Middels de debuut-cd van het old school deathmetal-zijproject Vallenfyre verwerkte de van Paradise Lost bekende gitarist Gregor Mackintosh de dood van zijn vader. A Fragile King uit 2011 was een erg duister album, dat aan de langvervlogen begindagen van Paradise Lost herinnerde en hoge ogen gooide onder zowel pers als fans.

Het tweede Vallenfyre-album Splinters is in alles de overtreffende trap van A Fragile King geworden en klinkt zo mogelijk nog donkerder en vooral botter. In opener Scabs zijn de typische Paradise Lost-achtige gitaarmelodiëen gelijk herkenbaar, maar die worden al snel bruut uiteengescheurd met een genadeloos hakkend stuk. Splinters staat bol van die snelle uitspattingen. Deze grindcore-invloeden geven het geheel een ruw underground-gevoel. Waar de vorige cd erg massief en overweldigend voortrolde, komt dit album meer chaotisch over. Neem bijvoorbeeld het anderhalve minuut durende Instinct Slaughter, een nummer met razende blastbeats dat zo op World Downfall van Terrorizer had kunnen staan! Er staan ook meer vertrouwd aandoende doomy nummers op, maar ook daar roepen feedbackende gitaren en valse melodieën (de naargeestige klanken in Bereft) een oldschool-sfeertje op. Meer nog dan death/doom zoals op A Fragile King, is dit ouderwetse, Celtic Frost-achtige metal. Nergens raak je als luisteraar echter de draad kwijt. Daar zijn de door Mackintosh geschreven nummers, met altijd een duidelijke opbouw, kop en staart, goed genoeg voor. Ook de albumbrede balans is goed doordacht: langzamere stukken worden op gezette tijden afgewisseld met sneller werk. De productie van Kurt Ballou (Converge) doet Splinters ook goed en past Vallenfyre perfect. Het gitaargeluid klinkt precies als dat van Entombed in hun hoogtijdagen, maar dan met moderne helderheid.

“ These scabs will never heal ” boert Mackintosh in Scabs. Als dat betekent dat we nog meer van dit soort albums mogen verwachten, juich ik het enkel toe. Dit is oermetal, maar dan met een modern geluid en het compositorisch inzicht van een doorgewinterde ervaringsdeskundige. Sceptici dachten wellicht niet dat Mackintosh het nog in zich had om dusdanig lomp uit de hoek te komen, maar zij hebben ongelijk gekregen. Splinters is nu al een van de meest overtuigende extreme metalalbums van 2014.