Het is nog maar een jaar geleden dat jullie vorige album Day Of Reckoning verscheen. Hoe hebben jullie het voor elkaar gekregen zo snel met een opvolger te komen?

Dat vragen alle journalisten, maar daar maken jullie toch een misrekening! Spiritual Genocide komt in november uit, Day Of Reckoning kwam in maart 2011 uit maar was al zes maanden eerder opgenomen, in het najaar van 2010. Voor ons is dat album dus al twee jaar oud. Er heerst op dit moment ook een goed bandgevoel bij ons, dus dan vloeien de nieuwe nummers rijkelijk!

Voelde je extra druk om een goed album te maken vanwege het dertigjarig bestaan?

We zijn te oud voor spanningen, we doen dit al zo lang dat zenuwen niet meer nodig zijn. Stress is de doodslag bij het maken van een goed album. We hadden onszelf wel een doel gesteld. Veel bands van onze leeftijd schroeven het tempo omlaag, wij wilden hier niet aan toegeven en hebben geprobeerd er qua snelheid en brutaliteit juist een tandje bovenop te gooien!

Dat is wel gelukt ja. Hoewel jullie altijd een van de meer technische bands uit de Duitse scene zullen zijn, zijn jullie laatste paar albums wat minder complex. De keuze voor snelle, brute en pakkende thrash metal is dus een bewuste?

Ja. Als jonge muzikanten wilden we onszelf bewijzen door heel moeilijke en gestoorde dingen te spelen. Die druk hebben we nu achter ons liggen en we hebben genoeg tijd gehad om erachter te komen wat wel en niet werkt, op cd maar vooral ook live. We proberen nu nummers te schrijven die het live goed zullen doen, wanneer we ze voor onze fans spelen. Zij houden namelijk duidelijk meer van de iets makkelijker, goed meebrulbare nummers.

Vertel eens hoe het maken van zo�n nummer bij jullie verloopt. Voegt jullie huidige drummer Vaaver ook nog iets toe aan de muziek, of is Destruction puur het werk van gitarist Mike Sifringer en jijzelf?

Het meeste werk doen ik en Mike. Het schrijven doen we tussen onze tournees door. Mike komt met wat riffs, ik speel daarop in en dan slaan we aan het arrangeren. We denken zeker ook aan Vaaver tijdens het schrijven van onze muziek. Hij heeft een behoorlijk rappe en technische speelstijl en daar werken we graag mee! Op Day Of Reckoning kwam dit wat minder uit de verf, toen zat hij nog maar een paar weken in de band. Nu, zo�n 200 optredens later, kennen we elkaar door en door en zijn we een goed team, zowel persoonlijk als muzikaal.

Teksten schrijf ik altijd pas als de muziek helemaal af is. Dan is de hele vibe van een nummer er al en heb ik een gevoel wat er bij zal passen.

Zijn de teksten bij jullie minder belangrijk dan de muziek?

Natuurlijk! Is dat niet bij alle metalbands het geval? We hebben nog nooit muziek geschreven met een tekst als beginpunt. Al merken we dat in arme landen waar het leven moeilijker is de teksten meer impact hebben. Mensen hebben daar echt een moeilijk leven en kunnen zich goed in de duistere en rebelse teksten vinden.

O ja? Is dat misschien ook de reden dat jullie zo vaak in Zuid-Amerika toeren?

Inderdaad. Metal leeft daar veel meer dan hier. In Europa consumeren mensen metal: ze luisteren naar de muziek en bezoeken concerten en festivals. In een land als Brazili� is metal echt een levensstijl. De devotie daar is ongekend. Metalheads zijn daar net zo toegewijd als de meeste Brazilianen aan voetbal zijn, haha. De klassieke heavy- en thrash metal bands zijn door ook nog veel groter dan hier in Europa, de westerse metalfans zijn veel ontvankelijker voor trends op muziekgebied. In de jaren �80 was het hier in Europa ook zo, maar is het in de loop der jaren verdwenen. Daarom gaan we zo vaak naar Zuid-Amerika: het is simpelweg de grootste en meest aantrekkelijke markt voor ons! We waren er afgelopen zomer voor enkele grote optredens, in november gaan we weer naar Brazili� en we zullen zelfs op de komende editie van Rock In Rio spelen!

Terug naar het nieuwe album. Je hebt behoorlijk wat mooie gasten weten te strikken.

Ol Drake van Evile speelt een solo. Hij is een goede vriend van ons en een groot fan. Het klikt heel goed tussen ons. Hij verving Mike al eens bij enkele optredens in 2009, toen hij zijn hand had gebroken. Als Mike er niet zou zijn zou Ol gitaar bij ons spelen!

Op Legacy Of The Past zingen Tom van Sodom en Gerre van Tankard mee. We wilden Mille van Kreator er ook bij hebben, maar die had het te druk met het nieuwe album van zijn eigen band. Het nummer gaat over het prille begin van Destruction, dus het was alleen maar passend als onze oude vrienden meededen!

De limited edition van Spirutal Genocide bevat ook de bonustrack Carnivore waarop de line up van de albums Mad Butcher en Release From Agony een nummertje meespeelt. Hoe was het om weer met Olivier Kaiser (drums) en Harry Wilkens (gitaar) te werken?

Het bracht veel nostalgische gevoelens met zich mee, we hadden veel herinneringen op te halen. Zij vonden het vooral erg spannend: ze maken nog wel muziek maar niet meer in zo�n professionele studio en met zo�n gedisciplineerde werkwijze als Destruction. Het verliep echter heel soepel, het voelde heel natuurlijk om weer met hen te spelen. Natuurlijk zijn er nu ook gelijk mensen die zich afvragen of Olly en Harry zich weer bij Destruction aansluiten, maar nee. Hun tijd is geweest en we hebben nu allemaal onze eigen levens.

