Het is bijna zo ver, de nieuwe cd staat op uitkomen. Ben je al zenuwachtig?

Ja. Al hebben we natuurlijk al aardig wat reacties gehad, dus hij is niet helemaal meer nieuw voor de buitenwereld. Maar het blijft spannend, een cd uitbrengen. En we gaan volgende week direct op tour om hem te promoten, door heel Europa. We touren met Within Temptation, dus dat worden grote zalen, veel mensen. Dat is wel heel spannend.

Hoe bereid jij je voor op zo'n tour?

Ik schiet twee weken van te voren meestal in de stress. Dan ga ik zorgen dat ik alles voor elkaar heb. Meestal zijn er thuis nog een heleboel dingen die ik af moet ronden. Nu heb ik dan geen studie meer, die heb ik een paar weken geleden afgerond. Maar meestal heb ik wel een studie of een project, of dingen waarvan ik er dan achter kom dat ik ze binnen een week af moet maken. Dat is altijd even een eindsprint zo voor de tour. Nu is het vooral goed voor jezelf zorgen. Zorgen dat je in goeie conditie bent voordat je op tour gaat. Zorgen dat je gezond en blij bent.

Dat ben je zo te zien wel.

Ja hoor, dat ben ik echt wel. Zoals ik zei, ik schiet twee weken van te voren in de stress, dus ik zit wel al met een hartslag die iets hoger is dan normaal. Maar de stress is niet erger dan normaal.

Wat voor soort setlist wordt dat op de komende tour?

We spelen korter dan bij onze eigen shows, dus we zullen sowieso een goeie mix moeten maken van oude en nieuwe nummers, zodat mensen echt goed beeld krijgen van Delain. Er staat ook wel publiek dat ons kent, dus we zullen ook zeker wel de publieksfavorieten spelen van bijvoorbeeld onze eerste plaat. We gaan ons iets minder op het nieuwe album richten dan bij onze eigen shows. Je merkt toch dat mensen graag nummers horen die ze kennen. De mensen in het publiek die ons al kennen, kennen misschien de nieuwe nummers nog niet. We moeten ons van onze beste kant laten zien, dus we gaan onze favoriete livenummers kiezen, en knallen.

De tour eindigt volgens mij in Amsterdam.

In de Heineken Music Hall. Twee keer. Dat is echt fantastisch. Het is een van mijn favoriete zalen. Ik heb er al mijn favoriete bands voor het eerst gezien.

Heb je er zelf al een keer gestaan?

Nee, nog nooit. Hij staat op mijn bucketlist, dus ik kan hem binnenkort afstrepen.

Als een van de weinige zalen in Nederland, denk ik.

Het is toch een zaal die een slag groter is dan waar we normaal staan. Hoeveel man kan er in? Vijfduizend dacht ik?

Er zijn weinig Nederlandse bands die dat vullen.

Precies. Afgelopen november hadden we geloof ik acht- of negenhonderd man binnen, bij onze My Masquerade show. Een zaal voor duizend man zou voor ons dus nog kunnen, maar vijfduizend is veel te groot. Maar ik ben blij dat we daar bij Within Temptation kunnen staan, en wellicht kunnen we wat zieltjes winnen. Hopelijk kunnen we dat ooit ook op eigen kracht doen.

Daarna een tour door Noord-Amerika. Met welke bands gaan jullie daar rondtrekken?

Met Sonata Arctica en Xandria. Daar zijn we ook al eens eerder mee op tour geweest en dat was onwijs gaaf. Als het enigszins vergelijkbaar is met wat we toen hebben gedaan, dan wordt het helemaal te gek.

Doen jullie nog wat losse shows in Nederland?

We doen er nog wel een aantal, maar niet zoveel. We zijn ons nu aan het richten op het buitenland. Natuurlijk nemen we Nederland heus wel mee. Dit najaar hebben we er nog een paar gepland.

Door naar het nieuwe album. Voor de vorige cd We Are The Others gingen jullie naar Zweden om daar met een heel team producers te schrijven en op te nemen. Hoe ging het in z'n werk voor The Human Contradiction?

