Keops bestaat al een tijdje, maar zal gezien het aantal maandelijkse luisteraars op Spotify voor veel bezoekers nieuw zijn. Gitarist Bruno Micetic is het enige oorspronkelijke bandlid. De overige heren zijn in de laatste zeven jaar toegetreden tot het kwintet. De avond staat in het teken van het recentste album Road To Perdition (2022), maar in de set van bijna drie kwartier weet het gezelschap geen verpletterende indruk te maken. Zanger Zvonimir pacapan, die op plaat af en toe doet denken aan een rauwe Jon Oliva, klinkt live nog rauwer en scheller en veel van zijn teksten gaan verloren in het zware gitaargeluid, dat regelmatig verwordt tot een zompige snarenbrij. Helaas is het zoeken naar de geluidseffecten en orkestrale partijen die op plaat wel te horen zijn. Jammer, want aan het enthousiasme van de mannen ligt het niet. De zanger haalt alle trucs van stal om het publiek op te zwepen en te zorgen voor wat interactie. Lichtpunt is de The Cult-cover She Sells Sanctuary, maar dat zal deels ook nostalgische redenen hebben. Een bescheiden applaus is er zeker, maar van het gehoopte meebrullen tijdens bijvoorbeeld Rise Again komt het niet. De mix van groove, heavy en een heel klein beetje thrash die ondanks de kritiek zo zijn aanstekelijke momenten kent, verschilt wellicht ook te veel van de hoofdact.
Wanneer de lichten uitgaan voor Johnsson en zijn Therion klinkt er luid gejuich vanuit de gezellig volle zaal. Hoewel de avond in het teken staat van Leviathan - van de trilogie zullen zeven songs worden uitgevoerd - wordt er veilig geopend met de kraker The Blood Of Kingu. De track mag inmiddels een klassieker worden genoemd. Dat geldt ook voor de maar liefst vier songs van het album Vovin (1998) die voorbijkomen en natuurlijk mogen Ginnungagap en Asgrd van Secret Of The Runes (2001) niet ontbreken. Tussen het indrukwekkende nieuwe werk, waarvan aan het begin van de set Ruler Of Tamag en Tuonela beresterke voorbeelden zijn, valt Therion, dat met drie zangers en vier instrumentalisten een vol podium heeft, terug op beproefde liverecepten. De uitvoeringen zijn doorgaans echter goed en het geluid wordt beter naarmate de show vordert. Vooral de orkestrale partijen worden duidelijker hoorbaar. De levendige drumpartijen klinken zoveel voller dan op plaat, wat de songs ten goede komt.
Voor showelementen is er weinig ruimte op het kleine podium, maar er wordt het beste van gemaakt met de komisch chique en mystieke uitdossingen van zangers Thomas Vikstrm, Rosalia Sairem, Lori Lewis en livebassist Chris David. Vooral Lewis kan op veel bijval van het publiek rekenen. De sopraan had het touren jarenlang vaarwelgezegd, maar is sinds kort, tot groot plezier van fans, weer live te aanschouwen. Ze stelt niet teleur tijdens Son Of The Staves Of Time en La Maritza, een van de twee Franstalige covers van Fleur De Mal die de revue passeren. Op plaat is dit werk met regelmaat tenenkrommende kitsch, maar live komen de gekozen songs goed tot hun recht. Het maakt nieuwsgierig naar wat de groep van BZNs Mon Amour zou kunnen bakken.
De muziek staat centraal en aan praatjes tussendoor wordt weinig tijd gespendeerd. Het lange, melancholische The Siren Of The Woods is een van de hoogtepunten, evenals de welbekende toegiften The Rise Of Sodom And Gomorrah en To Mega Therion. Het nieuwe materiaal past prima tussen het oude, maar had beter vertegenwoordigd mogen zijn. Als band met zo'n rijke historie en zoveel uren muziek doe je het natuurlijk vrijwel nooit goed, maar wanneer je net drie geweldige albums uit hebt gebracht, mag het allemaal best wat spannender en opzwepender. Het leeuwendeel van de setlist bestaat bijvoorbeeld uit midtempotracks. Rappe songs van Leviathan III (2023) zoals Ninkigal (met grunts) en An Unsung Lament vol Deep Purple-invloeden zouden niet hebben misstaan.
Na de muzikale dip van het voorgaande decennium, die ook zijn weerslag heeft gehad in de vorm van afgehaakte fans, vanavond zichtbaar omdat de band niet meer in de grote, maar in de kleine zaal speelt, had de nadruk meer op de muzikale wederopstanding Leviathan mogen liggen. De inmiddels welbekende en gevleugelde uitspraak 'vertrouwen komt te voet en gaat te paard' blijkt ook van toepassing op de muziekindrustrie. Zonde, want aan het livemusiceren tijdens deze zeer vermakelijke avond ligt het niet.
Setlist Therion:
1. The Blood Of Kingu
2. Ruler Of Tamag
3. Birth Of Venus Illegitima
4. Tuonela
5. Twilight Of The Gods
6. Mon Amour, Mon Ami (Marie Lafort-cover)
7. La Maritza (Sylvie Vartan-cover)
8. Leviathan
9. Asgrd
10. Morning Star
11. Black Diamonds
12. Ginnungagap
13. Litany Of The Fallen
14. The Siren Of The Woods
15. Aeon Of Maat
16. Lemuria
17. Sitra Ahra
18. Quetzalcoatl
19. Eye of Algol
20. Son Of The Staves Of Time
21. The Rise Of Sodom And Gomorrah
22. To Mega Therion
Setlist Keops:
1. Unconscious Mind
2. The Machine
3. Road To Perdition
4. My Soul Released
5. Rise Again
6. Trauma
7. She Sells Sanctuary (The Cult-cover)
8. When I Remember
9. Keops
