Voordat Steel Panther het podium opkomt, mag de Overijsselse formatie Roundabouts het publiek opwarmen. De groep maakt opzwepende rock-'n-roll, benvloed door onder andere AC/DC, Airbourne en Halestorm. Aangezien de band pas sinds vorig jaar actief is, hebben de bandleden onderling nog niet heel veel vlieguren. Het knappe is dat dit niet meteen aan te zien is en er staat een goed geoliede formatie op de planken. Vooral zangeres Felicity van der Smissen voelt zich uitermate thuis op het podium. Ze is op elke plek van de bhne te vinden en bespeelt het publiek speels en met gemak. Ook haar zang is goed, al klinkt het soms nog te clean en mag het iets smeuger en ruwer. Dat geldt eigenlijk ook voor de gehele band.
De muziek klinkt dikwijls net te tam en kleurt te veel binnen de lijntjes, waardoor de tracks prima aan te horen zijn, maar niet een blijvende impressie achterlaten. Desondanks zijn het talent en de potentie hoorbaar. De twee gitaristen weten ook voldoende hun spotlights te pakken en aan het einde van de set tijdens afsluiter House Of Rock 'N Roll duikt gitarist Robin van de Wetering het publiek zelfs nog in om daar een riedeltje te spelen. Aan enthousiasme geen gebrek en de toeschouwers (inclusief Michael Starr aan de zijkant van het podium) weten Roundabouts te waarderen. Zodoende volgt na afloop dan ook een verdiend applaus.
Daarna is het de beurt aan de hoofdact van vandaag. Steel Panther is op tournee om zijn meest recente plaat On The Prowl (2023) te promoten en tussen alle zomerfestivals door, spelen de mannen vanavond voor de tweede keer in hun carrire in Groningen. Waar de band de laatste tijd op plaat klinkt als een herhaling van zichzelf en grote hits een beetje uitblijven, weet je dat de groepsleden live altijd overtuigend voor de dag komen. Zowel muzikaal imponeren de bandleden en ook qua humor is het dik in orde. Het enige minpunt is dat veel grappen en show-elementen te lang en te vaak blijven terugkomen, waardoor een Steel Panther-optreden iets te voorspelbaar is geworden. Van voorspelbaarheid is vanavond minder sprake. Desondanks zal de show niet als geweldig de boeken in gaan.
De heren gaan echter wervelend van start met klassieker Eyes Of A Panther en de band laat meteen zien en horen goed in vorm te zijn. Zanger Michael Starr is prima bij stem en lijkt er vanavond weinig moeite voor te hoeven doen om nagenoeg hetzelfde te klinken als op plaat. Ook gitarist Satchel laat het gitaarspelen er ogenschijnlijk makkelijk uit zien en paradeert over het gehele podium, terwijl hij de een na de ander glampose aanneemt. Nieuwkomer Spyder heeft de eer om bassist LexiFoxx te doen vergeten en weet zichzelf prima neer te zetten. Samen met drummer Stix krijgt hij ook veel meer te doen qua show-element dan voorheen.
Het publiek reageert enthousiast en vooral voorin wordt er luid meegezongen. Het is jammer dat het kwartet vervolgens na het spelen van het volgende nummer (Tomorrow Night) het energieke tempo loslaat en vervolgens overschakelt naar wat eigenlijk een volledige cabaret-show is. Vijftien minuten duurt het namelijk voordat er weer muziek te horen is. In die tijd nemen vooral Satchel en Starr alle tijd om continu grappen op het publiek af te vuren en elkaar in de zeik te nemen. Dit doen ze overtuigend, waarbij de ene grap beter uit de verf komt dan de ander, maar het duurt wel te lang. Zeker met de wetenschap dat dit bijna het gehele optreden doorgaat en dat de band misschien nog wel meer aan het woord is, dan dat er daadwerkelijk gespeeld wordt. Het is niet voor niets dat er maar dertien nummers gespeeld worden.
De klassiekers van de band (Death To All ButMetal, Just Like Tiger Woods, Asian Hooker, 17 Girls In A Row, Party Like Tomorrow Is The End Of The World en afsluiter Gloryhole) komen allemaal voorbij en worden aangevuld met nummers van het nieuwe album. Het recente materiaal komt live goed tot zijn recht en vooral Friends With Benefits klinkt erg lekker, maar ook de ballade 1987 is live een prima aanvulling. Het is hierbij wel jammer dat Steel Panther naast alle cabaret het tempo ook nog omlaag weet te halen door een te lang blok akoestische nummers te doen, waarbij elk bandlid ook nog een "gemproviseerd" nummer opdraagt aan een fan die op het podium is gehaald.
Dat zorgt uiteindelijk na afloop voor een dubbel gevoel. Muzikaal bewijst Steel Panther zich keer op keer. Alle bandleden zijn uitstekende musici die grandioos spelen en ook hun rol zetten ze voortreffelijk neer. Humor speelt dan ook altijd naast de muziek een grote rol bij Steel Panther, alleen neemt het ditmaal wel te veel de overhand. De verdeling mag wel iets meer neigen naar meer muziek en minder geouwhoer.Ondanks dat blijft een optreden van Steel Panther altijd een vermakelijk feest en ook al lag het tempo vandaag wat laag, de heren zorgen er wel voor dat het nooit saai wordt.
Setlist Steel Panther:
1. Eyes Of A Panther
2. Tomorrow Night
3. Just Like Tiger Woods
4. Sleeping On The Rollaway
5. Asian Hooker
6. Friends With Benefits
7. Death To All But Metal
8. 1987
9. Aint Dead Yet
10. Weenie Ride
11. 17 Girls In A Row
12. Party Like Tomorrow Is The End Of The World
13. Gloryhole
Met dank aan Gerrie van Barneveld voor de foto's.
