Als het Oostenrijkse Theotoxin omstreeks half acht aftrapt, is de zaal dan ook al zo goed als vol en is het zoeken naar een plekje. De band stond afgelopen december ook al in Eindhoven op de planken tijdens de Eindhoven Metal Meeting. Vanaf de furieuze openingstrack Golden Tomb wordt al duidelijk dat we hier absoluut niet met een stel beginnelingen te maken hebben. De formatie heeft immers al vier langspelers uitgebracht, waarvan de laatste twee bij het sterke AOP Records. Het omineus ogende, deels met doeken bedekte vijftal laat er geen gras over groeien en knalt na een kort intro zijn in de jaren negentig gewortelde, intense black metal vol kracht uit de speakers. De muziek herinnert aan het vlijmscherpe werk van Thy Primordial, Setherial en Naglfar (de giftig-melodieuze leads), maar kent door de strakke en machtige sound ook wat raakvlakken met Belphegor en bij vlagen zelfs met Behemoth. De setlist staat in het teken van de twee meest recente platen Fragment : Erhabenheit (2020) en Fragment : Totenruhe (2022). Van beide albums worden drie nummers gespeeld. Frontman Ragnar beschikt over een geweldige strot en legt veel bezieling in zijn performance. Door het uitstekend afgestelde geluid komen het intense drumwerk en de machtige riffs uitstekend tot hun recht, ook al valt tegen het eind van de set het geluid van een van de gitaristen een beetje weg. Na ruim drie kwartier aan diabolische dwingelandij, waarbij geen woord aan het publiek wordt gericht, verdwijnt Theotoxin van het podium, het publiek overrompeld achterlatend. De band geeft een uitstekend visitekaartje af.
Met het Noorse Nordjevel krijgt het publiek wederom een no-nonsenseband voor de kiezen. Het vijftal kiest voor een rigide invulling van het blackmetalgenre, waarin de nadruk ligt op het genadeloze drumwerk van gastmuzikant Nils ‘Dominator’ Fjellström. Door het voortdurende blastbeattempo in combinatie met de oldschoolriffs doet de muziek in hoge mate aan Dark Funeral denken. Ook gepokt en gemazelde groepen als Ragnarok en Tsjuder dienen zich aan als vergelijkingsmateriaal. Helaas blijkt het gezelschap vanavond de nodige technische problemen te hebben, waardoor de muziek een stuk minder effectief overkomt dan op plaat. Zo valt de zang van Doedsadmiral tijdens de eerste nummers geregeld weg, tot frustratie van hemzelf. Dat leidt ook tot wat geklooi tussen de tracks, waardoor de vaart verder uit het optreden verdwijnt. Als het euvel met de microfoon is verholpen en de groep net op volle kracht opereert, ontstaan nieuwe problemen, ditmaal rondom de gitaristen. Tijdens momenten horen we het gitaarwerk nauwelijks. Hoewel Nordjevel op volle kracht alle potentie heeft om de zaal aan gort te knuppelen met zijn hyperintense, authentieke black metal, ebt vanavond de aandacht weg. Laten we hopen op een herkansing.
Door deze problemen ben ik wat huiverig voor hoe Taake vanavond uit de verf komt. Deze Noren hebben inmiddels een rijke discografie opgebouwd met fantastische nummers, maar kan Hoest dit ook live herproduceren? Vanaf de fantastische openingsriff van Fra Vadested Til Vaandesmed, afkomstig van het geniale album Noregs Vaapen (2011), wordt echter al duidelijk dat die vrees volledig ongegrond is. Niet alleen staat de sound fantastisch afgestemd – met vooral veel oog voor het ronduit briljante gitaarwerk – ook blijkt Hoest uitstekend bij stem. Zijn direct herkenbare strot is even bikkelkoud als op plaat. Onder dat gunstige gesternte kan het optreden niet meer misgaan, zeker niet als met Orkan direct nog zo’n klasbak van hetzelfde album volgt. De sfeer zit er direct goed in: tot achter in de zaal worden vuisten gebald en staat het publiek te genieten van deze masterclass.
Hoewel Taake in traditie geworteld is, wil dat niet zeggen dat alleen het oude materiaal op een heldenonthaal mag rekenen. Met het vorig jaar verschenen Et Hav Av Avstand heeft Hoest zijn meest ambitieuze en progressieve album tot nu toe gecreëerd, zonder te tornen aan de essentie van die typische Taake-stijl vol grimmige en ijskoude, maar tegelijkertijd bijna swingende riffs. Al vroeg in de set komt het magistrale Denne Forblaaste Ruin Av En Bro voorbij. Het is een compositie die werkelijk alle kanten opschiet en bij vlagen onnavolgbaar is, met riffs die soms verrassend melodieus zijn. De band draait er zijn hand niet voor om en weet het twaalf minuten durende epos in volle glorie te openbaren.
De combinatie van oud en nieuw komt perfect samen in de zeer verrassende Darkthrone-cover Over Fjell Og Gjennom Torner – afkomstig van het legendarische Transilvanian Hunger (1994) – die naadloos overloopt in het van de nieuwe plaat afkomstige Et Uhyre Av En Kniv, die eigenlijk geen seconde onder doet voor het klassieke materiaal. Zo krijgt Taake de zaal al behoorlijk aan de kook – en dan moet publieksfavoriet Myr nog voorbijkomen. Ik ken geen enkel nummer waarop een banjopassage zó enorm hard rockt in een track die tegelijkertijd zo bitter en haatdragend is. Ronduit meesterlijk! Met Hordalands Doedskvad, Part I en Nattestid Ser Porten Vid, Part I maken we tot slot nog een diepere duik in het verleden. Met band en zanger in absolute topvorm is iedere track een hoogtepunt. Grimmig, ijskoud, swingend en vuig: in de black metal van Taake komt alles samen. Een van de beste blackmetaloptredens die ik de laatste jaren heb gezien – genieten van begin tot eind!
Setlist Taake:
1. Fra Vadested Til Vaandesmed
2. Orkan
3. Denne Forblaaste Ruin Av En Bro
4. Nordbundet
5. Nattestid Ser Porten Vid, Part II
6. Over Fjell Og Gjennom Torner (Darkthrone-cover)
7. Et Uhyre Av En Kniv
8. Hordalands Doedskvad, Part III
9. Myr
10. Hordalands Doedskvad, Part I
11. Nattestid Ser Porten Vid, Part I
Setlist Nordjevel:
1. The Shadows Of Morbid Hunger
2. I Djevelens Skygge
3. Djevelen I Nord
4. Of Rats And Men
5. Gnavhòl
6. Gnawing The Bones
7. Fenriir
8. Within The Eyes
9. Sunset Glow
Setlist Theotoxin:
1. Golden Tomb
2. Demise Of The Gilded Age
3. Sanatory Silence
4. Devoured By Sin
5. Perennial Lunacy
6. World, Burn For Us
7. Philosopher