Het is de droom van iedere artiest: met je allereerste clip honderdduizenden kijkers trekken. Het gebeurt Nocturna, dat rond de releasedatum van het eerste album de miljoen views zal bereiken met de beelden bij New Evil, de eerste reguliere track op Daughters Of The Night. Dat is het debuutalbum van de vorig jaar door zangeressen Rehn Stillnight en Grace Darkling en de multi-instrumentalist/songwriter Federico Mondelli opgerichte symfonische powermetalformatie.
Twee zangeressen dus, en dat is meteen de kracht van deze nieuwe groep uit Itali. Rehn Stillnight (Rehn:Fade, Septum, ex-Opera Lirica), in het dagelijks leven Serena Cetra, is sopraan en zingt derhalve veelal in hoge regionen. Ze heeft een warme, melodieuze zangstem waarmee ze gewone en moderne zang (geen opera) afwisselt. Grace Darkling (Angelize), bij de burgerlijke stand bekend onder Greta Cangelosi, heeft een stoerdere powermetalstem, die krachtiger en af en toe rauwer is en meer richting Brittney Slayes (Unleash The Archers) gaat. Dat laatste hoor je vooral terug in het stevige Blood Of Heaven, n van de hoogtepunten. De dames vullen elkaar niet alleen vocaal prima aan, maar de dualiteit in de teksten over romantiek, decadentie en potische landschappen is ook nog eens goed uitgewerkt.
Muzikaal is er een afwisseling van symfonische powermetaltracks op basis van gitaarpartijen en door pianomelodien geleide powerballads. Van die eerste categorie maken vooral New Evil en Blood Of Heaven een zeer positieve indruk. Beide liggen direct lekker in het gehoor en kun je na een paar luisterbeurten zo meezingen, net als de opbeurende afsluiter The Trickster. Van de powerballads staan het in driekwartsmaat zwierende The Sorrow Path en het prachtige In This Tragedy bovenaan de lijst met favorieten. Met name In This Tragedy bevat een interessante pianomelodie, waarop de metal-instrumentatie en de zang van Rehn Stillnight uitstekend aansluiten.
De andere nummers doen er op een paar na weinig voor onder. Ze hebben kop en staart, zijn uitstekend uitgevoerd en hebben veelal iets dat eruit springt. Vaak is dat de zanglijn in het refrein, een technisch complex drumritme of een prima riff. Slechts het intro Spectral Ruins en het orkestrale compacte intermezzo Nocturnal Whispers hadden achterwege mogen blijven. Daarvoor in de plaats zou een rustige, wonderschone ballad halverwege niet hebben misstaan.
Productioneel zit het geheel prima in elkaar. Dat compliment komt geheel op het conto van Andrea Fusini (Fusix Studio). Hij tekende (net als bij Volturian en Frozen Crown) voor de opnamen, mix en mastering. Het geheel klinkt lekker krachtig, waardoor met name Blood Of Heaven extra overtuigingskracht krijgt. Tegelijkertijd komt het cinematische aspect af en toe goed aan het licht. Dat komt veelal door de sfeervolle keyboardpartijen, die nergens opvallen, maar heel functioneel zijn. Dat functionele vind je eigenlijk overal in terug. Origineel is het allemaal niet, maar de combinatie van twee zangeressen is prima uitgewerkt en daardoor is het toch weer een geslaagde variatie op iets wat reeds bestaat.
De tien songs zijn dan ook voorbij voordat je er erg in hebt. Dat is uiteraard een goed teken. Daughters Of Evil is een heel fijne, energieke, symfonische metalplaat met een grote replaywaarde. Het Italiaanse collectief vindt weliswaar het wiel niet opnieuw uit, maar verblijdt de luisteraar met memorabele nummers die goed in elkaar zitten. Het klinkt allemaal als een klok. Niet vreemd dat veel mensen hiervoor warmlopen. Knap gedaan, dames en heren.
Tracklist:
1. Spectral Ruins
2. New Evil
3. Daughters Of The Night
4. The Sorrow Path
5. Sea Of Fire
6. Blood Of Heaven
7. In This Tragedy
8. Darkest Days
9. Nocturnal Whispers
10. The Trickster
