Falconer met een compleet Zweedstalig album, is dat nu direct nodig? Zolang het album als Armod klinkt zeg ik volmondig 'ja', want deze sympathieke folk/power metalband heeft ondanks het onverstaanbare karakter van de songs weer een mooie hoeveelheid pareltjes neergezet waar de liefhebber wel pap van lust!
Waar enkele fans waarschijnlijk wel even bij zullen moeten slikken, is het feit dat de folkinvloeden dit keer niet op subtiele wijze in de songs verwerkt zitten, maar we eigenlijk getrakteerd worden op stevige metal (Griftefrid heeft zelfs blastbeats) met wat opzwepende melodien en pure folkliederen (Grimasch Am Morgonen, nota bene een cover van onze eigen Cornelis Vreeswijk). Slechts op opener Svarta nkan en Fru Silfver komt de herkenbare Falconer mix van folk en power metal goed tevoorschijn, maar op de rest van de nummers is het toch meer het een of het ander.
Dat neemt niet weg dat alles weer van buitengewoon fijne kwaliteit is. Mathias Blad klinkt zoals altijd zeer genspireerd en blijft nog steeds een van de meer originele zangers in dit genre waar hoog gillen of laag grommen nog steeds de meest voorkomende zangstijlen zijn. Op een nummer als Herr Peder Och Hans Syster komen ook de vrouwelijke vocalen weer even uit de cast en worden we zodoende getrakteerd op een fijn duet. Het enige wat me na verloop van tijd wel begint tegen te staan is toch het gemis aan wat bombast (denk aan Dreams And Pyres van het vorige album) of wat meer vreugdevolle songs, want Armod klinkt ondanks de folkmomenten vrij duister.
Mijn favoriete Falconer-album zal Armod niet snel worden, daarvoor blijf ik te veel hangen aan de eerste twee albums die me toen door de originaliteit compleet omver bliezen. Het blijft echter wel een erg fijne plaat waar de fans met een gerust hart aan kunnen beginnen.
Tracklist:
1. Svarta nkan
2. Dimmornas Drottning
3. Griftefrid
4. O, Tysta Ensamhet
5. Vid Rosarnas Grav
6. Grimborg
7. Herr Peder Och Hans Syster
8. Eklundaspolskan
9. Grimasch Am Morgonen
10. Fru Silfver
11. Gammal Fbodspalm
