Alcatraz
Enquête

Koop jij bij concerten en festivals nog weleens iets bij de merchandisestand(s)?

Ja, ik koop (bijna) altijd een aandenken
Regelmatig, maar lang niet altijd
Alleen bij mijn favoriete artiesten
Alleen als ik de show heel goed vind
Alleen als de prijs me erg meevalt
Alleen als het shirt of andere item me bijzonder aanspreekt
Alleen als ik in een bijzonder goede bui ben
Nee, ik heb inmiddels genoeg shirts en andere merchandise
Nee, vroeger wel, maar tegenwoordig vind ik het te duur
Nee, ook in het verleden deed ik dat zelden of nooit
Ik ga sowieso niet (meer) naar concerten en festivals
anders, namelijk:

[ Uitslag | Enquêtes ]

Geen concerten bekend voor 19-08-2025.
Kalender
Vandaag jarig:
  • Brian May (Queen) - 78
  • Martin Powell (Cradle Of Filth) - 52
  • Robb Flynn (Machine Head) - 57
  • Russell Allen (Symphony X) - 54
  • Tom Gabriel Fischer (Celtic Frost) - 62
Review

Port Noir - Any Way The Wind Carries
Jaar van release: 2016
Label: Century Media Records

Port Noir - Any Way The Wind Carries

Port Noir verraste vriend en vijand met het debuutalbum Puls (2013). De Tool-achtige melancholische progrock is voorzien van een modern geluid en is wars van genregrenzen. Het ene moment hangend naar poprock, het andere moment naar postmetal, reeg het trio menig genre naadloos aaneen. Wat een debuut! Dit beloofde wat.

Vorig jaar brachten de Zweden ons nog even aan het twijfelen met de viertracks-ep genaamd Neon. De nadruk lag met name bij de titeltrack wel heel erg op de popmuziek. De angst rees dan ook dat dit de nieuwe koers van het trio zou zijn, maar niets is minder waar.

Dat wordt al gelijk duidelijk bij opener Any Way The Wind Carries. De kenmerkend dik aangezette, diepe basgeluiden geven ook deze track de body voor de andere twee bandleden. En daar maken ze gretig gebruik van! Dit adagium hanteert de band de gehele 48 minuten die deze plaat rijk is. Goed geïntegreerde, moderne samples leggen de link met Neon. Maar er wordt ook in alle opzichten aan Puls gerefereerd. Deze plaat staat dan ook vooral in het teken van het inlossen van de belofte. Wat klinkt dit goed!

Met (wederom) Daniel Bergstrand achter de knoppen, weet je natuurlijk ook wel dat je een goed geproduceerde plaat voorgeschoteld krijgt, maar de band heeft in de afgelopen drie jaar vooral veel geleerd. Any Way The Wind Carries klinkt gelaagder. Waar de debuutplaat hier en daar wellicht wat plat en mat klonk, is men ook hier meer de diepte in gegaan. De heren schuren af en toe zo lekker tegen het randje aan, soms zelfs op het brutale af. Met venijn en vileine fileringen banen de Scandinaviërs zich een weg door de twaalf tracks. Maar nooit over de top, nooit té. Nergens vliegt de band uit de bocht, te allen tijde is het beheerst en gecontroleerd. Het past precies.

Is er dan helemaal niks aan te merken op deze plaat? Jawel! Die hondslelijke cover natuurlijk. Met zo'n poëtische albumtitel hadden de heren absoluut met iets beters op de proppen moeten komen. Maar goed, never judge a book by its cover.

De band toont op alle gebieden vooruitgang en is over de hele plaat scherp en tegelijkertijd erg stabiel. Er staat dan ook geen enkel minder nummer op. De belofte is ingelost. Eindlijstmateriaal voor liefhebbers van Tool, Leprous, Neurosis en Karnivool.

Tracklist:
1. Any Way The Wind Carries
2. Earth
3. Vous Et Nous
4. Black From The Ink
5. Onyx
6. Diamond
7. Beyond The Pale
8. Fur, Rye
9. Exile
10. The Sleep
11. Come What May
12. The Oak Crown

Score: 86 / 100

Reviewer: Wouter
Toegevoegd: 24 april 2016

Battle Beast @ Effenaar, Eindhoven Dynamo Metalfest

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2025 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.