De postrockformatie ontstaat in 2010 en laat zich inspireren door Cult Of Luna, Godspeed You! Black Emperor, OM en Chelsea Wolfe. De grootste kracht van het kwintet ligt in het neerzetten van een mistige, emotionele sfeer zoals in het fantastisch opgebouwde Creation. Langgerekte, memorabele zanglijnen, hypnotiserende ritmiek en steeds meer gitaarlijnen mengen zich in de eerste helft. Halverwege vormen eenvoudig getokkel en postrock-tremeloleads de inleiding van een zinderende climax.
Alhoewel Leonov met deze openingstrack het beste van zichzelf heeft getoond, is het overige materiaal zeker aangenaam genoeg om te beluisteren. Met de term post-rock doe je de Noren tekort, want in Tempest combineren ze op fraaie wijze de esthetiek van Radiohead, Extol en The Breeders. Ook de akkoordenreeks in Om, dat iets wegheeft van Massive Attack, verdient een vermelding, evenals de climax.
Tran Atdetgran heeft een ingetogen, soms lieve, nachtelijke stem die prima bij de muziek past. Haar zang ligt diep in de mix, waardoor ze vaak een dromerige touch aan de songs meegeeft. In het rustige Pretender klinkt het alsof de zang is opgenomen in een kerk. De muziek ademt een nachtelijke sfeer en brengt je in hypnose. Af en toe dienen referenties aan Placebo, Smashing Pumpkins of andere jarennegentigbands zich aan (Woebegone).
Het zelfgetitelde debuut is een zeer aangename kennismaking met Leonov. De atmosferische rock/metal is meeslepend en sfeervol en herbergt diverse memorabele momenten. De heren en dame zitten momenteel in de studio om aan een tweede release te gaan werken die zwaarder gaat uitpakken. Beslist iets om naar uit te kijken en de moeite waard om tot die tijd de eerste release eens op te zetten.
Tracklist:
1. Creation
2. To All Wrong Gods
3. Tempest
4. Om
5. Woebegone
6. In Fire
7. Pretender
8. Cities Fall
