At The Gates - At War With Reality

Review

At The Gates - At War With Reality

Jaar van release: 2014
Label: Century Media Records

At The Gates - At War With Reality

At War With Reality, het vijfde studioalbum van de Zweedse metallegende At The Gates, is uit. Negentien jaar na het succes van Slaughter of the Soul, is de band in dezelfde bezetting als in 1995 de studio ingegaan voor een nieuw album. At The Gates heeft een reputatie hoog te houden als invloedrijke band in de geschiedenis van death metal en metalcore. Die druk voelde de band zelf ook.

Hoe belangrijk Slaughter of the Soul ook was voor de ontwikkeling van metal, het nieuwe album moet objectief worden beoordeeld. Waarschijnlijk zou het album uit 1995 niet eens zo opvallen als het nu zou worden uitgebracht. Medegrondleggers van de G�teborg-sound, Dark Tranquillity en In Flames, zijn nooit gestopt en hebben zich verder ontwikkeld. Talloze bands zijn door deze stijl be�nvloed. Het genre wordt tegenwoordig gedomineerd door bands als Arch Enemy.

De band wilde old-school blijven, maar met het moderne geluid van nu. Het ligt voor de hand dat opnieuw is gewerkt met producer Fredrik Nordstr�m (Studio Fredman). De melodie�n en riffs zijn grotendeels afkomstig van gitarist Anders Bj�ler. Zanger Tomas Lindberg heeft de teksten geschreven, met als thema �magisch realisme�. De realiteit wordt be�nvloed door iets dat niet waarschijnlijk, of zelfs onmogelijk is.

Na een gesproken intro barst Death And The Labyrinth op vertrouwde wijze los met agressieve riffs en pakkende melodielijnen. Ook de titeltrack en The Conspiracy Of The Blind sluiten aan op het bekende geluid. Maar de band laat op dit album ook een onheilspellend en duister karakter horen. Vooral tracks als Heroes And Tombs en Order From Chaos maken duidelijk dat At The Gates niet in het verleden is blijven hangen. Na het instrumentale City Of Mirrors, volgt het huzarenstukje Eater of Gods. En voor je het weet, hoor je opnieuw de melancholische klanken van The Night Eternal en is het middernacht. Repeat�

Een topalbum is het zeker, maar is het voldoende voor een hoge notering in de jaarlijst? Ben ik niet teveel be�nvloed door de reputatie van deze band en mijn eigen enthousiasme over de comeback? Oordeel zelf maar...

Tracklist:
1. El Altar Del Dios Desconocido
2. Death And The Labyrinth
3. At War With Reality
4. The Circular Ruins
5. Heroes And Tombs
6. The Conspiracy Of The Blind
7. Order From Chaos
8. The Book Of Sand (The Abomination)
9. The Head Of The Hydra
10. City Of Mirrors
11. Eater Of Gods
12. Upon Pillars Of Dust
13. The Night Eternal

Score: 89 / 100

Reviewer: Marc
Toegevoegd: 31 oktober 2014

Meer At The Gates:

[ Terug naar de Albumreviews ]

At The Gates - At War With Reality
Reactie van Een Metalfan op 31-10-2014 om 17:43u

Heb hem nu een aantal keer aangehoord, mij valt hij, vooralsnog wat tegen.

At The Gates - At War With Reality
Reactie van Metal Meepy op 31-10-2014 om 18:37u
Score: 69 / 100

Ja, ik temper het enthousiasme ook wat. Niks echt mis met deze plaat, maar ook geen toevoeging. Nergens spannend, of nieuw ideeen. En voor AtG een beetje te traag, misschien? Komt niet eens in de buurt van mijn jaarlijst, daarvoor is er dit jaar veel te veel vernieuwends en geniaals verschenen.

Ik merk echt dat de meer bekende namen (Exodus, Obituary, Cavalera Conspiracy, etc) door heel veel metalfans wel weer heel makkelijk hoog gewaardeerd worden. Jammer, want dat lijkt op stagnatie.

