Gefeliciteerd met Necrologies. Hebben jullie de fysieke exemplaren al binnen?

Ja, we hebben straks een bandrepetitie en dan neem ik ze mee. Ik heb ze nog maar net in bezit en de anderen hebben ze nog niet eens gezien. We gaan ze voorafgaand aan het repeteren signeren.

Hoe is het voor jullie om ‘m eindelijk in handen te hebben?

Supercool. Het is inderdaad fijn om het album eindelijk eens vast te houden. Ik ben ook blij met het artwork en dat alles in het booklet klopt. De anderen gaan straks in de oefenruimte de fysieke exemplaren voor het eerst zien.

Het is een enorme upgrade ten opzichte van de ep Resurrection.

Dat mag ook wel, haha. Ten tijde van de ep hadden we een aantal tegenslagen, waardoor deze net niet is geworden zoals we het zelf voor ogen hadden. Toentertijd heeft Marcel van de Vondervoort ons eigenlijk letterlijk gered. Die heeft die hele ep voor ons gemaakt. We wilden de problemen dit keer voorkomen en zijn daarom met Joost van den Broek in zee gegaan. We hebben eerst de single Vingt Mille Lieues Sous Les Mers bij hem opgenomen om te kijken of het werkt en het zo werd zoals wij wilden. Dat was het geval en daarom lag een nieuwe samenwerking voor het album voor de hand.

Hij heeft uitstekend werk geleverd. Scarlet Stories is helaas nog een onbekende band voor veel mensen, bijvoorbeeld als je kijkt naar het aantal likes op Facebook. Maar jullie volgers zijn wel heel trouw, want de crowdfundingcampagne is geslaagd.

We geloven in wat we maken en daarom hebben we de investering in Joost en andere zaken ook gedaan. We willen een visitekaartje afgeven van wat we kunnen en willen. Deze lijn willen we graag doorzetten. Of dat gaat gebeuren, is de vraag. Wij hebben er in ieder geval alles aan gedaan, met behulp van de fans die we hebben. Het aantal likes zegt wat dat betreft niets over de toewijding van je fans. We hebben met een beperkte groep mensen toch een enorm bedrag bij elkaar gekregen voor die studio. Dat is ontzettend gaaf en dat vind ik dus belangrijker dan het aantal likes. Natuurlijk is het gaaf als onze muziek ontdekt wordt door meer mensen. Daar doen we ons best voor.

Wellicht dat optredens ook aan die naamsbekendheid gaan bijdragen. Zo staan jullie binnenkort op ProgPower Europe. Dat is een mooie gelegenheid om aan het progminnende publiek te laten zien en horen waartoe jullie in staat zijn.

ProgPower stond al op ons wensenlijstje, dus het is extra cool dat de organisatie ons benaderd heeft. We hopen wat meer deuren te kunnen openen met dit album om op bepaalde festivals en podia te spelen en vooral unieke en mooie shows te brengen.

Het album komt in eigen beheer uit. Jullie doen wat dat betreft nog veel zelf.

Ja, vooral het crowdfundingdeel heb ik op me genomen. Dat is veel werk geweest. Het is wel fijn dat we met de neuzen dezelfde kant op staan in de band. Dat geeft veel vertrouwen voor de toekomst. Anders had ik het ook niet gedaan. We doen veel zelf, maar de fysieke distributie doen we via Subarban. We kennen Rob Willemse van Cirrha Niva, die daar werkt. We zijn blij dat we daarmee een groter publiek kunnen bereiken. Daarnaast hebben we de hulp ingeroepen van Ron van Hal. Hij doet alleen maar werk voor bands en projecten waar hij zelf in gelooft. Hans Schoof helpt ons op dit moment met de boekingen. We verzamelen mensen om ons heen die toegewijd zijn.

Is het een bewuste keuze geweest om het in eigen beheer uit te brengen of hebben jullie nog wel wat demo’s aan labels gestuurd?

