We zijn inmiddels tien jaar verder en het is lang stil geweest rondom deze band. Tot eind vorig jaar, toen ineens This Mechanical World verscheen. Dimension F3H werd lange tijd geplaagd door bezettingswisselingen. Morfeus bracht daarna met onder andere Ronny Thorsen (Trail Of Tears) en Sphynx (Ram-Zet) een sterk debuutalbum uit met Viper Solfa. Het opnameproces van This Mechanical World heeft dus de nodige jaren in beslag genomen. Ook toen de tracks al klaar waren, heeft het een tijd geduurd voordat het album daadwerkelijk geperst en te verkrijgen is.
De derde full-length, nog steeds met Morfeus als belangrijkste muzikant en componist, werd uiteindelijk in eigen beheer uitgebracht. Dat hoeft geen slecht teken te zijn, maar met een persoon van een dergelijk kaliber geeft het toch te denken dat er blijkbaar geen label genteresseerd is. Hoewel This Mechanical World een stuk vlakker is dan het sterke debuut, is het album zeker niet slecht. De Blade Runner thrash, zoals de band zijn muziek betitelt, klinkt vooral een stuk compacter en inderdaad thrashier dan voorheen. Dat betekent echter ook dat we minder experimentele uitspattingen krijgen.
De meeste nummers zijn vrij generiek qua opbouw. In combinatie met de nadruk op groovende, logge ritmes, komt de muziek daardoor wel wat monotoon en vooral ook minder spannend over. Tracks als Cry Havok, The Disciplined en Garavito ploegen stuk voor stuk in hetzelfde, vrij ongenspireerde tempo door. Het zijn vooral de nummers met een hoofdrol voor het industrile toetsenwerk en aanvullende samples (The Dreaming, het titelnummer) die iets van de oude klasse van Dimension F3H verraden en laten horen dat Morfeus nog steeds in staat is aardige composities neer te pennen.
Hoewel This Mechanical World zeker aardige momenten bevat, blijf ik toch met een licht gevoel van teleurstelling achter. Adel verplicht en van iemand met een cv als dat van Morfeus verwacht ik toch wel iets meer dan dit. Wie zijn portie metal het liefst vol logge grooves heeft en daarnaast wel een industrile touch kan waarderen, zal op This Mechanical World zeker wel iets van zijn gading vinden. Wie bij dit album intelligente symfonische/avantgardistische black metal la Limbonic Art, Arcturus en Ram-Zet verwacht, zal allicht minder gecharmeerd zijn.
Tracklist:
1. The Acheronian Iniquity
2. Cry Havok
3. The Disciplined
4. TechnoGoat
5. The Dreaming
6. Garavito
7. This Mechanical World
8. Hammer
9. Those Who Make Things Worse
10. Vultures