Deze keer hebben we weer alles zelf gedaan, voor zover dat redelijk is. We hebben bij Fredman Studios in Zweden de mix laten doen, en de master is door Ted Jensen gedaan. En we hebben wat klassieke arrangementen gehad. Maar verder zijn we heel erg bij onszelf gebleven in dit proces. Dat was wel een reactie op het proces van de vorige plaat. Daar hebben we inderdaad met heel veel mensen samengewerkt. We hadden een producers-trio in Zweden, dat was fantastisch. Daar hebben we heel veel van geleerd. Maar we hadden ook echt drie verschillende labels waarmee we onvrijwillig te doen hadden. Dan heb je zoveel meningen van mensen buiten de band, die er allemaal hun licht op wilden laten schijnen. Op een gegeven moment hadden we ongeveer het idee dat we meer bezig waren met politiek dan met muziek maken. We zijn als band best koppig genoeg om ons niet af te laten sturen van wat we willen doen, maar het kost wel energie. En we hadden er nu voor gekozen om die energie helemaal in ons eigen proces te steken. We hadden ook vrij weinig tijd dus dat was ook wel een vereiste. Martijn heeft weer de producersrol op zich genomen, wat ook niet nieuw voor hem was. Op die manier hebben we het nu weer rondgebreid.

Deze keer hebben jullie ook geen externe schrijvers erbij gehaald, behalve Guus? Maar die is eigenlijk een soort lid van de band.

Hij is eigenlijk wel onderdeel van de band. Volgens mij zijn alle nummers bij Guus in de studio tot stand gekomen.

Je zei al dat jullie nu minder tijd hadden dan vorige keer. Was het wel genoeg, naar jouw mening?

Dat is lastig beoordelen. Ik ben heel blij met de plaat. Aan de andere kant zijn het wel minder nummers. Nu maar negen nummers. In feite komt het wel op hetzelfde neer, want het zijn wel langere nummers. Als we langer hadden gehad, had er misschien een extra nummer op gestaan. Maar dan was de timing niet goed geweest. Nu is de setup echt fantastisch. Zodra de plaat uit is gaan we op tour. Daarna gaan we op Amerikaanse tour. We hebben de festivals; we hebben de clubshows. Als we langer de tijd hadden gehad, was het misschien een langere plaat geworden. Maar weet je, we gaan net zo hard door naar ons volgende album. Ik denk dat het op zich zo wel goed was. Het is altijd maar de vraag of als je meer tijd hebt, of de nummers dan ook beter zouden worden. Ik vind het ook wel charmant dat de nummers nu redelijk dicht bij het initi�le idee dat we hadden, zijn gebleven.

Twee van de drie gastmuzikanten hebben jullie al eerder op een album gehad: Marco Hietala en George Oosthoek. Kun je die gewoon opbellen, zo van "he we hebben hier een nummer voor de nieuwe cd, waar we jou wel weer op willen hebben. Wil je weer meedoen?"

Zo gaat dat eigenlijk wel. Marco hebben we geloof ik per email weer gevraagd. Die was direct weer enthousiast om mee te doen. George hadden we gevraagd om wat dingen mee te doen. Uiteindelijk was er een nummer met een gruntpartij, dus vroegen we of hij dat kon doen. Het klonk zoals gewend: fantastisch. Dat is dus op de plaat gekomen. Hij heeft ook nog heel vaak met ons live meegedaan door de jaren heen. Hij is een van onze vrienden dus hij is er regelmatig bij. Het was redelijk eenvoudig om dat dus weer voor elkaar te krijgen.

En Alissa White-Gluz ken je natuurlijk van de tour die jullie met Kamelot door Noord-Amerika deden.

Ja. Zij had nog niet eerder meegedaan dus die vraag was wellicht wat onverwachter. Na die tour is ze nog met The Agonist naar Nederland geweest en toen ben ik ook weer wezen kijken, en toen ze vorig jaar in Tilburg was met Kamelot ook. Dus dat contact blijft ook wel een beetje. Maar toen was er overigens nog niet eens sprake van dat ze mee zou doen. Het is ook makkelijker om mensen te vragen die je kent. Ik vind het ook leuker om te weten wie er achter de stem zit die op de plaat staat.

