Stake is de voortzetting van de Belgische band Steak Number Eight. De naam voelde oud aan en de leden wilden met een nieuwe naam nieuwe energie en inspiratie in de band blazen. De sludgy post-metal van Steak Number Eight is vervangen door kortere en energiekere nummers. Met een goede lading zelfspot beschrijft de band dit als atmosferische grungecore, of zelfs post-metal-geori�nteerde melodische sludge. Hoewel dit uiteraard niet geheel serieus bedoeld is, geven deze benamingen wel goed weer hoeveel er op muzikaal vlak gebeurt op het �debuut� van Stake.

Dat de band kortere nummers is gaan schrijven, betekent zeker niet dat de complexiteit verloren gaat. Alle composities hebben een eigen karakter, maar ook in elk nummer afzonderlijk gebeurt van alles. Zo begint het openings- en titelnummer als energieke stoner metal, maar heeft het ook aspecten van atmosferische rock. De stem van zanger en gitarist Brent Vanneste wisselt tussen ruige screams en melodische en zuivere zanglijnen, die aan het einde bij elkaar komen. Human Throne heeft een schreeuwerig middenstuk dat doet denken aan punk, terwijl The Absolute Center duidelijk inspiratie haalt uit grunge. Ondanks de afwisseling blijven de nummers coherent en blijft de overkoepelende sound van het album gewaarborgd.

Dit is te danken aan de songwritingkwaliteiten van de vier heren. Schijnbaar zonder moeite wisselen de gitaarpartijen bijvoorbeeld van langzaam en relatief rustig in Devolution naar energiek en snel in het daaropvolgende Doped Up Salvations. Ook worden de effectpedalen op sommige momenten ver ingedrukt, zoals in Careless, waardoor eigenzinnige geluiden worden gecre�erd. De baspartijen van Jesse Surmont geven een extra lading aan de muziek en zorgen continu voor een voller geluid, zonder weg te vallen in het muzikale geweld. Drummer Joris Casier wisselt zijn partijen goed af. Zo switcht hij in Catatonic Dreams van snelle partijen, die het centrum van de muziek vormen, naar een meer ondersteunde rol wanneer de gitaarriffs de aandacht meer opeisen. Eerder is al de stem van Brent Vanneste genoemd. Continu wisselt hij tussen harde screams, die niet zouden misstaan in metalcore, naar een rustige, zuivere stem waarin hij veel emotie weet te leggen, en alles daartussenin.

Stake heeft zo een knaller van een album afgeleverd. Een echt debuut is het niet, eerder het eerste hoofdstuk van een nieuw boek. De energie en het speelplezier die van het album afspatten, zijn aanstekelijk en voor je het weet heb je een luchtgitaar in handen of drum je mee op tafel. Iedereen die houdt van muziek die genreregels aan zijn laars lapt, maar coherent weet te blijven, moet Critical Method eens opzetten.

Tracklist:
1. Critical Method
2. The Absolute Center
3. Careless
4. Human Throne
5. Catatonic Dreams
6. Devolution
7. Doped Up Salvations
8. Eyes For Gold