Het is vrij bewust geweest om het album in eigen beheer uit te brengen. Zoals ik net al zei, hebben we met Suburban een prima partner ingeschakeld. Omdat we de crowdfunding zelf hebben gedaan, wilden we het album in eigen beheer uitbrengen. We hebben wel contact gehad met labels om te kijken wat de mogelijkheden zijn, maar de conclusie was dat we het dit keer liever in eigen beheer deden.

We hebben het net al even over Joost gehad. Hij heeft het verhalende en sfeervolle karakter van de muziek goed naar voren gehaald.

Daar zijn we heel erg blij mee. Ook met de mastering van Darius van Helfteren en Jos Driessen heeft geholpen met de opnamen. Joost heeft de plaat geproduceerd en gemixt. Ik ken hem van Ayreon en hij heeft echt goed meegedacht met ons. Het is zelfs zo dat hij zijn eigen comfortzone verlegd heeft tijdens het proces, al kun je dat het beste aan hemzelf vragen. Soms had ik een idee en dan moest hij wel een beetje lachen. Toen zijn we echter toch gaan kijken of we er wat van konden maken. Hij kwam ook met verschillende ideeën. Een voorbeeld daarvan is de solo van Sophie (Ansems - violiste, red.) in The Tell-Tale Heart. Zij kwam met een idee, een aanzet tot een solo. Daarvan vond ik dat het nog extremer moest. Ook Joost vond dat het mooie daar losgelaten moest worden. Geen perfecte nootjes, maar de emotie die moest er juist in zitten. Dat heeft Sophie fantastisch gedaan.

Het is één van mijn favoriete nummers, samen met Vingt Mille Lieues Sous Les Mers. Vooral het “Grief deepens the sorrow”-deel van laatstgenoemde krijg je kippenvel van. Dat lijkt me ook elke keer in de oefenruimte iets magisch.

Dat klopt. Het is heel intens. Het nummer gaat over kapitein Nemo en zijn emoties. Hij heeft veel gemaakt en komt uit de oorlog. Zijn familie is onderdrukt en vermoord. Door de emotie van het verlies van iemand en ook het overlijden van Bidi van Drongelen konden we als band die emotie er goed inleggen. Carmen heeft heel mooi het melancholische karakter erin gebracht met haar solo. Daar ligt haar talent ook.

We hadden het zojuist over Sophie. Zij speelde al tijdens semi-akoestische shows mee, maar wanneer is zij bij de vaste line-up gekomen en wat heeft jullie daartoe doen besluiten?

Het is eigenlijk wat sneaky gedaan. Een paar maanden geleden realiseerde ik me dat ik haar toetreden nooit netjes officieel heb aangekondigd. We hebben haar uiteraard wel aangekondigd op de plaat. Daarop staan veel koortjes, waarop vooral ik ben losgegaan. Ik wilde graag zo veel mogelijk wegblijven van een backingtrack, dus ik wilde de koortjes live doen. Gelukkig kan eigenlijk iedereen in de band wel zingen, maar soms vraagt de muziek zelf te veel aandacht. Ik wilde dus graag iemand erbij op achtergrondzang en we hebben nummers met vioolpartijen. In het nieuwe nummer, dat nog niet is uitgebracht, zitten ook weer vioolpartijen. Het was dus een logische conclusie om Sophie voor vast in de line-up te hebben. Ik heb gevraagd of ze interesse had en dat was zo.

De vioolpartijen in de nieuwe versies van de nummers die ook op de ep staan, zijn ook echt een toevoeging.

Dat vinden wij ook. Voor ons is het nu ook echt helemaal af. De verhaaltjes zijn af. Dat miste naast de productie nog.

De eerste luisterbeurten moest ik wel wennen. Er staan nummers van de ep op en nieuwe nummers. Hoe was dat voor jullie en hoe hebben jullie bepaald welke songs het tot de cut zouden maken?

