Ook Blind Channel presenteert zich flitsend. Als rocksterren staan de mannen op het podium. De twee zangers zelfs in glitterende kostuums. De Finnen komen op 6 maart met het nieuwe album Violent Pop en combineren pop, (nu-)metal, Linkin Park-achtige raps en vocalen en soms aan Bring Me The Horizon-herinnerende zanglijnen. Dat laatste is het geval in onder andere Died Enough For You, dat samen met Timebomb en het afsluitende Over My Dead Body tot de hoogtepunten behoort. Toch moeten de mannen erg hard werken om wat reactie bij de toeschouwers los te krijgen. Dat heeft naast de wat generieke sound te maken met dat de cleane vocalen live wat nasaler zijn dan op het album. De raps zijn wel goed. Het is jammer dat Henrik van Amaranthe niet even de gastvocalen komt verzorgen tijdens Snake, iets dat hij in de single wel doet. Hij zou backstage een te druk schema hebben. Het ambitieuze Blind Channel werkt erg hard, verzorgt een zeer energieke show, maar vergeet songs te schrijven die de middenmoot ontstijgen.

Na een half uur is het podium voor Amaranthe. De fans zijn wat dichter op het podium gekropen en hoewel de achterste ruimte in de zaal afgesloten is met gordijnen, is de belangstelling voor de headlineshow zeer behoorlijk, zeker “on a bloody monday”. Na een filmisch Helix-intro verschijnen de bandleden ten tonele en kan het feest beginnen. De rookmachines doen meteen hun werk en het is een mooi effect als zowel de bebaarde gitarist Olof Mörck als bassist Johan Andreassen op een riser in de rook gaan staan. Vlot daarna verschijnen de drie vocalisten. De in een cape gehulde Elize Ryd krijgt uiteraard de meeste bijval.

Hoewel het “on a bloody monday” is, duidt de publieksparticipatie daar niet op. Er wordt direct volop meegeklapt en als Elize, die zelf ook nog even op een riser in de rook staat, vraagt om te schreeuwen (“Hello, is there someone out there who can hear me scream?”), laten velen zich horen. Er is direct veel energie in de zaal. Iedereen heeft er zin in en het geluid staat uitstekend afgesteld. Wat natuurlijk helpt, is dat in het begin van de set direct al een paar krakers langskomen, waaronder Digital World, Hunger en Invincible, die snel achter elkaar volgen, waardoor het momentum vastgehouden wordt.

Ook de andere tracks krijgen veel handen op elkaar. Hoewel veel aandacht uitgaat naar Ryd, krijgen ook Wilhelmsson en Molin de spotlights op zich gericht met respectievelijk GG6 en Unified. Beide heren maken een gedreven indruk en brengen het er prima vanaf. Wilhelmsson imponeert met zijn timing en Molin werkt zich knap door de zanglijnen van zijn voorganger Jake E heen in de oudere tracks. Hij heeft zijn vaste plek inmiddels waargemaakt en zorgt voor een mooi duet in Unified en Amaranthine. Ryd komt in de spotlights te staan in Dream, dat tussen de springerige tracks een melancholisch, emotioneel en atmosferisch rustpunt zorgt. De zangeres, die zich inmiddels ontdaan heeft van de cape, imponeert met haar hoge uithaal en toont haar spierballen tijdens de tekst “made me strong”.

Over rustiger aan doen gesproken. Het is “lounge time” met Amaranthine, dat in een bijzondere versie opgevoerd wordt, met Olof Mörck voorop het podium achter een keyboard. Hij mag vooraf zijn skills tonen terwijl Ryd als een ballerina over het podium dartelt. De bijzondere versie is behalve een verrassing één van de hoogtepunten van de show dankzij de prima alternatieve uitvoering van de klassieker, die volop meegezongen wordt en wederom toont dat de zang van Molin en Ryd goed bij elkaar passen. Ryd vormt een hartje richting de fans, wat de band tussen haar en het publiek nog maar eens versterkt.

Verrassend sterk is het titelnummer van de nieuwste plaat Helix. De track heeft live veel power en eindigt met een drumsolo van Morten Løwe Sørensen, die uitmondt in de intro van 365, één van de weinige tracks die iets minder impact heeft. Datzelfde geldt voor That Song. Het blijft een afwijkend nummer waarover de fanbase sterk verdeeld is. Daar kan de improvisatie van Molin (hij zingt het eerste couplet van We Will Rock You in plaats van de originele tekst) niets aan veranderen.

Wel vermakelijk is de one man show van Andreassen aan het begin van de toegift. Als de publieksreactie in zijn beleving tegenvalt (doelend op het twijfelachtige “we want more”), zegt hij: “So you have not been drinking tonight. Why not?" en vertaald: "Heeft iedereen wel een t-shirt gekocht? Zo niet, dan word je nog gebeld.” Vervolgens komen Molin en Ryd het podium op om het publiek te vermaken. Molin introduceert Ryd en de zangeres vindt dat dat eigenlijk met iedereen in de zaal moet gebeuren. Erynn is als eerste aan de beurt en als Molin vraagt: “Anybody else got a name?”, volgen er nog een paar. Hij kondigt That Song met een zeer sterk en vermakelijk Texaans accent aan: “Anybody heard of thát song?”

Na deze rockende track gaat het dak eraf met drie klassiekers. Het is springen, dansen, meeklappen en -zingen tijdens achtereenvolgens Call Out My Name, The Nexus en uiteraard Drop Dead Cynical. Ook al is het “on a bloody monday”, het is een groot feest in Effenaar. Waar tijdens eerdere shows met name Ryd nog wel eens te betrappen was op wat onzuivere zang is daar vanavond geen sprake van. Het headlinetussendoortje tijdens de tour met Sabaton is één van de sterkste optredens van Amaranthe ooit, misschien wel de beste in Nederland. Het was van de eerste tot en met de laatste toon genieten dankzij een goede uitvoering, een prima afgesteld geluid, een energieke en vermakelijke presentatie. Iedereen keert dan ook uiterst tevreden huiswaarts.

Setlist Amaranthe:
1. Helix (Intro)
2. Maximize
3. Digital World
4. Hunger
5. Invincible
6. GG6
7. Unified
8. Dream
9. Countdown
10. Inferno
11. Amaranthine
12. Afterlife
13. Helix
14. Drum Solo
15. 365
16. Fury
17. Breakthrough Starshot

Toegift:
18. That Song
19. Call Out My Name
20. The Nexus
21. Drop Dead Cynical

Setlist Blind Channel:
1. Gun
2. Alone Against All
3. Bullet (With Your Name On It)
4. Timebomb
5. Fever
6. Sharks Love Blood
7. Died Enough For You
8. Wolfpack
9. Snake
10. Over My Dead Body

Met dank aan Ton Dekkers van Interdependent Photo voor de foto's.