The Offering is een band uit Boston, Massachusetts die wellicht ��n van de interessantste releases van het moment uitbrengt. De groep combineert een arsenaal aan verschillende stijlen metal en invloeden en weet hier geslaagde songs uit te smeden. Massieve riffs en structuren van onder andere Slipknot en Death gaan samen met elementen van Iced Earth, Psychotic Waltz, Nevermore en soms System Of A Down. Daarnaast heeft de formatie een uiterst capabele vocalist in huis met Alexander Richichi. Zijn zang heeft wat weg van Rob Halford (Judas Priest), maar dan met een iets zwaarder en rauwer stemgeluid. Daarbij schakelt hij moeiteloos tussen zware screams, diepe grunts en felle power-metal-achtige zang. Met Home brengt The Offering zijn debuutalbum uit en laat een verbluffend visitekaartje achter.

Het album telt acht tracks die samen voor vijftig minuten aan muziek zorgen. In die tijd weet de groep je alle kanten op te beuken en interessante songs voor te schotelen. Er wordt afgetrapt met Waste Away. Hierin wordt meteen duidelijk wat The Offering in huis heeft. Imponerend gitaarwerk, opzwepende drums en veel wisselende structuren. Vooral gitarist Nishad George imponeert. De zware riffs wisselen af met melodieuze solo's, maar let ook op de details in de track zelf. Samen met Alexander Richichi is hij de grote smaakmaker van het album. Gelukkig zegt dat niets over de kwaliteiten van drummer Steve Finn en bassist Spencer Metela. Het slagwerk is vaak opzwepend en zeer gevarieerd. Daarnaast beschikt de langspeler over een prima uitgebalanceerde mix, waardoor het drumgeluid precies goed staat. Bassist Metela heeft hiernaast een veelal ondersteunde rol, maar brengt de juiste dosis aan kwaliteit in de muziek.

Het is moeilijk om favorieten aan te wijzen. Elk nummer is wat dat betreft uniek en heeft zijn eigen sound. Neem het snelle Lovesick met zijn memorabele refrein en geweldige gitaarsolo of het wilde Ultraviolence, waarin een Slipknot-achtige intro ontaardt in een geraffineerde, chaotische mengeling van verschillende genres, zonder oog te verliezen voor de compositie. Een veel gemaakte fout is, dat een band te veel wil en via overdaad de controle verliest. The Offering stapt over deze valkuil heen en weet ondanks vele zijpaden zijn einddoel in het vizier te houden. Het voordeel hierbij is dat de tracks in eerste instantie al een positieve indruk achterlaten, maar wie dieper graaft en de songs beter beluistert, vindt nog meer pracht.

Naarmate de plaat vordert blijf je goede composities vinden. A Dance With Diana imponeert met zijn zware groove en riffs, al is de vergelijking met Psychosocial van Slipknot niet te missen. Failure (S.O.S) flirt met deathmetalriffs in combinatie met metalcore, breakdowns en heavy metal. Daartegenover staan dan weer songs als Hysteria dat een goede indruk achterlaat met zijn pakkende refrein en Glory waarin vocalist Richichi zijn enorme diversiteit van stal haalt en de show steelt. Het progressieve Home is met zijn veertien minuten speeltijd een grootste afsluiter die de luisteraar van het ene uiterste naar het andere slingert.

Met een enorme hoeveelheid aan diversiteit, vakmanschap en goede idee�n struikelden de labels over elkaar heen om The Offering in huis te halen. Century Media ging er uiteindelijk met de buit vandoor en lijkt met de groep een zekerheid voor zich te hebben gewonnen die in de toekomst nog hoge ogen kan gaan gooien. Met Home wordt een debuutplaat afgeleverd van zeldzame klasse en het is te hopen dat de groep deze kwaliteit zowel live als op vervolgmateriaal weet vast te houden. Laat je dus verrassen en geef deze plaat absoluut een kans. Spijt zal je er niet van krijgen.

Tracklist:
1. Waste Away
2. Lovesick
3. Ultraviolence
4. A Dance With Diana
5. Failure (S.O.S)
6. Hysteria
7. Glory
8. Home