De nieuwste nummers wilden we er sowieso op hebben, al staat er één nieuw nummer niet op. Dat is Kill Your Darlings. We hebben nog wel nagedacht over andere nummers die we hebben geschreven, maar nog nooit hebben opgenomen. We kwamen echter tot de conclusie dat zoals het er nu opstaat, het beste is wat we in huis hebben. Het thema was al vrij snel duidelijk voor mij. Voordat het idee ontstond van een album heb ik nagedacht over wat ik zou willen op een album en vroeg ik me af wat de nummers bindt. Het thema Necrologies gaat over het leed dan mensen elkaar en dieren aandoen en de vraag waaraan dieren en mensen zijn gestorven. Mijn woede over wat er gebeurt in de wereld wilde ik graag naar voren brengen. Dus ook in Vingt Mille Lieues Sous Les Mers komt dat thema goed naar voren, net als in The Tell-Tale Heart overigens. Met betrekking tot de ep-nummers hadden we een poll gemaakt. Daar kwamen Nostalgia In A Closed Mind en “Kies zelf een liedje” als close winnaars uit de bus. The Tell-Tale Heart is zo’n sterk nummer en vertegenwoordigt eigenlijk alles wat we doen. Daarom hebben we ervoor gekozen om het nummer nogmaals op te nemen en dit keer dus met Sophie.

Het is geen conceptalbum, maar het heeft dus een verbindend thema en in de intro en het laatste nummer komt dezelfde tekst terug.

Ja, een boek heeft ook vaak een proloog en epiloog. De verhalen zijn belangrijk voor ons. Vandaar dat ik dat ook graag wel terug wilde zien komen op het album. De tekst en het thema zijn leidend. Die twee nummers stonden vast. De volgorde van de andere nummers is dankzij Carmen tot stand gekomen. We hebben allemaal onze suggesties gedaan en zij heeft ze allemaal achter elkaar doorgespeeld om te kijken wat de beste dynamiek was. Haar voorstel lag dichtbij wat de rest ook al in gedachten had. We waren het al snel eens over de definitieve volgorde.

Het is een zeer dynamisch geheel. Je bent ooit samen op de Rockacademie begonnen liedjes te schrijven samen met Bram. Eerst akoestisch en later vanwege de dynamiek in bandverband. Bram en jij vormen nog steeds het belangrijkste songwritersduo, maar anderen zijn steeds meer aan het bijdragen.

De nieuwe nummers hebben we inderdaad samen met de band geschreven. Iedereen heeft zijn eigen partijen bedacht. De basis wordt nog steeds door Bram en mij geschreven, maar ook Carmen en Bram hebben schrijfsessies gehouden. Ik hou vooral de focus op het verhaal. Niet alleen betreffende de vocalen, maar ook welke stukjes waar moeten. We repeteren wekelijks. Ik neem het op en dan ga ik thuis kritisch luisteren waar welk stuk het beste past. Sommige moeten twee keer zo lang en soms ben ik op zoek naar een bepaalde passage. Het is een soort puzzel die ik vervolgens terugkoppel in de repetities. We kijken dan wat werkt en zo gaat het proces door. Op die manier komen nummers tot stand. Dat kan vrij lang duren, maar het kan ook snel gaan.

Het lijkt me wel een uitdaging om al die verschillende invloeden van bandleden in lange nummers op een organische manier bij elkaar te brengen.

De muzikale leiding komt nog steeds vanuit het verhaal. Dat is voor mij belangrijk en zelfs een vereiste. Eigenlijk wil ik het liefst het verhaal hebben voordat we gaan schrijven. Soms komt het echter voor dat er muzikale passages in een bandrepetitie me inspireren tot een verhaal. Vaak heb ik wel een idee wat bij de visie van een verhaal leidend is. Vervolgens gaan we met elkaar puzzelen.

Er is heel veel symboliek en er zitten veel metaforen in de tekst. Conclusie is een sombere blik op de wereld met veel teleurstellingen. Toch is er ook wel hoop. Zo heb je het over dat de natuur sterker is dan de mens bijvoorbeeld. Hoe zie je die twee uitersten?

