De muzikale invloeden worden niet onder het tapijt geveegd. Thrashmetalbands uit de jaren tachtig, zoals Exodus, Slayer en Dark Angel en heavy- en speedmetalbands als Iron Maiden, Agent Steel en Manowar zijn duidelijk belangrijke invloeden voor het geluid van Btcher, maar ook (proto-)blackmetalbands als Venom, Celtic Frost en Darkthorne hoor je terug. Deze verschillende sounds worden continu door elkaar in de muziek gemplementeerd. Zo komt het voor dat er gierende thrashriffs te horen zijn, terwijl de drumpartijen doen denken aan black metal. Zanger R Hellshrieker past goed bij deze stijlcocktail. Hij wisselt veel met zijn stem: van hoge screams die in heavy en thrash metal niet zouden misstaan naar lage zang, waarmee hij meer naar de blackmetalkant neigt. Gitarist KK Ripper kan net zo goed wisselen tussen stijlen als Hellshrieker, maar dan op gitaar. Hoewel het gitaarwerk het grootste deel van de tijd gillend en gierend uit je speakers komt, weet hij vaak genoeg sinistere ondertonen in zijn spel te verwerken.
Alle nummers hebben een eigen karakter, waardoor je aandacht bij de muziek gehouden wordt. Het titelnummer verdient echter een speciale vermelding. Deze duurt ruim negen minuten, wat al best bijzonder is voor een band van dit kaliber. Voor alle muzikanten is dit een goed moment om te laten horen wat ze in huis hebben. De zanglijnen schieten alle kanten op, van hoge uithalen, naar lage chants en dan weer naar thrashy gekrijs. KK Ripper wisselt tussen rustiger getokkel, gillende solos en blackmetalriffs. De ritmesectie verzorgt, net als op de rest van het album, de ruggengraat van de muziek. De baspartijen van AH Wrathchlyde zorgen ervoor dat de muziek een lekker vunzig geluid krijgt en zo nu en dan zijn er tussendoor fijne basloopjes te horen. Drummer LV Speedhmmer weet de rest goed te ondersteunen, maar schroomt ook niet om met snelle drumpartijen te komen die de muziek domineren.
Er is bewust gekozen voor een schrale productie, om zo de jarentachtigsfeer nog duidelijker te maken. Dit doel is zeker bereikt. De drumpartijen klinken blikkerig en de bas ligt hoog in de mix. De gitaar- en zangpartijen klinken niet gelikt en geven het geheel een erg chaotisch geluid. De muziek klinkt ouderwets, zonder dat dit geforceerd overkomt. De band geeft aan inspiratie te halen uit de taperuilscene van vorige eeuw. Dit album misstaat niet tussen releases uit dat tijdperk. Liefhebbers van snelle metal en gillende gitaarpartijen doen er goed aan 666 Goats Carry My Chariot eens op te zetten.
Tracklist:
1. Inauguration Of Steele
2. Iron Bitch
3. 45 RPM
4. Metallstrm/Face The Btcher
5. Sentinels Of Dethe
6. 666 Goats Carry My Chariot
7. Viking Funeral
8. Brazen Serpent
9. Exaltation Of Sulphur