At The Gates - At War With Reality
Reactie van bakvet op 31-10-2014 om 20:05u

Hebben ze Alf Svensson overigens gevraagd om mee te doen? Die maakte wat mij betreft At the Gates een echt relevante band. Vond SotS en wat erna kwam nooit zo boeiend.

@MM: In het geval van Obituary bevalt de stagnatie me wel.

At The Gates - At War With Reality
Reactie van Marty op 31-10-2014 om 20:23u

Obituary kent geen stagnatie, alleen consistentie.

At The Gates - At War With Reality
Reactie van Metal Meepy op 31-10-2014 om 21:08u

Ik bedoel vooral stagnatie in de smaakontwikkeling van metalfans in het algemeen.

Net zoals in de jaren 80 veel nieuws ontstond, en veel bands opkwamen, zo gebeurt dat nu natuurlijk nog steeds. Maar waar toen 'het beste' wel boven kwam drijven en door fans direct gewaardeerd werd, gebeurt dit nu - naar mijn idee - veel minder. Heel veel fans gaan nu vooral voor dat wat ze al kennen, terwijl het vaak niet beter is dan 20 - 30 jaar geleden. Sterker, er is veel, heel veel, dat eigenlijk op een veel hoger niveau speelt...

Metal heeft zich zo enorm ontwikkeld dat van sommige bands de muziek nu zelfs onderwezen wordt op 'klassieke' conservatoria. En dan hebben we het echt niet over Exodus, Obituary, AtG, Metallica, etcetera. Het niveau is vooral dit jaar zo hoog, dat ik me meer en meer verbaas over het feit dat de oude garde zo veel aandacht blijft krijgen - met zulke hoge review scores.

Stagnatie dus, en dat is met name de metalfans zelf aan te rekenen, vooral omdat metal juist per definitie geen ingedut genre is.

At The Gates - At War With Reality
Reactie van Een Metalfan op 31-10-2014 om 22:51u

Ik ben het eens met Metal Meepy.

At The Gates - At War With Reality
Reactie van bakvet op 31-10-2014 om 23:23u

@MM: Stagnatie, maar geen ingedut genre. Dat is tegenstrijdig. Wat is er mis mee dat sommigen oude meuk in een nieuw jasje willen en andere nieuwere metal (zoals Deafheaven)?

At The Gates - At War With Reality
Reactie van Metal Meepy op 01-11-2014 om 00:01u

Als je goed leest, is het geen tegenstrijdigheid; ik refereer namelijk naar twee verschillende dingen. Wat er mis is, is dat die nieuwere bands nauwelijks kans maken, omdat die gerecyclede oude meuk veruit de meeste aandacht krijgt. Ik zou er minder moeite mee hebben als die oude garde nog echt in staat was op het niveau van nummers als Hell Awaits, Tornado of Souls, Master of Puppets, Beneath the Remains, en Slowly We Rot te spelen. Maar dat zie ik ze niet doen. En klassiekers van dit type (en m.i. eigenlijk nog veel beter) worden echt nog wel gemaakt.

Vraag: waar stond Deafheaven vorig jaar in de metalfan jaarlijst? En waar zal dit jaar bijvoorbeeld Ne Obliviscaris staan? Juist... nergens... en dat is precies wat ik bedoel: in de jaren 80 stonden dat soort platen standaard wel bovenaan; er was veel meer zin goeie, nieuwe dingen te ontdekken. Nu lijkt het wel alsof heel veel fans zeggen "Oh kijk es aan, een nieuwe plaat van band X... die ken ik nog wel... effe checke... mja, is wel weer goed... hoppa, plaat van het jaar...". Het genre zelf is zeker niet ingedut, maar de fans zijn dat m.i. in grote getale weldegelijk.