Dat is persoonlijk. Ik ben daar heel erg mee bezig. Ik ben ervan overtuigd dat de wereld supermooi is. Alle mensen waarmee ik omga, zijn stuk voor stuk mooie mensen. Ik heb dus geen hekel aan mensen. Integendeel, ik hou van mensen en wat we allemaal kunnen doen. We zijn creatief, we kunnen nadenken en zo veel moois bouwen. Juist daarom vind ik het soms zo jammer dat we heel veel dingen kapotmaken bij elkaar, in de natuur en bij de dieren. Ik ben gedragsbioloog. Ik bewonder dieren, heb veel respect voor ze en bewonder hoe ze zijn. We onderschatten echt hoe rijk de dierenwereld is en hoe zij op zichzelf ook wezens zijn. We vergeten het ook weleens. Het is voor mij dan ook een enorme drijfveer om te proberen zo goed mogelijk te leven, bewust te zijn en me in te zetten voor de natuur en de wereld. Voor mij zijn de teksten dan ook een uiting van woede. Dat is uiteraard met fictie verweven. Ik zie het dan ook als kunst en artisticiteit om iets te overdrijven, hoewel dat soms niet eens nodig is, want soms zijn de dingen gewoon zo gruwelijk als ze zijn. Je hoeft er dan niet eens veel fantasie voor te hebben om een gruwelijk verhaal erbij te bedenken. Het is meer een bewustwording.

Hoop je ook dat de luisteraar en lezer dat eruit haalt of vind je het ook prima dat iemand het op een andere manier interpreteert?

Vooral dat laatste. We zijn allemaal mensen en we maken allemaal fouten. Ik ben echt niet degene die het woord moet gaan verkondigen. Ik maak me er echter wel zorgen over en natuurlijk is het mooi als ze bepaalde dingen meenemen of de teksten inspireren. Dat vind ik zelf heel mooi. Mensen kunnen elkaar inspireren om dingen te doen. Als iemand echter het gewoon een leuk liedje vindt of iets heel anders uit de tekst haalt wat voor diegene spreekt, dan is dat uiteraard prima.

Jullie trekken de luisteraar met jullie muziek en teksten naar een eigen wereld. Die eigen wereld komt in verschillende uitingen naar voren. Niet alleen in de muziek en de tekst, maar ook met clips en artwork. In het artwork van Jelle Steenhuisen komen teksten uit bepaalde nummers terug.

Klopt. Jelle heeft ook het artwork voor de single gedaan. Dat is het verhaal van Jules Verne, dus daar haalt hij veel inspiratie uit. Voor het album is het wat uiteenlopender, dus ik had een mood-board gemaakt van wat ik mooi vind. Eigenlijk hoefde ik hem niet zoveel aanwijzingen te geven. Ik heb dan ook gezegd: “Maak vooral wat jij mooi vindt.” Hij vond het desondanks lastig op basis van een mood-board en vroeg me mijn teksten naar hem op te sturen. Aan de hand van de teksten heeft hij schetsen gemaakt. Die zijn ook te zien in het albumboekje. Ik heb uitgezocht op welke tekst een bepaalde tekst betrekking heeft. Er was er één die me ontzettend aansprak. Dat is die gebaseerd is op verschillende verhalen. Die is hij gaan uitwerken en die is ook bizar mooi geworden.

De creativiteit die in jullie muziek te vinden is, die zie je ook terug in de clips. Ondanks het beperkte budget kun je op basis van creatieve ideeën toch veel doen. In een badkamer bijvoorbeeld en jullie nieuwe clip is zelfs ’s nachts opgenomen in jouw achtertuin. Wat vonden de buren ervan?