Heb je zelf nog iemand die je ooit een keer heel graag zou willen hebben?

Nick Cave vind ik heel tof. Nog wel meer mensen hoor. Ik ben ook heel erg fan van Thom Yorke van Radiohead. Er zitten veel mensen bij van andere soorten muziek. Momenteel luister ik best wel weinig muziek van bands in ons eigen genre. Om de een of andere reden kan ik dat niet meer zo recreatief, nu we zelf zo serieus muziek maken. Dus ik luister nu naar een heleboel muziek buiten ons genre. Een heleboel van die mensen zou ik niet zo snel bij ons op plaat kunnen voorstellen, maar bij Nick Cave wel. Die heeft wel zo'n heel donker gothic geluid. Dus dat kan ik best wel voor me zien. Hij heeft ook best harde platen gemaakt, bijvoorbeeld met Grinderman. Bij Nick Cave denkt iedereen aan Nick Cave And The Bad Seeds, maar Grinderman vond ik fantastisch.

Stel dat je hem zou kunnen krijgen, zou je dan een nummer schrijven dat toch wat klinkt zoals de nummers die hij veelal maakt?

Ik zou zeggen: vertel ons wat jij wil doen. Serieus, als we hem zouden kunnen krijgen zou ik helemaal af gaan op wat hem gaaf lijkt. Op bijvoorbeeld zijn plaat Murder Ballads staan een paar prachtige duetten. Als je zoiets voor elkaar krijgt, dan zou ik gelukkig kunnen sterven.

Het album komt ook op lp uit, in een paar verschillende kleuren zelfs. Ik zag dat sommige kleuren ook al uitverkocht waren. Dat gaat dus hard met de voorverkoop.

Het gaat heel lekker. We hadden ook een limited boxset, maar die is ook al uitverkocht. In de UK staan we geloof ik op nummer 1 in de Amazon rock en metal charts voor voorverkoop. Het gaat echt heel lekker. Dat is wel fijn. Bij de vorige plaat hebben we heel veel tijd en energie in de plaat gestopt, maar qua setup was alles mis toen die uitkwam. We hadden een half jaar vertraging gehad. We hadden net een nieuwe platenmaatschappij, wat ook niet echt een succes was. Nu zitten we bij Napalm en ze zijn heel enthousiast. Ze schrijven daarom ook veel pers aan. Je merkt dat zij heel gemotiveerd zijn om er een succes van te maken. Daar hoort ook een budget bij. Dat was bij het vorige album al helemaal besteed om de master van Warner naar dat nieuwe label te krijgen.

Als ik er nu aan denk, dan vind ik het best knap wat we hebben bereikt. Dat hebben we dus op eigen kracht gedaan. Maar toen heb ik er heel erg van gebaald. Daarom is het nu ook zo'n opluchting. De plaat komt op tijd uit, we hebben een onwijs gemotiveerd label er achter staan, we gaan door Europa op tour. De setup is nu gewoon goed. Je bent natuurlijk een hele tijd creatief bezig en dat is ook echt de hoofdmoot. Maar bij de vorige plaat is me duidelijk geworden dat hoe goed de plaat ook is en hoe goed het creatieve proces ook is verlopen, alle randvoorwaarden er omheen zijn toch best wel belangrijk.

Hebben jullie complete vrijheid gekregen bij Napalm?

Napalm heeft zich er amper mee bemoeid. We merkten het vertrouwen vooral bij het schrijfproces. We stuurden ze wel eens wat op en dan was de feedback altijd helemaal te gek. Maar het was nooit van "je moet ons nu maar eens wat opsturen" of "we willen dat je met deze en die gaat werken." Nee, ik heb juist heel vaak gehoord dat ze ons creatieve proces respecteerden. Natuurlijk wil elk label wel weten dat het nog goed gaat en dat je genoeg nummers hebt en hoe het eruit gaat zien. We hebben juist het vertrouwen gemerkt aan hoe weinig ze ons in de nek aan het hijgen waren. Het is geen gebrek aan involvement, want zo kan het klinken. Maar we konden gewoon doen wat we zelf wilden.