Century Media zegt dat ze met At All Cost laat horen open te staan voor vernieuwing. En At All Cost zegt dat ze met hun tweede album definitief hun eigen sound hebben gevonden. Beide beweringen zijn echter onwaar. At All Cost is even origineel als een nieuwe aflevering van Onderweg Naar Morgen. En deze band heeft nog geen idee welke stijl ze juist willen spelen en goochelen soms te pas, maar veel vaker te onpas met verschillende subgenres.

Het album opent echter sterk met het titelnummer dat een Pantera-achtige vibe heeft. Daarna gaan de heren meer en meer de kant op van melodieuze metalcore met die kenmerkende cleane vocalen. Ik weet niet wie zijn idee het was, maar een idioot heeft het verzonnen om die cleane vocalen door een vocoder te verwerken en je krijgt het idee naar een afgekeurde 80�s synthesiser popband te luisteren. En wordt een vocoder niet enkel gebruikt om te verbloemen dat je voor geen meter kan zingen? En tijdens de zeven minuten durende draak Drugs krijg je toch wel even zin om een naald te stelen van je suikerzieke buurman en een dubbele dosis hero�ne te scoren bij het plaatselijke station.

Het moge duidelijk zijn, wat pakkende deuntjes en een goede openingssong zijn absoluut niet genoeg om maar enigszins te overtuigen.

Tracklist:
1. Circle Of Demons
2. Get Down For The Revolution
3. The Message
4. Let It Rain Death (Blizzard Of Snakes)
5. Ride Through The Storm
6. We Won't Give In
7. Step One
8. Leaving Forever
9. Eating Lightning PT. III
10. The Wall That Divides
11. Drugs