Pitfest
Enquête

Wat is jouw favoriete song van Hatebreed?

A Call For Blood
As Diehard As They Come
Defeatist
Destroy Everything
Doomsayer
Empty Promises
Everyone Bleeds Now
Honor Never Dies
I Will Be Heard
In Ashes They Shall Reap
Instinctive (Slaughterlust)
Last Breath
Live For This
Looking Down The Barrel Of Today
Perseverance
Proven
Serve Your Masters
Seven Enemies
Smash Your Enemies
Tear It Down
This Is Now
To The Threshold
Weight Of The False Self
When The Blade Drops
een andere Hatebreed-kraker

[ Uitslag | Enquêtes ]

    29 maart:
  • Braces, Serve en Torn From Oblivion
  • Phil Campbell and The Bastard Sons en Lucifer Star Machine
  • Syberia, Omega Sun, An Evening with Knives, Scorched Oak en Dunes
  • 30 maart:
  • Blackbriar en Solarcycles
  • Cult-Art Tattoofest
  • Dance With Dragons en Arluna
  • Dynamo Metalfest Band Battle
  • Hammok
  • Heilland festival
  • Interstellar Solar Fest II
  • Pierce The Veil, Dayseeker en Holding Absence
  • Red Rum en Mourning Wood
  • Seein Red, Ancestral Sin, Abusive Forms en Days of Desolation
  • Terneuzen On Fire V
  • Vengeance, Diggeth en Junkyard Dogs
  • Vloek Van Twenthe III
  • 31 maart:
  • Cult-Art Tattoofest
  • Festerfest
  • Ggu:ll, Onthou en Ter Ziele
  • 1 april:
  • Bleeding Gods, Tribal Spirits en Black Silence
  • Terror, Nasty en Dying Wish
  • 2 april:
  • Terror, Nasty, Redemption Denied en Force
  • 3 april:
  • Malphas, Bedrängnis en Satanic Violence
  • 4 april:
  • Malphas, Bedrängnis en Satanic Violence
  • Thy Catafalque en The Answer Lies In The Black Void
  • Vandenberg
    29 april:
  • Coroners, Gravery en Born Infected
Kalender
Vandaag jarig:
  • Attila Csihar (Mayhem) - 53
  • Chris Kalandras (Fear Of God) - 52
  • Christiaan Crouwers (Another Messiah) - 44
  • Erhan Karaca (Heretic Soul) - 37
  • Fabio Marin (Internal Suffering) - 46
  • Finn Zierler (Beyond Twilight) - 52
  • Jimmy Work† - 100
  • Patrick Johansson (Stormwind) - 48
  • Perry Farrell (Jane's Addiction) - 65
  • Vegard K. Thorsen (Theatre Of Tragedy) - 47
  • Vincent (Yorblind) - 36
Review

Watain - The Wild Hunt
Jaar van release: 2013
Label: Century Media Records
Watain - The Wild Hunt
Black metal fans zijn al sinds de geboorte van het genre verdeeld over de waarden die een artiest moet vertegenwoordigen om zich te mogen scharen onder de gelukkigen die zich 'true' mogen noemen. Weinigen twijfelen echter aan de normen en waarden van het Zweedse Watain, die pretentieuzer dan wie dan ook paraderen met de symboliek van een toch al overdreven pretentieuze muziekstroming. Maar succes biedt ook ruimte voor kritiek. De overeenkomsten met Dissection, die zich sinds de derde langspeler steeds duidelijker manifesteren, zijn voor puristen reden genoeg om termen als 'rip-off' en 'heiligschennis' van stal te halen. Feit is wel dat Watain, mede ondersteund door de intense live-shows, een vaandeldrager van het genre is geworden. The Wild Hunt is daarom misschien wel de belangrijkste black metal release van 2013.

Na een akoestisch tokkeltje mondt de instrumentale opener Night Vision via een 100% Dissection-riff met valse leadpartij uit in een modderig feedbackgeluid, waarna De Profundis op de nietige luisteraar losbeukt. Vinnige black/thrash is niet wat ik verwachtte, maar dit nummer is een welkome afwisseling in het ietwat eentonige oeuvre van de garde stinkende duivelsaanbidders. Wat direct opvalt is de plastic galmbak die Watain als productie heeft gekozen na vier maanden studiotijd. De thrashy drums zijn zeer prominent aanwezig en de reverb op de toms en vocalen is eindeloos. Hierdoor zijn de orthodoxe gitaarpartijen soms erg moeilijk te definiëren. Er ontstaat wel een dynamiek die er dikwijls voor zorgt dat het in mijn huiskamer begint te spoken.

