Leonov speelt trage post-metal met wat ritmische twists en psychedelische effecten. Kenmerkend binnen de muziek zijn de dromerige vocalen van Tran Reindal. De zangeres moet het niet van haar bereik hebben, maar van langgerekte, doordringende vertellingen, die ze met veel karakter en gevoel brengt. In vergelijking met het debuut valt op dat ze meer zingt en articuleert (Oceanode en het kwartier durende titelnummer, dat een hoogtepunt op zich is, zijn de beste voorbeelden). Soms komt de naam van Thom Yorke van Radiohead daarbij in gedachten op.
Naast het filmische slotstuk Wake komt het kwintet het sterkst voor de dag in het sludgy I Am Lion, I Am Yours en het meer dan tien minuten durende Shem. De albumopener blijft goed hangen en laatstgenoemde is fraai opgebouwd. Het is alleen jammer dat een sterke climax uitblijft en de track verzandt in een dreunend einde met experimentele effecten. Tussendoor is er het deels The Ocean-achtige Eucharist, dat veel power heeft dankzij de ritmesectie die prominent in de mix staat. Met name de massieve baspartijen geven deze track veel body. Daarnaast versterken het contrast tussen enerzijds die heavy ritmesectie en anderzijds de dromerige vocalen (met een psych-effect) en de sfeervolle, experimentele gitaarleads elkaar.
Doorgaans schildert Leonov op deze tweede langspeler een somber beeld van onze aardkloot. Een confronterend beeld dat veel indruk maakt. De bandleden slagen er op een uitstekende manier in je te verplaatsen naar hun gedachtenwereld. Een belevingswereld die op rationale wijze door alle hypocrisie heen prikt. Hoewel de release niet over de hele lengte even memorabel is qua ideen, vergoedt de sfeer veel, zo niet alles en is Wake een schijf die een blijvende indruk achterlaat en gelukkig, ondanks de sombere toon, een sprankje hoop ademt.
Tracklist:
1. I Am Lion, I Am Yours
2. Eucharist
3. Shem
4. Oceanode
5. Wake
