs, guur drumwerk en ijzige doodsreutels die door merg en been gaan: het is bepaald geen toegankelijke plaat, maar w�l een die enorm veel indruk maakt. Net als veel andere bands binnen het Prava Kollektiv, waarvan HWWAUOCH deel uitmaakt, overigens � denk bijvoorbeeld aan het materiaal van Arkhtinn en Voidsphere, om er maar enkele uit te lichten.

Slechts een jaar later ligt met Protest Against Sanity alweer een opvolger klaar. Het werkstuk verscheen in november 2020, maar is destijds helaas onopgemerkt aan mij voorbijgegaan. Onder het motto �beter laat dan nooit� wordt het tijd om alsnog de schijnwerpers op dit allesverzengende monster van een album te richten. Deze plaat is simpelweg t� goed om te negeren. Ditmaal ben ik iets beter voorbereid op wat komen gaat: een radicale duik in de donkerste krochten van de menselijke geest, waar ziedende woede-uitbarstingen samengaan met hallucinante waanbeelden. HWWAUOCH verpakt het ditmaal in zes nummers, die tezamen een kleine veertig minuten klokken. Dat is ook meer dan genoeg om zelfs de meest geoefende luisteraar in de touwen te krijgen.

Protest Against Sanity trapt furieus af met het fantastische, gelaagde Cryptosphere. De luisteraar krijgt een ondoordringbare cocktail voorgeschoteld, bestaande uit Leviathan-achtig, dissonant gereutel, gegoten in een beklemmende, ondoordringbare compositie � la Weakling en verpakt met labyrintische riffs, die aan het beste werk van Blut Aus Nord refereren. Het getormenteerde gekrijs van de anonieme frontman is ronduit angstaanjagend en behoort tot de meest intense performances in het genre. De beenharde openingstrack is een uitstekende voorbode voor wat de luisteraar nog meer te wachten staat. De vijf overige nummers doen namelijk nauwelijks hiervoor onder. In de wereld van HWWAUOCH heeft het eigenlijk overigens nauwelijks meerwaarde om specifieke tracks te belichten: daarvoor is de muziek simpelweg t� chaotisch en intens.

In zijn geheel lijkt Protest Against Sanity de muzikale vertolking te zijn van de getroebleerde zielenroerselen van een mentaal instabiel persoon. De rol van verwrongen en onbetrouwbare percepties wordt vertolkt door de onontwarbare kluwen van sinistere, dissonante riffs, terwijl de voortdurend voortratelende drumroffels en het groteske gekerm voor de gemoedstoestand van paranoia en woede staan. Verder valt Protest Of Sanity niet te analyseren: de pikzwarte tour de force is een kwestie van ondergaan. Dat doe ik wederom met alle liefde, ook al slaan de verwrongen, beklemmende nachtmerriecomposities van HWWAUOCH iedere wilskracht weg.

Tracklist:
1. Cryptosphere
2. Distorted Perception
3. Protest Against Sanity
4. Chemical Illusion
5. Destroyer
6. Eternalism