Met Black Flames March gaat de nachtmerrie verder, want zo wil ik The Wild Hunt liefkozend omschrijven. Vrijwel alle nummers geven de indruk dat ze een muzikaal verhaal proberen te vertellen, Black Flames March vertelt ons een heroïsch verhaal over een hoger wezen waar de heren hun bestaan naar hebben ingericht. Tekstueel is het allemaal wat kinderachtig, maar dit nummer is een potentiële klassieker.

All That May Bleed en The Child Must Die klinken vertrouwd, dit zijn de nummers die het dichtst bij Lawless Darkness liggen, al bestaat The Child Must Die grotendeels uit wederom schaamteloos gejatte Dissection-riffs. Hier verdient Watain meer dan ooit die kritiek, ondanks dat ook dit nummer een heerlijke drive heeft. Ik kan los, want voor Hey Rode On verdient Watain, ondanks de mooie melodie, een aanzienlijk hogere dosis kritiek. And There Will Be Your Heart Also, On Rode To Asa Bay en zelfs Bed Of Roses, drie nummers die je niet op een album van Watain wilt horen! Als zanger is Erik Danielsson van niveau Carl McCoy of Quorthon en komt hij niet in de buurt bij de klasse van Jon Bon Jovi. Waarschijnlijk zal Danielsson het als een compliment beschouwen, maar zijn nasale kinderstemmetje is gerasp op mijn trommelvliezen. Leuk nummer. Niet meer doen!

Sleepless Evil is weer een thrashy brok satanverering. De standaard riffs kan ik voornamelijk tolereren door het angstaanjagende jasje waar ze in gegoten zijn, maar op het titelnummer moet Watain weer overdreven leentjesbuur bij Bathory spelen om Danielsson dit maal nog veel gevoeliger uit de vocale hoek te kunnen laten komen. De typische solo is de kers op de taart. Je moet bijna respect hebben voor de herkenbaarheid van de gitaarriffs die Watain op dit album bij elkaar sprokkelt. Buiten de genoemde artiesten doet het geluidspalet mij ook meerdere malen denken aan Metallica en zelfs Queen. Wel moet ik bekennen dat de nummers dermate catchy zijn dat ik hier goed mee kan leven en Outlaw is weer zo'n heerlijke razernij dat ik alweer vergeten ben dat Watain mij zojuist aan twee ballads heeft onderworpen.

Ook afsluiter Holocaust Dawn bezit weer de kwaadaardige sfeer die het album naar een buitengewoon hoog niveau tilt en ondanks dat Ignem Veni Mittere een instrumentale poging om Where Dead Angels Lie nieuw leven in te blazen is, doet het laatste kwartier van The Wild Hunt mij de conclusie trekken dat Watain zich wel in de top van het extreme metal genre consolideert, maar de beste plaat waarschijnlijk nog niet heeft gemaakt. De band is buiten haar begrenzingen aan het treden en dat zorgt in het geval van The Wild Hunt voor een onsamenhangend album bestaande uit veel te veel overduidelijke ‘invloeden van’ en enkele meesterlijke stukken duisternis.

Ik juich de nieuw gevonden inspiratie toe en kijk nu al reikhalzend uit naar de zesde langspeler, hopende dat ik die niet meer hoef af te doen met ‘beter goed gejat dan slecht verzonnen’. Say goodbye to the light...

Tracklist:
1. Night Vision
2. De Profundis
3. Black Flames March
4. All That May Bleed
5. The Child Must Die
6. They Rode On
7. Sleepless Evil
8. The Wild Hunt
9. Outlaw
10. Ignem Veni Mittere
11. Holocaust Dawn

Score: 84 / 100

Reviewer: Sha
Toegevoegd: 22 augustus 2013

Meer Watain:

Watain - The Wild Hunt
Reactie van xxx op 22-08-2013 om 19:11u
Score: 100 / 100

watain is de nieuwe bathory

Watain - The Wild Hunt
Reactie van jt op 22-08-2013 om 21:19u

Nog niet gehoord, wel erg benieuwd. Watain is best goed.

Watain - The Wild Hunt
Reactie van Hendrik op 23-08-2013 om 00:55u

Eveneens nog niet gehoord dus nog geen score.

Maar wat is dat met die review man, wat een onsamenhangend geschreven troep is me dat hier. Ik begrijp best waar je naartoe wilt en ik vermoed dat je dicht in de buurt zit maar probeer volgende keer toch iets minder van de hak op de tak te springen, ik kreeg er namelijk spontaan hoofdpijn van.