Er zijn niet veel bands die het redden tot hun dertiende album. Wat is jullie geheim? En hoe blijven jullie plaat na plaat zo gedreven en furieus klinken?

We hebben onze moeilijkheden gehad in de jaren 90, toen ik de band ook een tijdlang verlaten had. Ik weet niet of je die albums meerekent als echte Destruction-albums, ikzelf in ieder geval niet. Nu gaan we er weer echter vol voor en staan alle neuzen dezelfde kant op. De wereld rondreizen en overal je muziek laten horen aan toegewijde fans is de grootst denkbare gift, dat willen we niet zomaar verspelen. Daarbij zijn we eerlijk, we volgen geen trends, we luisteren naar niemand, laten ons door niemand de les lezen!

Wat vind je eigenlijk van retro-thrashbands als Evile, Warbringer, Havok en dergelijke?

Met veel van die bands hebben we al eens getoerd. Ik vind het allemaal prachtig, dat deze muziek weer gespeeld wordt door jonge, gedreven gasten. Toen wij in 1999 onze comeback maakten was er helemaal geen jonge thrash, alles draaide destijds om die trendy melodieuze death metal. Nu wordt de vlag van de jaren �80 weer hooggehouden door enthousiaste jonge honden, gezegend met de kennis en techniek van nu! Geweldig!

Mijn inziens komt Destruction op een podium het best tot zijn recht.

Zoals ik al zei: dat we nog steeds de kans krijgen te toeren en avond na avond voor hordes metalheads te spelen zien we als een groot goed, vandaar dat we iedere avond 100% geven. Ook als we moe of ziek zijn of we vooraf eigenlijk geen zin hebben: het is de adrenaline die het �m doet, avond na avond.

Wat vind je leuker, op een groot festival als Wacken of Hellfest spelen, of in een zaal?

Hoewel optredens op grote festivals natuurlijk heel tof zijn, geeft het me wel een wat anoniem gevoel, als er tien meter en een hek tussen jou en het publiek zit. Ik heb het liefst een zaal met een laag podium, met zo�n duizend tot tweeduizend mensen aan publiek die ik in de ogen kan kijken. Dat is wat mij betreft de perfecte setting voor een metalconcert.

En headline je liever zelf, of vind je het ook leuk om met een grotere band op toer te gaan en zo een nieuw publiek aan te boren?

Zelf headlinen is vooral veel en lang wachten. Je speelt als laatste na een rits voorprogramma�s en nadat je het podium afstapt ga je douchen, slapen en rijdt de tourbus je naar de volgende bestemming. Ik ontmoet de fans graag. Daarom vond ik de tours die we de laatste jaren bijvoorbeeld met Arch Enemy en Overkill gedaan hebben heel erg leuk. Nadat wij gespeeld hebben kon ik dan nog de zaal in om een praatje te maken en de andere bands te zien.

Na 20 jaar en dertien albums is het vast moeilijk een gebalanceerde setlist te maken, met een goede mix van oude en nieuwe songs?

Jazeker! Als we een nieuw album uithebben kiezen we meestal om drie nieuwe nummers te spelen, maar we zijn zo tevreden met Spiritual Genocide dat er bij de aankomende tournee zelfs vier live willen doen! We gaan erom darten welke nummers dat worden, haha!

Verder is er natuurlijk een stel nummers dat we wel live moeten spelen. Een paar jaar terug lieten we eens wat oudjes weg, waarmee we sommige fans haast tot tranen dreven! Van de klassiekers doen we Bestial Invasion, Curse The Gods en Mad Butcher altijd, van onze recentere albums zijn Thrash �Till Death en Nailed To The Cross in onze set vastgeroest.

Wordt je het dan nooit zat om Bestial Invasion of Curse The Gods avond na avond te zingen?

Ik vind het juist heerlijk om die te zingen want daar heb ik geen enkele concentratie voor nodig! Die nummers zitten in mijn bloed. We repeteren die ook nooit meer, zo vaak hebben we ze gespeeld.

Op Hellfest 2011 zag ik jullie op dezelfde dag spelen als Sodom en Kreator. Jullie worden wel de �grote drie van de Duitse thrash metal� genoemd. Denk je dat een toer met jullie drie�n er ooit van zal komen?

Het moet wel gebeuren! Sodom�s nieuwe album komt in 2013 uit, Kreator heeft net Phantom Antichrist geopenbaard. We willen Tankard er ook graag bij hebben dan: goede vrienden van ons, die dit jaar ook hun dertigste jubileum vieren! Een complete tournee lijkt me vanwege onze drukke schema�s moeilijk, maar een paar losse optredens op speciale gelegenheden als festivals moeten te doen zijn. Het zou voor ons het best denkbare jubileumgeschenk zijn!

Gaan deze bands eigenlijk allemaal goed met elkaar om, of is er sprake van rivaliteit?

Tussen ons bestaan hechte vriendschappen, we hebben altijd veel te bespreken als we elkaar tegenkomen. Uiteraard heerst er ook een gezonde competitiedrang tussen ons, maar dat is alleen maar goed. We stuwen elkaar tot grote hoogten als we elkaars nieuwe cd�s horen en optredens zien!

Ik ben door mijn vragen heen. Heb ik nog iets onaangeroerd gelaten?

Nee, ik heb mijn zegje kunnen doen. Dank voor de support en het zit erin dat we in april weer naar Nederland komen!