Tegenwoordig is Theatre of Tragedy erg de gothic/darkwave kant op gegaan met veel elektronische geluiden en omdat ik dat wel aardig, maar niet fantastisch vind stond deze band nu niet echt bovenaan mijn "wanna-lijst".
Totdat ik op een saaie zondagavond een keer het live album opzette en direct viel voor het eerste nummer, "And when He falleth" een ontzettend donker en intrigerend nummer dat zelfs live goed klonk. Hierop heb ik snel Boudisque vereerd met een bezoekje en stond even later weer buiten met dit schijfje in mijn handen.
Het album is op het eerste gezicht misschien wat meer aantrekkelijk voor de mannelijke metalfans omdat je begroet wordt, zowel op de voor- als achterkant, met een naakte dame, gedrapeerd op een bed. De reden hiervoor is me niet helemaal duidelijk maar aangezien ik een van die mannelijke metalfans ben en ze wel mooi is, had ik er geen bezwaar tegen om eerlijk te zijn.
Het belangrijkste is de muziek natuurlijk en nadat het album met de rustige eerste (intro) track van start gegaan is zwelt het al snel aan tot stevige Gothic Metal. Verwacht geen snelle riffs of stevig gekrijs. Het is geenszins black of death metal. Wat het wel is, is duister, elegant en inspirerend. Naast de standaard instrumenten wordt de piano veel gebruikt en dat geeft het album een klassiek aandoen. Daarnaast maken de mannelijke zang, grunt en de sopraan (Liv Kristine) het geheel compleet.Wel vind ik de stem van de zangeres iets te lief voor de duivelse teksten die ze uitdraagt, aan de andere kant heeft het ook wel wat. Maar ze heeft geen dijk van een stem zoals onze eigen Floor van After Forever of Tarja Turunen van Nightwish.
De teksten zijn wel heel goed. Vooral gezien het feit dat ze geschreven zijn door mensen wiens eerste taal niet Engels is. Ze zijn duister en ketters. Terugkomende thema's zijn ketterij en het ongeloof in een god. De christengod. Ook het ene nummer dat in het Duits gezongen wordt, is erg goed en een van mijn favorieten, naast "And when He Falleth".
Normaliter had ik hier een voorbeeld uit de tekst geplaatst maar ik heb gekozen voor de sample die mij verliefd deed worden op het al bovengenoemde nummer. Het is een dialoog tussen een jonge overtuigde christenvrouw en een oudere bitter-klinkende man.Hij:That cross you wear around your neck, is it only a decoration, or are you a true
Christian believer?
Zij:Yes I believe, truly.
Hij:Then I want you to remove it at once and never to wear it within this castle again.
Do you know how a falcon is trained my dear? Her eyes are sewn shut, blinded temporarily
she suffers the whims of her god, patiently, until her will is submerged, and she learns to serve.
As your god, taught and blinded you with crosses.
Zij:You have me take off my cross because it offended...?!
Hij:It offended noone! No, it simply appears to me to be discourteous, to wear the symbol of a deity long dead.
My ancestors tried to find it, to open the door that separates us from our, creator.
Zij:You need no door to find god. If you believe!
Hij:Believe?? If you believe you are gullible. Can you look around this
world and believe in the goodness of the god who rules it?
Famine, pestilence, war disease and death! They rule this world.
Zij:There's also love and life and hope.
Hij:Very little hope I assure you. No, if a god of love and life ever did exist, he is long since dead.
Someone, something, rules in this place.
Tracklist:
1. Velvet Darkness They Fear
2. Fair and 'Guiling Copesmate Death
3. Bring Forth Ye Shadow
4. Seraphic Deviltry
5. And when He Falleth
6. Der Tanz der Schatten
7. Black as the Devil Painteth
8. On whom the Moon doth Shine
9. The Masquerader and Phoenix.
