Meer dan vijf kwartier muziek blijkt wel te veel van het goede. De eerste luisterbeurten kom je misschien net over de helft. Vroeg of laat raak je dan ook verzadigd door de muur van geluid. Er gebeurt namelijk veel op deze schijf. De songs zitten vol met ritmetwists, vocale harmonien en solo's. De prog van Hemina is zowel stevig als melodieus en belicht muzikaal voornamelijk de jaren tachtig (keyboards en gitaren) en negentig (vocalen).
Inspiratiebronnen zijn er te over: Pain Of Salvation, Symphony X, Voyager, Dream Theater, Toto, Yes, Riverside; er komt van alles langs, zoals in het veelzijdige High Kite Ride, n van de eerste highlights. De Aussies laten regelmatig moderne staccato en djenty riffs terugkomen, maar tijdens de rustige passages viert de pop en rock hoogtij. Een welkom en tevens vernieuwend element is de aanwezigheid van trompetten en een saxofoon (Moonlight Bride en Dream State Of Mind en het luie, Faith No More-achtige Expect The Unexpected). Ondanks dat er vaak keyboardpartijen aanwezig zijn, nemen ze zelden de leidende rol.
De productie van de schijf is modern en transparant, de master hard (zoals die van de nieuwe Oddland). Dat bezorgt soms wat hoofdpijn, maar in het sterke, filmisch verhalende titelnummer pakt het goed uit. Daarin vallen ook de (meervoudige) vocalen in positieve zin op (net als in Secret's Safe), waar ze elders de hoofdrol met het instrumentarium delen. Op bepaalde momenten werkt de harde master tegen zich, vooral daar waar er te veel bij elkaar komt. De langere tracks hebben veel meer te bieden dan de toegankelijkere, soms springerige korte (The Collective Unconscious). Neem bijvoorbeeld het prachtige I, waarin bassiste Jessica Martin nog even de leadvocalen voor haar rekening neemt.
Venus is een wat te lange, maar tevens aangename progplaat en tevens de beste in de discografie van de Australirs. Met name liefhebbers van de hardere prog vinden hier wat van hun gading. Het gitaarwerk valt in positieve zin op, al missen de heavy staccatoriffs soms wat inventiviteit. Hemina is op zijn best in het titelnummer, waarin klassieke progrock en modernere metal-invloeden elkaar versterken, in I, waarin de songwritingskills het beste tot hun recht komen en Dream State Of Mind, dat al snel blijft hangen. Het is jammer dat de plaat ook wat mindere tracks bevat, want anders zou de score beslist hoger zijn uitgevallen.
Tracklist:
1. Fantasy
2. Expect The Unexpected
3. High Kite Ride
4. Moonlight Bride
5. Venus
6. The Collective Unconscious
7. Secret's Safe
8. Starbreeze
9. I
10. Dream State Of Mind
11. Down Will Come Baby
12. You (bonustrack)