At The Gates - At War With Reality
Reactie van appie op 01-11-2014 om 11:56u

Metal een ingedut genre ik denk juist dat we dat net achter de rug hebben.
De laatste jaren zijn zo goed qua nieuwe stromingen en releases dat het in mijn ogen vergelijkbaar is met de periode 1980 tot en met 1986.
Dat er nog een hele hoop rotzooi tussen zit dat zijn nog de naweeen van het afgelopen decennium , de punk fusies met het domme gekrijs, de prog metal die ondanks de naam totaal niet vernieuwd, de power metal en epic metal die met name door hun duitse en scandinavische vaandeldragers is gedegradeerd tot een zeer kinderlijk geheel , minimalistische stijlen als nu metal zijn gelukkig ook flink op hun retour.
Al het mooie wat tegenwoordig uit komt , komt juist voort uit de extremere stomingen als black, death en doom metal.
Wat de ouwe meuk betreft, ik begreep vroeger ook niet waarom bands van eigenlijk voor mijn tijd en die al jaren en jaren achtereen afschuwelijk materiaal uit brachten (rolling stones), zo ongekend populair bleven.
Nu ik zelf een bepaalde leeftijd heb, heb ik er totaal geen problemen mee dat de oude meuk waar ik mee ben opgegroeid zoveel aandacht blijft krijgen.
Ik begrijp aan de andere kant dat de jongere generatie daar helemaal beroerd van wordt en ik denk dat dat ook best wel terecht is.
Maar ja in dit land wordt er al zo slecht voor de ouderen gezorgd tegenwoordig gun ons ook ons feestje af en toe.

At The Gates - At War With Reality
Reactie van Metal Meepy op 01-11-2014 om 13:30u

appie: ik ben inmiddels ook op leeftijd, hoor, en heb de snelle groei van de metal in de jaren 80 ook nog meegemaakt.

En ik beweer ook juist dat metal _geen_ ingedut genre is, dus op dat punt zijn we het helmaal eens. De laatste 5 jaar zijn idd top, vooral idd black, death, doom, en af en toe wat verlichts uit andere richting. Maar ik durf nu al te beweren dat de metalfan jaarlijst vast grotendeels zal bestaan uit Exodus, Obituary, Judas Priest, AC/DC, Accept, Anathema, Slipknot, At The Gates, Epica, en Arch Enemy. Mogelijk dat Vader, Behemoth, Mastodon, Triptykon, Insomnium, Mayhem, SepticFlesh of Bloodbath daar ook nog in de buurt komen, en ik ben er vast nog een of twee vergeten (Godflesh? Status Quo?). Mijn kop eraf als veruit de meeste van deze platen straks niet in de top 20 staan. En dat hadden we aan het begin van het jaar al kunnen zien aankomen, eigenlijk geheel los van de kwaliteit van het gebodene.

Dat maakt het genre zelf niet ingedut, maar de wijze waarop metalfans met het gebodene omgaan is m.i. wel een vorm van stagnatie. Mijn lijstje van 20 platen geeft nl. wel de indruk dat de boel compleet ingedut is.

At The Gates - At War With Reality
Reactie van Metal Meepy op 01-11-2014 om 13:48u

Oh, en Opeth was ik niet echt vergeten; die komen straks vast in de buurt van de eerste plek...

At The Gates - At War With Reality
Reactie van 666 op 01-11-2014 om 15:30u
Score: 85 / 100

Ik ben zelf positief verast, het is idd wel in grote lijnen SOTS 2, maar de songwriting is gewoon erg sterk. De plaat bevat voor ATG veel afwisseling.(flow) Ik vind de plaat als geheel consistenter dan SOTS, die kakte na het midden een beetje in vind ik.

At The Gates - At War With Reality
Reactie van iron_dennis op 01-11-2014 om 19:27u
Score: 88 / 100

Volgens mij is At The Gates een van de voorvaders van deze stijl. Waarom zouden ze dan met een (totaal) vernieuwend geluid moeten komen? Belangrijkste in mijn ogen is gewoon goede nummers schrijven en daar schort het bij heel veel bands aan in deze tegenwoordige tijd maar niet bij ATG.