Je moet wat. Ik vind het heerlijk om erover na te denken. We hebben niet zo veel geld, dus we moeten creatief zijn om de boodschap die je hebt te vertalen. We werken samen met Nick Bökkerink en voor de nieuwe clip ook met Sebastiaan Donders, een goede vriend van mij. Zij hebben de praktische invulling verzorgd en het materiaal geschoten. Sebastiaan heeft de regie op de dagen zelf gedaan. Ik wilde dat zelf niet doen en dus uit handen geven. Nick is niet alleen een fantastische cameraman, maar ook een regisseur die goed nadenkt over wat wel en niet werkt. Hij is ook flink bezig geweest met de edit. Het team bestaat dus uit drie mensen en dat werkte goed. Voor de vorige clip heb ik veel samengewerkt met Nick en met Carmen. Ik heb een soort filmfragment in mijn hoofd bij het nummer en dat proberen we dan te evenaren. Ik hou wel van abstractie en symboliek, dus het hoeft geen letterlijke speelfilm te worden. Op die manier heb ik ook meer vrijheden. Belangrijkste is dat de emotie en de boodschap overkomen. Er kwam tijdens de opnamen wel even een buurman checken, maar die is wel creatief, dus die vond het fantastisch.

Het is voor In Blood And Limbs And Gore And Clay. Wanneer komt de clip uit?

Redelijk dichtbij de releasedatum van het album. We hopen tijdens de releaseshow de clip helemaal te kunnen tonen en anders een teaser. Nick is momenteel nog druk bezig met de edit, dus ik ben heel benieuwd naar het resultaat. Hij wil het op tijd af hebben.

Zijn jullie ook nog bezig om jullie liveshow dan nog extra vorm te geven?

We repeteren wekelijks om de routine erin te krijgen. We zijn al een tijdje bezig met de speelvolgorde van de albumrelease met in ons achterhoofd ProgPower Europe. We hebben degene die het licht van onze vorige clip heeft verzorgd, uitgenodigd om bij de albumrelease het licht te verzorgen, dus dat draagt uiteraard bij aan de show.

Behalve de shows met Scarlet Stories doe je nog mee aan diverse andere live-projecten, zoals op 29 december in Cultuurpodium Boerderij. Wat kunnen mensen daarvan verwachten?

We gaan progklassiekers ten gehore brengen op uitnodiging van Edward Reekers en Arie Verstegen van de Boerderij. Er staan goede muzikanten en die spelen gave muziek, dus ik heb er veel zin in. De setlist is al rond, maar ik moet nog aan de studie. We gaan er een leuke avond van maken.

Dan is er nog Looking Glass Project en ABBA Rocks.

Ja, Looking Glass Project is meer een vrijetijdsproject, dat wel op een serieuze manier is aangepakt door Riccardo Curti en Filippo Rosati. Ik heb toegezegd omdat ik mijn skills in het opnemen van mijn eigen stem wilde verbeteren. Het is wel leuk om mezelf uit te dagen op zanggebied. Riccardo heeft mij benaderd. We doen wat we leuk vinden, maar er zit geen moeten aan vast. ABBA Rocks is eind januari. Ik klaag niet over dat ik me verveel.

Van de anderen is vooral bekend dat Carmen in Witte Wieven speelt.

Ja, dat klopt. Sophie speelt nog in UniversalSoundShifts en Bram draagt ook bij aan het project, dat in het leven is geroepen door Ivo van Dijk, die bekend is van onder andere Karmaflow. Ze maken vooral muziek vanuit een sjamanistische achtergrond. Het is heel intuïtief jammen. Sophie is master in arts, dus ze maakt ook muziek in opdracht. Drummer Tim Kuper speelt in de coverband De Bijtels. Hij staat ieder weekend op het podium. Entertainen en lol hebben is echt wel zijn ding.

Jullie hebben het er maar druk mee. Het is mooi dat Necrologies er nu is. Dat heeft wat bloed, zweet en tranen gekost, maar het resultaat mag er zijn.

We zijn er lang mee bezig geweest. Er zit veel tijd, energie, liefde en frustratie in. We zijn er trots op en hopen dat mensen het mooi gaan vinden. We kijken uit naar de releaseshow.

De releaseshow is op donderdag 19 september in Willem Twee te Den Bosch. Op zaterdag 5 oktober staat Scarlet Stories op ProgPower Europe in Baarlo.