De zon gaat op en onder met Dillinger Escape Plan. Hordes zelfbenoemde alternatievelingen hebben zich al laten intimideren door het math/hydra/grindcoregezelschap en pronken nu graag met het feit dat ze die vreemde muziek leuk vinden of zelfs begrijpen. Al die ad-hoc-Lowlands-fans vergeten echter dat in hetzelfde genre, zelfs bij het zelfde label, een aantal bands lopen die net zo interessant zijn als Dillinger maar zwaar ondergewaardeerd worden. Bands als Cephalic Carnage. Het gezelschap uit Denver doet in gekte, complexiteit en instrumentbeheersing op geen enkel vlak onder voor hun bekendere collega's, maar hebben het door het extremere karakter van hun muziek nog niet tot belangrijke act op mainstream-festivals geschopt.

Met dat karakter zijn we meteen aanbeland bij Anomalies, want het zou best eens kunnen dat de heren hiermee w�l een deel van de fanbase kunnen aantrekken waar Dillinger nu zo hard van profiteert. Niet dat Cephalic Carnage nu toegankelijke muziek is gaan schrijven, maar het is allemaal wat strakker en compacter dan op de vorige platen. De nummers hebben voor het eerst kop en staart gekregen, in plaats van nimmer eindigende kralenkettingen van riffs zoals op Conforming To Abnormality. Dat de band daarmee niets van zijn compromisloze karakter heeft ingeleverd is prijzenswaardig. Neem een nummer als Sleeprace, dat met zijn afwisseling tussen slepende Obituary-riffs, krankzinnig snelle blastbeats en melodieuze intermezzos perfect het karakter van de plaat vertegenwoordigd. Extreem, complex en toch zeer pakkend. Verder horen we een mix van stijlen voorbij komen die op iedere andere plaat totaal misplaatst had geleken, maar in een CC-jasje uitstekend tot zijn recht komt; stonerrock (Piecemaker), emo (Ontogony Of Behaviour), pure grindcore (Litany Of Failure) en jazz (Inside Is Out), om even wat zijstraten te noemen.

Cephalic Carnage heeft met Anomalies het imago van wiet rokende grapjassen die vooral heel hard langs elkaar heen spelen aangevallen en met succes vernietigd. De parodie�n worden achterwege gelaten, er wordt loeistrak gemusiceerd en de op het eerste oog volstrekt irrelevante teksten beginnen een doel te krijgen. Wie totaal uit zijn plaat gaat bij de ongebonden chaos van Conforming To Abnormality zal Anomalies misschien een beetje te veel van het goede vinden, maar wie waarde hecht aan een doordachte, en toch verpulverend krachtige plaat, die kan hier niet omheen.

Tracklist:
1. Scientific Remote Viewing
2. Wratith
3. Counting The Days
4. The Will Of The Way
5. Piecemaker
6. Enviovore
7. Dying Will Be The Death Of Me
8. Inside Is Out
9. Sleeprace
10. Kill For Weed
11. Litany Of Failure