At The Gates - At War With Reality
Reactie van Metal Meepy op 01-11-2014 om 20:10u

Misschien zoiets dan: als je op de Olympische Spelen in 1988 1e wordt op de marathon, dan wordt je in 2014 met exact dezelfde tijd 127ste, en kom je dus - en terecht - niet in beeld. De wereld staat niet stil. Maar bij metalfans werkt dat blijkbaar anders; die blijven de middenmoot - die na al die jaren nog best leuk meedoet, maar echt niet meer om de prijzen strijdt - het hardst aanmoedigen. Interessant, maar m.i. wel een beetje vreemd.

At The Gates - At War With Reality
Reactie van appie op 01-11-2014 om 20:57u

Metal Meepy,
Als ik dit jaar een lijstje van de top 20 moet maken komt Uriah Heep er waarschijnlijk in maar verder geen enkele gevestigde naam dat is een prima ontwikkeling.
Maar ik denk dat veertigers zoals wij die nog constant naar vernieuwing zoeken niet heel dik gezaaid meer zijn de meeste leeftijdsgenoten blijven zoals jij terecht aangeeft bij de oude meuk hangen.
Ik heb kameraden zat die niet veel verder komen dan steeds weer ac/dc, motorhead, iron maiden of metallica iets anders interesseert ze gewoon totaal niet.
Een theorie van mij, dat die groep nog steeds bepalend is wat cd verkopen en programmeringen op festivals betreft is dat in de tijd dat wij opgroeide het nog niet zo makkelijk was om alles wat uitkwam te horen waardoor de gevestigde namen tot grote populariteit konden stijgen en de rest snel kopje onder ging.
Nu valt alles zo makkelijk te vinden en te beluisteren en komt er zoveel uit dat de jongere stromingen metalheads onderhand bijna elk 1 op 1 een eigen band uit kunnen kiezen om fan van te zijn.
Het jongere publiek hangt dus naar mijn mening een veel groter aantal bands aan dan destijds bij ons het geval was.
Hierdoor blijven de oude bands op de been als het gaat om populariteit daar die een grotere aanhang behouden dan bij de jongere bands die met een enorme onderlinge concurrentie te maken hebben.

At The Gates - At War With Reality
Reactie van jt op 01-11-2014 om 22:19u

Appie, over het in de oude meuk blijven hangen, dat heeft ook een natuurlijke oorzaak, je hersenen en de energie die het leren en opslaan kost,. Zal daar morgen ff op terug komen, zitten nu al redelijk veel flesjes van de Hertog in.

At The Gates - At War With Reality
Reactie van bakvet op 01-11-2014 om 22:34u

De meeste mensen die ik ken luisteren enkel naar artiesten en bands die ze via populaire media hebben leren kennen en kijken niet verder dan hun neus lang is. Dit is voor een deel van de metalfans niet anders en het verklaart waarom ze slechts een handje vol bands kennen. Tijdje terug praatje gemaakt met een kerel met een Amon Amarth t-shirt aan die amper andere bands kende. En dit soort types kende ik vroeger ook. Noemden zichzelf een metalhead en luisterden alleen naar de grote paar bands. Niks mis mee hoor, alleen niet hoe ik het doe en volgens mij is dat ook min of meer wat jullie bedoelen.

At The Gates - At War With Reality
Reactie van Metal Meepy op 01-11-2014 om 22:54u

Appie, goeie theorie, en je zou wel eens een flink eind gelijk kunnen hebben. Lijkt me zelfs de moeite van het onderzoeken waard, zeker met de opmerking van jt erbij (@jt: mijn eigen hersens lijken overigens 'andersom' te werken: ik heb juist meer moeite met het waarderen van iets dat ik al eerder in vergelijkbare vorm heb gehoord, met of zonder Hertogjes).

