Sommige gebeurtenissen maken dusdanig veel indruk dat het tot een inspiratiebron leidt die verschillende uitwerkingen heeft. Eind 2018 overleed Mastodon-manager Nick John, die vanaf 2004 met hart en ziel als een soort vijfde bandlid de Amerikaanse band naar een groter podium hielp. Nadat Bill Kelliher, Brent Hinds, Brann Dailor en Troy Sanders A Stairway To Heaven hadden gespeeld op de begrafenis (John was een groot Led Zeppelin-fan), begonnen ze aan het schrijven van Hushed And Grim. Het leverde twintig nummers op, die teruggebracht zijn tot de vijftien die op dit dubbel-album staan.
Deze eerste dubbelaar in de discografie van Mastodon is meteen een van de sterkste en meest diverse albums die de groep heeft gemaakt. Meerdere nummers, waaronder het toegankelijke duo Skeleton Of Splendor en Teardrinker, blijven direct hangen. Tegelijkertijd is de negentig minuten durende collectie avontuurlijker (The Crux) en progressiever (Peace And Tranquillity en Sickle And Peace). Het album wisselt massieve en zware tracks (het van een vette riff voorziene More Than I Could Know en het hectische Pushing The Tides) af met ingetogen stukken, zoals het bluesy rustpunt Beast.
In veel tracks is drummer Brann Dailor de smaakmaker. Luister maar eens naar zijn bijdragen in Pain With An Anchor en Sickle And Peace, waarmee hij de nummers naar een hoger niveau tilt. Het zijn slechts twee van de vele voorbeelden. Daarnaast heeft hij zich de laatste jaren op vocaal gebied bewezen en dat doet hij ook nu weer op veel momenten, waaronder in het zeer overtuigende afsluitende duo. Vaak wisselen hij en bassist Sanders de zang af. Slechts in twee nummers neemt gitarist Brent Hinds de leadpartijen voor zijn rekening.
De eerste helft van het album maakt zeker de eerste luisterbeurten meer indruk dan de tweede, die wat meer experimenteerdrift bevat. Die tweede helft begint nog wel overtuigend met het technische, progrockende Peace And Tranquillity, maar vervolgt minder sterk met het tribal Dagger en het reflectieve Had It All. Savage Lands heeft zijn sterke momenten, maar het afsluitende trio (Gobblers Of Dregs, Eyes Of Serpents en Gigantium) scoort hoger. Eerstgenoemde is doomy en bevat een fantastische tweede helft, met uitstekend basspel, het sterk opgebouwde Eyes Of Serpents heeft het fraaiste soleerwerk van het album en Gigantium is episch met prachtige harmonien, zowel vocaal als instrumentaal.
Negentig minuten lijkt op voorhand een lange zit, maar ondanks de wat minder beklijvende momenten, is het anderhalf uur genieten van Hushed And Grim. De progressieve en experimentele elementen zijn dusdanig verwerkt dat het geheel gestroomlijnd en relatief laid-back overkomt. De plaat is krachtig, diepgaand, intiem en indrukwekkend in zijn uitvoering. Een sterk en mooi eerbetoon aan Nick John en voor meerdere luisteraars een confrontatie met een gebeurtenis die veel indruk heeft gemaakt.
Tracklist:
1. Pain With An Anchor
2. The Crux
3. Sickle And Peace
4. More Than I Could Chew
5. The Beast
6. Skeleton Of Splendor
7. Teardrinker
8. Pushing The Tides
9. Peace And Tranquility
10. Dagger
11. Had It All
12. Savage Lands
13. Gobblers Of Dregs
14. Eyes Of Serpents
15. Gigantium
