Ik ben getroffen door de griep. Maar voor de rest gaat het wel goed.

Als ik net een album als Über had uitgebracht, zou ik me ook goed voelen. Gefeliciteerd dus! Is een Sturmgeist album schrijven makkelijker dan een Solefald plaat construeren?

Dankjewel. Waarom zou dat makkelijker zijn? Integendeel, de hoeveelheid uren die ik aan een Sturmgeist album spendeer, overtreffen met gemak de tijd dat ik zaken schrijf voor Solefald. Vooral omdat ik voor Sturmgeist nog een stuk meer verantwoordelijkheden draag dan voor Solefald. We hebben de songs van Über ook vaak gerepeteerd voor we de studio betraden en ik hoop dat dit hoorbaar is in de productie.

Schrijft drummer AntiChristian, die we ook kennen van Grimfist en Tsjuder, mee aan het materiaal van Sturmgeist?

AntiChristian kwam in de band als een drummer en heeft dus ook niet meegeschreven. Maar niettemin, is hij de meeste precieze en hard kloppende drummer waarmee ik ooit heb gewerkt. De meeste songs zijn opgenomen in één enkele keer en AntiChristian maakte totaal geen fouten. We hebben nadien dus ook amper iets moeten aanpassen en dat is toch geweldig voor een drummer tegenwoordig. De meeste drummers passen namelijk na de sessies hun drumpartijen wat aan met de computer, maar dat was nu niet nodig. Dat is vooral goed als we gaan optreden, omdat hij het dus zeker kan.

Waarom vind je Duitsland en de Duitse cultuur zo interessant? Heeft dat toevallig wat met hen oorlogsgeschiedenis te maken?

Mijn diepe interesse in de Duitse cultuur is al vrij oud. Ik ben al geïnteresseerd in de Europese geschiedenis sinds ik een gekke tiener was in Noorwegen. Tijdens mijn studies filosofie waren mijn docenten steeds bezig met de Duitse taal, gedachtegoed en cultuur. Niet raar, want Duitsland heeft samen met de Grieken de grootste filosofen voortgebracht. Kant, Nietzsche en Heidegger om je drie namen te geven. Naast dit heb je natuurlijk ook de schrijvers als Goethe, die zo vriendelijk was om drie teksten te schrijven voor het eerste Sturmgeist album Meister Mephisto. De Duitse oorlogsgeschiedenis is eigenlijk tweedegraads voor mij, hoewel je wel kan stellen dat de oude Pruisische viriliteit een inspiratie was voor sommige Sturmgeist songs. Als ik terugdenk aan de grote stapels doden, zowel jonge soldaten als inwoners, vind ik het erg en zinloos dat ze zijn gestorven. In songs als Shock and Awe en Enigma heb ik het dan ook over oorlogsverlies.

Met sommige songs op Über heb ik toch een tweezijdig gevoel. Ik hoor duidelijk respect voor de Duitse attitude, maar ik heb ook het gevoel dat je een beetje spot met het Duitse volk. Hoe ironische en sarcastisch is Über?

Goede vraag! Maar ik ben niet zeker dat ik deze vraag kan beantwoorden op een bevredigende manier. Ik heb zelf enige Duitse roots en mijn respect voor de Duitse cultuur liggen sowieso aan de basis van Sturmgeist. De Duitse taal leent zich ook prefect voor metal en industrial muziek. Maar als ik wat reacties lees op het nieuwe album bemerk ik toch dat sommige Duitsers gemengde gevoelens hebben. Maar ik begrijp niet waarom. Het hoesje is gebaseerd op een ets van Albrecht Dürer en het hele artwork heeft duidelijk een Kaiserzeit-gevoel over zich. Samen met een lichtvoetige partysong als Party Über Alles begrijp ik anderzijds toch wel een beetje de verwarring. Über straalt ook de verwarring, de trots, het spijt, het optimisme en de teleurstelling van Duitsland uit. De sfeer in een song als Hindenburg heeft dus absoluut niets ironisch en ik beschrijf die catastrofe zeer sereen. Om mij antwoord maar te eindigen: in de Benelux, Engeland en Frankrijk ontvangen ze dit album dan ook beter dan in Duitsland. Misschien ligt het antwoord wel in jouw vraag.

Wat voor negatief commentaar krijg je dan?

Luister even naar dit stukje dat komt uit de Rock Hard: STURMGEIST ist bekanntlich das Soloprojekt von Solefalds Cornelius von Jackhelln. Von einem Avantgardisten seines Schlags hätte ich mir mehr erwartet als schnödes Groove-Gepolter, das auf ländlichen Tanzböden – und nur dort! - Anklang findet. Tiefpunkt der wenig bis gar nicht beseelten Scheibe ist ein 'Rock Me Amadeus'-Cover, das wohl nur als kabarettistische Einlage gewertet werden kann

Dat ze Solefald avantgarde metal noemen snap ik toch, maar Sturmgeist is absoluut geen avantgarde! Sturmgeist is rock 'n' roll en metal! Om te feesten man! Denk aan het verschil tussen Zyklon en Emperor en je begrijpt mijn idee wel. Soms wil ik gewoon simpel zijn, maar ik geef wel toe dat Über me niet simpel genoeg is. Dus voor het volgende Sturmgeist album ben ik weer wat anders van plan.