Maar dan ben ik ook eigenlijk wel geinteresseerd in de volgende vragen:

- Als we een poll zouden opstellen met een vraag om de beste metalsongs van na het jaar 2000 gemaakt door bands die al in de jaren 80 of daarvoor hun eerste plaat uitbrachten, wat zou dan de top 10 zijn? En hoe zou die top 10 zich dan verhouden tot de klassiekers uit die jaren 70 en 80 zelf?

- Als we naast de 'gewone' metalfan jaarlijst ook een jaarlijst zouden opstellen met een verbod op bands die al langer dan 10 geleden hun eerste plaat uitbrachten, wat zou dan komen bovendrijven?

Ik denk dat dat leuke informatie kan opleveren, en dus ook weer wat nieuws om te beluisteren. Misschien iets voor de redactie om iets mee te doen?

At The Gates - At War With Reality
Reactie van Matt op 02-11-2014 om 08:40u

Ik vind vooral het tweede idee interessant: maak naast de reguliere jaarlijst een top-10 met daarin enkel bands die nog maar 10 jaar bezig zijn/maximaal 3 andere releases hebben. Op die manier komt er ook nog iets anders bovendrijven dan de standaard zelfde bands.

At The Gates - At War With Reality
Reactie van appie op 02-11-2014 om 09:57u

Jt, zou het bij sommige mensen ook korsakov kunnen wezen het lange termijn geheugen blijft natuurlijk het langste hangen, bij de kameraden waar ik het in het bovenstaand stukje over heb zou dat best eens de oorzaak kunnen zijn.

Metal Meepy, ja als de vergelijkbare vorm echt goed is is het een verrijking denk ik, een band als Portrait dat bijna een exacte kopie van Merfyful Fate is is bij het uitblijven van nieuw MF materiaal perfect, maar een Primal Fear die Priest proberen te klonen daar mis ik zoveel aan dat ik hun beste cd minder vind dan de slechtste Priest.

Ik denk als je van je beide vragen polls zou maken en ook van die van Matt dat er wel eens heel interessante uitkomsten uit zouden kunnen rollen.

het nieuwere materiaal van de oude bands is op uitzonderingen na bijna altijd minder dan in hun gloriedagen, vaak past het nieuwe volle productiegeluid totaal niet bij bepaalde bands en klinkt hun nieuwe materiaal hierdoor gezapig.

Ik vraag me af of bij de 2 andere dan eventuele polls veel echt vernieuwende bands uit de bus komen rollen of dat er veel retro bands tussen zullen zitten.

At The Gates - At War With Reality
Reactie van hennie op 02-11-2014 om 11:49u

eindelijk eens een volwassen discussie op deze site in plaats van elkaar opnaaien

At The Gates - At War With Reality
Reactie van Metal Meepy op 02-11-2014 om 13:01u

Appie/Matt: bij dat 2e idee zullen vast wat bands naar boven komen die voortkomen uit iets veel ouders, zoals Triptykon of Cavalera Conspiracy. Daar is weinig aan te doen. Maar nieuwe retro bands in zo'n lijst zou ik eigenlijk alleen maar toejuigen; als het goed is, is het goed. Portrait is inderdaad een goed voorbeeld. Kortgeleden zelf over het Finse Ranger (old school speed metal) gestruikeld; vooral hun 2013 EP Knights of Darkness is fantastisch.

Ja, het via zo'n 'newbie' jaarlijst extra onder de aandacht brengen van de betere, relatief nieuwe bands zou m.i. deze site flink waardevoller maken. Dan hoeft ook niemand meer zo hard te klagen over de komende algemene, en dus voorspelbare, jaarlijst. Hopelijk wordt het idee door de redactie in een of andere vorm opgepikt.

