Ektomorf mag de avond aftrappen. De zaal is inmiddels redelijk gevuld wanneer deze Hongaren hun eerste noten spelen. De langstlopende band van vanavond heeft de minste speeltijd. Zodra drummer kos Kobela de toms aanslaat lijkt het erop dat we weer eens te maken hebben met een dove geluidsman, want de drums staan in eerste instantie veel te hard in de mix. Gelukkig verbetert dat wel naarmate het optreden vordert. Ondanks dat de show nog niet lang bezig is, bedankt frontman Zoltn Farkas net voor Never Be The Same Again het publiek voor zijn aanwezigheid bij de eerste show van Ektomorf in Amsterdam. De band jaagt er zonder al te veel poespas in een half uur in hoog tempo veel nummers doorheen. Neem nu I Choke, dat toch al kort is, maar ook steeds sneller lijkt te gaan. En net als je een beetje in de nummers komt, breien de mannen er alweer een eind aan, om vervolgens aan de volgende song te beginnen. Er wordt wel lekker op gereageerd, al vraagt Zoltn wel iets te vaak aan het publiek om te springen. Als de band na een krap half uurtje eindigt met Outcast is de koek helaas op.
Iets meer dan een jaar geleden stond Ice Nine Kills aan de andere kant van het plein in het voorprogramma van Metallica. Vanavond is de groep special guest bij de band die vorig jaar ook hier tegenover had moeten staan, maar Five Finger Death Punch moest daar plaatsmaken voor Floor Jansen vanwege gezondheidsproblemen van frontman Ivan Moody. Goed, terug naar Ice Nine Kills. In de 45 minuten die de band soeelt, krijgen we een aardige indruk. Ondanks dat de Amerikaanse band 'slechts' een voorprogramma is, hebben de mannen wel een volledige show meegenomen, inclusief 3d-backdrop en figuranten. Zo wordt er een dame achtervolgd door zombies tijdens Rainy Day en wordt Hannibal Lecter (of een lookalike) op een steekwagentje op het podium gezet voor het vorig jaar verschenen Meat & Greet.
Doordat er voor elk nummer wel een soort gesproken intro zit, valt het een beetje dood tussen de songs. Het geeft de band wel tijd om het theatrale aspect van elk nummer voor te bereiden. De nummers balanceren soms op het randje van rock en metal, zoals bijvoorbeeld het relatief softe Savages, om vervolgens ineens weer heel bruut er tegenaan te gaan met Funeral Derangements. De muzikanten verstaan hun vak en frontman Spencer Charnas heeft best een goede strot, al is hij niet al te onderscheidend binnen het genre. Dat de fanbase grote overlap heeft met de headliner van vanavond is wel duidelijk, gezien de enthousiaste respons van het publiek. Ook qua sound zijn er duidelijk overeenkomsten, al heeft Ice Nine Kills zichzelf qua thematiek in een horror-niche gestopt. En dat doet de band uitstekend. Het wordt me gaandeweg het optreden wel duidelijk waarom de mannen vorig jaar in een uitverkochte Melkweg stonden. De band is zeker de moeite waard om eens live te zien.
De vorige show van Five Finger Death Punch in ons land was een van de laatste op de tour voor het album F8. Kort erna zou Afterlife verschijnen. Vanavond opent de band met het lekkere Welcome To The Circus van die plaat, waarbij gelijk de toon gezet wordt. De stampende ritmes brengen het publiek gelijk in beweging. Daarna volgt Lift Me Up, maar helaas zonder Rob Halford, die een week eerder met zijn eigen band op hetzelfde podium stond. Wat ook hetzelfde is, is een aardig deel van de setlist, in ieder geval in de eerste helft van de show. Niet dat dat heel erg is, want nummers als Jekyll And Hyde en Sham Pain doen het live gewoon goed. Wel is de cover van Bad Company (van de gelijknamige band) ingeruild voor een cover van The House Of The Rising Sun (vooral bekend van The Animals).
De band is vanavond lekker op dreef. Inmiddels heeft gitarist Andy James zijn draai gevonden, nadat hij vier jaar terug de plek overnam van Jason Hook. Hij is misschien iets minder uitbundig dan Hook, maar doet de nummers wel eer aan en vormt een goed duo met collega Zoltan Bathory. Toch is het zanger Ivan Moody die de aandacht naar zich toetrekt, zoals een frontman hoort te doen. Voor Sham Pain nodigt hij twee meiden en hun vader uit op het podium, waar ze de beste plekken van de zaal krijgen om de show te zien. Na de drumsolo in Burn MF volgt een stukje crowd participation, waarbij Moody het publiek voluit het refrein laat brullen.
Inmiddels is het rustpuntje een vast ritueel bij FFDP. Vanavond is het een a capella-medley van Judgment Day, Battle Born en Remember Everything, waarna de band het gevoelige Wrong Side Of Heaven inzet. Qua show is het vanavond niet al te uitbundig. Deze bestaat vooral uit een lasershow. Deze is fraai maar niet spectaculair. De backdrop is echter nog van het vorige album F8, wat des te opvallender is gezien er vanavond van dat album geen songs voorbijkomen. Ook de laatste plaat komt er overigens mager vanaf. Na het openingsnummer komt alleen het matige IOU daarvan voorbij. Gelukkig volgt daarop de kraker Under And Over It, dat dan weer de enige song is die van American Capitalist gespeeld wordt. Als kort daarna The Bleeding wordt ingezet, weten de fans wel dat de avond ten einde komt. Een paar dagen later doet de band het overigens op Graspop nog eens dunnetjes over.
Setlist Five Finger Death Punch:
1. Welcome To The Circus
2. Lift Me Up
3. Trouble
4. Wash It All Away
5. Jekyll And Hyde
6. Sham Pain
7. The House Of The Rising Sun (cover)
8. Salvation
9. Burn MF
10. Judgment Day / Battle Born / Remember Everything (medley)
11. Wrong Side Of Heaven
12. Got Your Six
13. Never Enough
14. IOU
15. Under And Over It
16. Hard To See
17. The Bleeding
Setlist Ice Nine Kills:
1. Hip to Be Scared
2. Rainy Day
3. Meat & Greet
4. Ex-Mrtis
5. Savages
6. Funeral Derangements
7. Wurst Vacation
8. The American Nightmare
9. Welcome to Horrorwood
Meer foto's vind je op onze Facebook-pagina.