Watain - The Wild Hunt
Reactie van op 23-08-2013 om 09:59u

De score past totaal niet bij wat ik in de recensie lees, vrij apart. 70-75 klinkt veel logischer.

Watain - The Wild Hunt
Reactie van Een Metalfan op 23-08-2013 om 11:22u

Totaal met Hendrik eens, wat een slecht review..

Watain - The Wild Hunt
Reactie van Fred op 23-08-2013 om 17:40u
Score: 83 / 100

Haha, 'wat een slecht review..'
Prachtig!
Makkelijk op zijn waarde te schatten, zo'n opmerking.

Watain - The Wild Hunt
Reactie van Midian op 23-08-2013 om 18:17u

De recensies hier moet je toch met een korreltje zout nemen. Ik heb het album nog niet gehoord maar als ik de recensie lees, is dit album een bij elkaar geraapt zootje wat misschien origineel in elkaar zit maar dat lijkt mij dan geen 84 pnt waard

Watain - The Wild Hunt
Reactie van appie op 24-08-2013 om 00:38u

de 2 nummers op youtube klinken uitstekend gejat of niet

Watain - The Wild Hunt
Reactie van iron_dennis op 24-08-2013 om 10:31u
Score: 85 / 100

Album nu een week in mijn bezit. Het is een goed album met veel afwisseling. Echter is het nergens origineel te noemen... Onder de noemer beter goed gejat dan slecht verzonnen scoort deze plaat weldegelijk hoog. Het titelnummer is een schaamteloze Bathory imitatie. They Rode On lijkt wel heel erg op Fields of the Nephilim en/ of Tiamat. Is dit erg? Nee, Watain is namelijk nog nooit origineel geweest. Casus Luciferi staat vol met de Mayhem en Dissection riffs. Watain is goed in het modelleren. Een succesvolle formule pakken en deze proberen te perfectioneren. In dit geval niks mis mee. In de black metal scene zijn er genoeg bands die wel origineel zijn...

Watain - The Wild Hunt
Reactie van Een Metalfan op 24-08-2013 om 11:35u
Score: 85 / 100

They Rode ON klink Erik heel erg als Nick Cave and het nummer doet meer dan eens aan Cave's 'Where The Wild Roses Grow' denken, en dat kan absoluut geen kwaad. 'The Wild Hunt' zit een ontzettend Pink Floyd stuk in dat wel heel erg geïnspireerd is 'Welcome To The Machine' en ook dat kan geen kwaad.

Watain - The Wild Hunt
Reactie van Een Metalfan op 24-08-2013 om 16:46u

Weer een grote hype erbij.........

Watain - The Wild Hunt
Reactie van jt op 26-08-2013 om 21:22u
Score: 84 / 100

Heerlijk album, kijk erg uit naar het volgende optreden.

Watain - The Wild Hunt
Reactie van Artorius op 28-08-2013 om 21:48u
Score: 85 / 100

Onsamenhangend? Je zou het ook een veelzijdig album kunnen noemen, en elke keer hetzelfde gaat ook een keer vervelen. Ben er content mee!

Watain - The Wild Hunt
Reactie van Reviewert?! op 02-09-2013 om 07:42u
Score: 48 / 100

Wat citaten uit de review:

- "via een 100% Dissection-riff met valse leadpartij uit"
- "de plastic galmbak"
- "reverb op de toms en vocalen is eindeloos"
- "Tekstueel is het allemaal wat kinderachtig"
- "schaamteloos gejatte Dissection-riffs"
- "Hier verdient Watain meer dan ooit die kritiek"
- "een aanzienlijk hogere dosis kritiek"
- "die je niet op een album van Watain wilt horen"
- "Niet meer doen!"
- "De standaard riffs kan ik voornamelijk tolereren"
- "leentjesbuur bij Bathory spelen"
- "herkenbaarheid van de gitaarriffs die Watain op dit album bij elkaar sprokkelt"
- "meerdere malen denken aan Metallica en zelfs Queen"
- "een onsamenhangend album"
- "hopende dat ik die niet meer hoef af te doen met ‘beter goed gejat dan slecht verzonnen’"

En dan een 8,4 geven?!
Misschien heb je je vertypt en bedoelde je een 4,8 of hoef je een cijfer niet (meer) overeenkomstig de review te schrijven?

Watain - The Wild Hunt
Reactie van Santtu op 03-09-2013 om 09:19u
Score: 65 / 100

Hmmm.... niet wat ik van Watain gewend ben. Ik vind het een zwak en saai album. Ik mis juist de kwaadaardige sfeer die hun vorige albums wel hadden.

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl, en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.