At The Gates - At War With Reality
Reactie van p op 02-11-2014 om 19:23u
Score: 100 / 100

-

At The Gates - At War With Reality
Reactie van jt op 02-11-2014 om 21:02u

Jaren terug is er een onderzoek geweest naar hoe toch kon dat mensen soms kleine veranderingen in hun bekende omgeving zo laat opmerkten, soms pas weken later. Onderzoekers zijn er zeker van dat hersenen om energie te besparen gebruik maken van reeds opgeslagen beelden. Een kleine verandering in de woonkamer kan onopgemerkt blijven omdat je hersenen je (gedeeltelijk)beelden uit het verleden voorschotelen. Nu de muziek en het ouder worden. Om muziek echt te kunnen waarderen en er plezier aan te kunnen beleven, moet deze worden herkent en dus opgeslagen worden in de bovenkamer. Op een gegeven moment gaan je hersenen tegensputteren en je wijs maken dat het oude wat reeds opgeslagen spul is ook goed genoeg is, vroeger beleefde je er zoveel plezier aan, bespaar me al dat werk van het nieuwe en ga snel de oude herrie opzetten. Gewoon hetzelfde als mijn ouders die nog maar 1 vakantieadres hebben en daarheen ook iedere keer dezelfde weg nemen. De bovenkamer ontlasten. Het zou zelfs wel eens zo kunnen zijn dat hersenen een antistofje loslaten tegen nieuwe muziek, gewoon om niet te hoeven opslaan. Dit is het ff in het kort. Er speelt ook nog iets anders, het koppelen van muziek aan het plezier en het veel heftiger beleven van gebeurtenissen in een jong leven. Maar ik laat het hier eerst ff bij. gr.

At The Gates - At War With Reality
Reactie van Een Metalfan op 02-11-2014 om 22:20u

hele goede band anders waren er niet zoveel reacties.

At The Gates - At War With Reality
Reactie van Metal Meepy op 02-11-2014 om 22:25u

jt: da's interessant. Als je een link hebt heb zou ik daar graag eens wat meer over lezen, maar mogelijk vind ik zelf ook wel iets hierover.

Dat van dat vakantieadres begint voor mij al wel te kloppen; mijn vrouw en ik gaan in de zomer steeds vaker terug naar dezelfde plek. Lekker makkelijk, en nog een hoop te doen en zien daar, dus waarom niet?

Maar als ik in de zomer mijn hersenen wil ontlasten doe ik er dus juist niet verstandig aan allemaal nieuwe muziek mee te nemen? Hmm, gevoelsmatig lijkt het me juist energie te geven; en het wordt steeds erger: hoe complexer hoe happier ik wordt.

En die laatste paar zinnen... hebben die ook een omgekeerde versie? Iemand die zelfs 'op leeftijd' maar blijft zoeken naar nieuwere muziek, heeft die dan een ongelukkige jeugd gehad? Ai, ai... daar zijn appie en ik dan mooi klaar mee... :)

At The Gates - At War With Reality
Reactie van appie op 03-11-2014 om 08:54u

hahaha ik weet niet hoe het met jou gegaan is Metal Meepy maar ik heb een geweldige jeugd gehad met heel veel goeie muziek dat allemaal is blijven hangen in de bovenkamer.
zal het probleem wezen dat de jeugdjaren ondanks het drukke volwassen bestaan gewoon door gaan bij ons.
ik heb er trouwens 1 in de familie als je daar thuis als die even naar de plee of keuken is iets op tafel enkele millimeters verzet en hij komt terug zet die het meteen weer enkele millimeters terug.

At The Gates - At War With Reality
Reactie van KH op 03-11-2014 om 10:19u

In de muziekwereld heb je zoiets als de smaak van de "meeste mensen"
Deze "meeste mensen" bepalen de (jaar)lijstjes. Dat is altijd zo geweest bij de top40 e.d. Deze meeste mensen zijn meestal de muziekluisteraars die niet heel actief naar muziek luisteren en meestal op safe spelen. Binnen de metal is dit ook het geval. I.p.v. de U2's/Coldplays/Ilse de Langes staan er bij de metalwereld gevestigde namen in als AC/DC, Motorhead e.d. (Voor de duidelijkheid: ik vergelijk deze bands niet met Ilse de Lange als het gaat om de muziek, maar puur qua populariteit binnen hun wereldje)
Ik denk dan ook dat je je niet blind moet staren op zo'n lijst en allerlei zorgwekkende conclusies moet trekken. Zo'n lijst is vooral 1+1=2. Wellicht zijn de posities 20 t/m 50 interessanter om te kijken bij zo'n metaljaarlijst