Laten we het nog even over de hoes hebben. Waarom de Britse vlag?

Na de Sturmgeist tour van vorig jaar, liep ik op het strand van Brigton en ik zag de Union Jack fier in de wind wapperen. Toen kreeg ik het idee om dit in de Duitse kleuren af te beelden. Het Londense publiek was simpelweg fantastisch en ik hoop dat gauw terug te spelen. Het Britse volk begreep het Sturmgeist concept ook onmiddellijk, misschien omdat ze een dergelijk gevoel voor humor en ironie hebben. Daarom ook de song London op het nieuwe album dat niet gaat over de tweede wereldoorlog, maar over het feit dat ik nat en ziek over de eindeloze London Bridges hebben gelopen. Enkele dagen nadat ik in Amsterdam het martelmuseum had bezocht, vandaag volgende regel:

Kill the weak hail the strong
That's Great Inferno London's song
Glowing cauldrons burning stoves
Rubbish people torture loves

Ik las dat je nu in Berlijn woont. Wat is je eerste indruk van Berlijn.

Ik zal maar niet mijn eerste indruk over Berlijn vertellen, maar mijn tweede. Toen ik in september hier arriveerde was de zon aan het schijnen, overal waren groene bomen, mooie kanalen, grote ruimtes en moderne architectuur. Super! Het is opwindend om in Berlijn te wonen omdat er een interessante muziekscène is en de algemene kunsten ook goed ontwikkeld zijn.

Wat is je mening tegenwoordig over het eerste Sturmgeist album?

Ik ben trots op het album voor wat het waard was. Het was namelijk mijn eerste soloplaat. Het klinkt nog steeds industrial, grimmig en Duits en dat was de bedoeling. En de song Master Hunter is zelfs een kleine party hit geworden!

In de biografie van Sturmgeist kom ik vaak Rammstein tegen. Denk jij dat een Rammstein fan jouw muziek zullen smaken?

Rammstein was een belangrijke invloed voor het Sturmgeist project. Ik denk dat we vooral de meer metalgerichte Rammstein fan wel zouden kunnen bekoren. Terje Refsnes, die Meister Mephisto produceerde sprak dan ook dat Sturmgeist popsongs maakt die in een metaljasje worden gestoken. En daar heeft hij wel grotendeels gelijk in, kijk maar naar ons vers/refrein structuur.

Jullie hebben getekend bij Season Of Mist. Is Sturmgeist dus echt een belangrijke band geworden?

We hebben dus al live gespeeld en we zijn zeker een band. Ik zoek nog een drummer en gitarist die in Berlijn wonen en dan kunnen we live gaan spelen. We hebben al wat shows gepland voor volgend jaar, maar dan vooral in Noorwegen. Dus Sturmgeist is dus een echte band die ook meer zal optreden.

Ik ben absoluut geen avantgarde specialist. Kan jij me nog wat muziek aanraden in dit aparte muziekgenre?

Ik denk toch dat jij nog een grotere specialist zal zijn dan ik op het gebied van avantgarde metal. Mijn interesse in het genre komt er door een compilatie album van het Earache label Naïve. Een band als Painkiller maakte toen veel indruk op mij, zeker toen ze saxofoon en jazzpassages begonnen te integreren. Hun tweede en derde plaat zijn zeker avantgarde. Luister voor de rest maar naar Ulver, Arcturus, Ephel Duath en Ved Buens Ende.

Heb je nog interessante boeken gelezen onlangs?

Ik heb Brett Easton Ellis' Glamorama net uit, een vreemd boek over de jetset scène in New York. Dat album kwam net uit toen Solefald Neonism aan het opnemen was. Beiden zijn ook wat te vergelijken omdat ze beiden graven in de wereld van merknamen, logo's en traditionele excessen van de postmoderne cultuur.

Je schrijft zelf ook boeken. Worden die gelezen door fanatieke Solefald fans of heb je een eigen publiek?

Mijn boeken zijn enkel gepubliceerd in Noorwegen en jammergenoeg voor een klein publiek. Ik zou hier echt iets aan willen doen. Daarom heb ik een eigen uitgeverij gestart genaamd Propagenia Press. Volgend jaar wil ik een biografie over Solefald uitbrengen genaamd Red Music with Black Edges, en ik wil ook een selectie van in het Engels vertaalde gedichten uitbrengen. Dit omdat veel fans hier naar vragen. Dus dat komt er allemaal aan.

Waarover gaan die schrijfsels?

Naast gedichten zijn het vooral essays, krantenartikels en interviews. Op internet vind je genoeg links naar mijn werk en er zijn ook wat Franse werken te lezen op de website http://www.avant-poste.fr. Avant Poste heb ik gestart toen ik literatuur studeerde aan de Sorbonne universiteit in Parijs.

Laatste vraag. Wat zijn de nabije toekomstplannen van Solefald?

Solefald heeft een beetje stil gelegen. Binnenkort verschijnt wel Black For Death en dat zal ons tweede deel zijn van de Icelandic Odyssey. Avantgarde Music zal ook onze twee eerste platen rereleasen en ik ben dus aan het schrijven aan de biografie van Solefald. Volgend jaar komt er ook een compilatie cd om ons tienjarig bestaan te vieren.