La-Ventura (Spaans voor het geluk) speelt op de voorgaande releases melodische metal met een groovy basis. Op de nieuwe ep is er wat dat betreft niet veel veranderd. Wel zijn er accentverschuivingen in de songwriting en productie die overigens goed uitpakken. Het tempo ligt wat hoger, de muziek is wat lichter en voelt positiever aan. Tijdens de metalpassages ligt de nadruk meer op het ritmische aspect en de melodische passages zijn melodieuzer en atmosferischer dan voorheen. Deze uitersten wisselen elkaar goed af in het dynamische Carry On.
Bassist Mike Saffrie en drummer Stefan Simons vormen een strakke ritmesectie, waarbij opvalt dat het basgeluid licht in de mix staat en het snaregeluid wat dun klinkt. Op geschikte momenten komen de heren met geslaagde breakdowns en Stefan voegt met zijn variaties in Brave Man (het zwaarste nummer, met ideen uit de alternative metal) en The Great Escape welkome extras toe. Soms swingt de muziek en op het volgende moment is het juist weer headbangen geblazen. Die dynamische ritmiek komt terug in het gitaarspel van Sascha Kondic. Opvallend is dat er minder distortion op zijn instrument zit dan tijdens de vorige releases. In de laatste twee nummers zitten veel groovy riffs. Hij varieert goed, want de leads zijn kleurrijk en melodieus, zoals in het mooie en swingende As I Lay Dying.
Wat verder opvalt, is de kraakheldere en atmosferische productie. Het geheel komt wat lichter over dan op de tweede full-length White Crow (2013). Er is veel ruimte voor de keyboardpartijen van sessiemuzikant Ruurd Woltring. In Carry On treden ze tijdens het refrein iets te veel op de voorgrond. Anderzijds geeft het dit kwartier durende schijfje juist een unieke, atmosferische sound mee die voor diepte zorgt.
Diepte zit er ook in de teksten van zangeres Carla van Huizen, over onder andere complottheorien met betrekking tot wereldheerschappij. Ze is zoals altijd (sinds de oprichting in 2006) geluidsbepalend. Bijzonder is dat er een speciaal jarentachtig-geluid in de versterking van de vocalen zit die een ruimtelijkheid creert. De zanglijnen lijken minder dan voorheen op die van Amy Lee of Sharon den Adel, maar gaan eerder hun eigen weg. In Carry On schieten de namen Annie Lennox (Eurythmics) en TPau (die van China In Your Hand) te binnen en die van Cristina Scabbia (Lacuna Coil) in The Great Escape. Carlas melodieuze stem heeft een melancholisch karakter dat heel goed tot uitdrukking komt in As I Lay Dying, waarvan inmiddels een clip online is.
La-Ventura is erin geslaagd om vier goede songs aan de discografie toe te voegen. Het niveau daartussen ontloopt elkaar niet veel. Het is even wennen aan het lichtere en ruimtelijke geluid, want dat is beslist uniek te noemen. De nummers zijn echter herkenbaar genoeg voor de fans en ze laten een positieve ontwikkeling horen. Dit viertal verdient dan ook meer belangstelling en waardering.
Tracklist:
1. Carry On
2. As I Lay Dying
3. Brave Man
4. The Great Escape
