Het in 2005 verschenen Rota is inmiddels alweer vijf jaar oud en is de vijfde full length van deze band. Hoewel het latere werk van Wyrd meer en meer is opgeschoven richting een deprimerende, Katatonia-achtige sound, is Rota nog een stuk melodieuzer. Net als op het n jaar eerder verschenen Vargtimmen Pt. II laat Wyrd op dit album ook behoorlijk wat afwisseling horen. Zo is de bijna vijftien minuten durende opener Noitakansa een statig nummer dat zich traag ontvouwt aan de luisteraar, met een krachtige versnelling halverwege. Hier en daar wordt wat akoestisch gitaarwerk la Agalloch toegevoegd. Het staat in schril contrast met het hierop volgende Gtterdmmerung, een snel, supermelodieus nummer met gitaarwerk dat bij vlagen zelfs aan Iron Maiden doet denken. Ook in Veri Kutsuu Verta komt Wyrd behoorlijk venijnig uit de hoek. Het nummer grijpt het meest direct terug op de black metal wortels van Narqath en vertoont zelfs wat raakvlakken met Azaghal.
Enkele minpunten zijn er echter ook, zoals de bij vlagen nogal schel ingemixte keyboards. De productie is sowieso niet bijster sterk (met name het drumgeluid is wat rommelig), maar toch is dat geen moment storend. Daarnaast wordt het niveau van de eerste nummers niet helemaal vastgehouden. Uitgerekend het titelnummer is bij vlagen wat langdradig, hoewel de versnelling op het einde veel goedmaakt. De eindbalans is echter vooral positief. Rota is een behoorlijk sterk album geworden dat een breed scala aan pagan black metal-liefhebbers zal aanspreken als een loepzuivere productie geen noodzakelijkheid is tenminste. Met de melancholische ondertoon zorgt Wyrd in ieder geval voor een redelijk eigen geluid in deze tijden van Alestorms en Korpiklaanis.
Tracklist:
1. Noitakansa
2. Gtterdmmerung
3. Henkien Yss
4. Veri Kutsuu Verta
5. Rota
6. Loitsi