At The Gates - At War With Reality
Reactie van Edwynn op 03-11-2014 om 10:38u
Score: 80 / 100

Geen vernieuwend maar wel een sterk album van At The Gates. Over het algemeen levert de Gotenborgscene nog maar weinig noemenswaardig spul. In Flames en Dark Tranquility zijn tamelijk gezapig geworden en dissection is al heel lang dood. Het is dan goed om tenminste nog een pionier op bevlogen wijze de pannen van het dak te horen rossen. Sowieso wist At The Gates agressie en melodie als geen ander te combineren. Qua stijl hangt het mooi tussen The Red In The Sky Is Ours en Slaughter Of The Soul in. De klasse van die laatste wordt niet ge�venaard maar dat is ook geen eerlijke strijd. At War With Reality is een sterk, fris nieuw album van oude helden.

At The Gates - At War With Reality
Reactie van jt op 03-11-2014 om 21:52u

Metal Meepy, je hebt het zelf in de hand, het is niet iets wat echt hoeft te gebeuren. Het zal ook niet bij iedereen gelijk zijn, maar dat generaties iedere keer zweren dat juist de muziek uit hun jeugd het allerbeste is kan gewoon niet kloppen, niet iedereen kan gelijk hebben. En meestal gaat het daarbij ook niet over kwaliteit maar over plezier beleven aan. Zelf heb ik het trouwens ook gehad, ben opgegroeid met ac/dc etc. Nooit zou er weer beter komen totdat Whole latta Rosie mij op een avond de strot uitkwam en heb toen de knop omgedraaid. Nu luister ik veel breder en ook veel meer van wat er recent uitkomt. En geloof me, nog nooit zoveel kippevel op mijn lijf gehad. Als je dat gevonden hebt, gaat er een nieuwe wereld open!! Dieptriest dat er zoveel verloren gaat, zoveel moois, zoveel kwaliteit krijgt geen kans. Ja en soms schop ik er dan wel eens tegen aan met een opmerking en zal dat blijven doen ook.

Over dat je hersenen je voor de gek houden, dat is alweer van een poosje terug. Zal vast nog wel ergens te vinden zijn maar moet even zoeken dan.

At The Gates - At War With Reality
Reactie van Tim op 07-11-2014 om 11:10u
Score: 70 / 100

Jammer, ik keek echt naar het album uit... Het is ook helemaal geen slecht album naar mijn mening(zie score). Het klinkt alleen zo gepolijst dat is jammer ik had veel meer rauwheid verwacht. Het luistert wel lekker weg maar helaas niet zo memorabel

At The Gates - At War With Reality
Reactie van Zeikerd op 24-12-2014 om 10:24u
Score: 85 / 100

Topalbum. Geen twijfel aan.
Maar dit niveau van review....

"Het ligt voor de hand dat opnieuw is gewerkt met producer Fredrik Nordstr�m (Studio Fredman). De melodie�n en riffs zijn grotendeels afkomstig van gitarist Anders Bj�ler. Zanger Tomas Lindberg heeft de teksten geschreven, met als thema �magisch realisme�. De realiteit wordt be�nvloed door iets dat niet waarschijnlijk, of zelfs onmogelijk is."

Neem je ook je konijn mee voor je spreekbeurt?

At The Gates - At War With Reality
Reactie van Een Metalfan op 20-02-2015 om 10:37u
Score: 90 / 100

Zeer sterke plaat, echt alles wat je van ATG wilt horen, niet zo agressief als SOTS, maar gevarieerder. Gewoon een prachtige Metal plaat, top! Album van het jaar 2014 wat mij betreft,