Malevolent Creation geldt al sinds het debuutalbum The Ten Commandments (1991) als exemplarisch voor het klassieke Floridaanse deathmetalgeluid. Met als enige resterende originele lid gitarist Phil Fasciana gaat de band stug door en werd vorig jaar maar liefst album nummer dertien uitgebracht, toepasselijk The 13th Beast genaamd. In vergelijking met de laatste keer dat Malevolent Creation in Nederland te zien was, staat er een geheel vernieuwde line-up op het podium. Het moet gezegd worden dat het met Lee Wollenschlaeger als frontman, die zowel de gitaar als de vocalen voor zijn rekening neemt, een wat statisch geheel is. Zeker in vergelijking met de charismatische, in 2018 aan kanker overleden frontman van het eerste uur Bret Hoffmann. Op het strakke spel valt echter niets af te dingen. Daarbij speciale vermelding voor drummer Ron Parmer (onder andere Perdition Temple, ex-Angelcorpse), die zich pas vlak voor de tour bij de band vervoegde en zonder enige tijd om het materiaal in te studeren, geen steek laat vallen. Het is fijn om na enige jaren afwezigheid krakers als Alliance Or War, The Will To Kill en Manic Demise weer live te horen. Met name Eve Of The Apocalypse en Coronation Of Our Domain van het machtige Retribution (1992) en het afsluitende Multiple Stab Wounds van het debuut doen het goed. Degelijke brutaliteit!
Batushka is zonder meer n van de meest besproken metalbands van de afgelopen jaren. Aanvankelijk deed de originele mix van black metal en Slavisch-orthodoxe koorzang, die op debuut Litourgiya (2015) te horen is, stof opwaaien. De daaropvolgende optredens, die meer weg hadden van kerkdiensten dan van een gemiddeld blackmetalconcert, imponeerden en Batushka tourde intensief. De afgelopen maanden werd er door gitarist en oprichter Krzysztof 'Derph' Drabikowski en frontman Bartłomiej 'Bart' Krysiuk echter gebakkeleid over de rechten op de naam. Deze in de metalpers breed uitgemeten twist heeft tot gevolg dat er nu twee Batushkas zijn (de tientallen parodie-acts buiten beschouwing gelaten), die allebei vorig jaar een album hebben uitgebracht en touren. Terwijl de rechtszaak nog loopt, staat vanavond de versie van Krzysztof op de planken, de variant die de goedkeuring van de publieke opinie heeft en in de volksmond de echte Batushka genoemd word.
Met als vergelijkingsmateriaal het optreden van de andere Batushka van zanger 'Bart', dat ondergetekende afgelopen zomer zag, is deze versie zonder meer de sterkere. Het vorig jaar verschenen album Панихида (Panihida) wordt integraal gespeeld. Dit album heeft zeker meer diepgang en sfeer dan Hospodi van het andere kamp. De onderscheidende sound die we kennen van Litourgiya is gehandhaafd. Dankzij het gebruik van achtsnarige gitaren klinkt Batushka een stuk voller dan veel andere blackmetalbands. De aardig gevulde zaal lijkt op te gaan in de meeslepende, sfeervolle composities. Toch mist de magie van de tour na de release van Litourgiya. Het nieuwe materiaal is uiteindelijk toch wat minder sterk en spannend. Dat wordt met name duidelijk wanneer er wordt afgesloten met Ектения I: Очищение van het debuut. Ook blijkt wat ik reeds vreesde ten tijde van de release van Litourgiya: de formule van Batushka is uniek, maar biedt zowel op plaat als live weinig ruimte voor verkenning. Daardoor zullen slechts de aanwezigen die Batushka niet eerder live hebben gezien, blij verrast zijn. Tot slot is het jammer dat er niet, zoals vorige keren, een koor mee is genomen. Nu komt er veel van tape af, wat ontegenzeggelijk afbreuk doet aan het live-gevoel.
Al met een al een prima avond met twee bands die hun hoogtepunt misschien achter zich hebben liggen, maar nog zeker bestaansrecht hebben.
